سکھمنی صاحب

(صفحو: 47)

ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਭਰਮੈ ਭਰਮੀਆ ॥

anik jon bharamai bharameea |

اهي بيشمار اوتارن ذريعي گھمندا ۽ گھمندا هوندا.

ਨਾਨਾ ਰੂਪ ਜਿਉ ਸ੍ਵਾਗੀ ਦਿਖਾਵੈ ॥

naanaa roop jiau svaagee dikhaavai |

مختلف لباس ۾، اداڪار وانگر، اهي ظاهر ٿيندا آهن.

ਜਿਉ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਨਚਾਵੈ ॥

jiau prabh bhaavai tivai nachaavai |

جيئن خدا جي مرضي آهي، اهي ناچ ڪن ٿا.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਹੋਇ ॥

jo tis bhaavai soee hoe |

جيڪو کيس راضي ڪري ٿو، سو اچي ٿو.

ਨਾਨਕ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੭॥

naanak doojaa avar na koe |7|

اي نانڪ، ٻيو ڪوبه ڪونهي. ||7||

ਕਬਹੂ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਇਹੁ ਪਾਵੈ ॥

kabahoo saadhasangat ihu paavai |

ڪڏهن ڪڏهن، هي وجود پاڪ جي صحبت حاصل ڪري ٿو.

ਉਸੁ ਅਸਥਾਨ ਤੇ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵੈ ॥

aus asathaan te bahur na aavai |

ان جاءِ تان کيس وري واپس اچڻو ئي ناهي.

ਅੰਤਰਿ ਹੋਇ ਗਿਆਨ ਪਰਗਾਸੁ ॥

antar hoe giaan paragaas |

روحاني حڪمت جي روشني اندر ۾ اڀري ٿي.

ਉਸੁ ਅਸਥਾਨ ਕਾ ਨਹੀ ਬਿਨਾਸੁ ॥

aus asathaan kaa nahee binaas |

اها جاءِ ناس نه ٿيندي آهي.

ਮਨ ਤਨ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਇਕ ਰੰਗਿ ॥

man tan naam rate ik rang |

ذهن ۽ جسم هڪ رب جي نالي جي محبت سان ڀريل آهن.

ਸਦਾ ਬਸਹਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥

sadaa baseh paarabraham kai sang |

هو سدائين رب العالمين سان گڏ رهندو آهي.

ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਜਲੁ ਆਇ ਖਟਾਨਾ ॥

jiau jal meh jal aae khattaanaa |

جيئن پاڻي پاڻي سان ملي،

ਤਿਉ ਜੋਤੀ ਸੰਗਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਨਾ ॥

tiau jotee sang jot samaanaa |

هن جي روشني روشني ۾ ملائي ٿي.

ਮਿਟਿ ਗਏ ਗਵਨ ਪਾਏ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ॥

mitt ge gavan paae bisraam |

اوتار ختم ٿي ويو آهي، ۽ دائمي امن مليو آهي.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨ ॥੮॥੧੧॥

naanak prabh kai sad kurabaan |8|11|

نانڪ هميشه لاء خدا جي قرباني آهي. ||8||11||

ਸਲੋਕੁ ॥

salok |

سلوڪ:

ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਮਸਕੀਨੀਆ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਿ ਤਲੇ ॥

sukhee basai masakeeneea aap nivaar tale |

عاجز انسان امن ۾ رهن ٿا. خودمختاري کي مات ڏيڻ، اهي نرم آهن.

ਬਡੇ ਬਡੇ ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨਾਨਕ ਗਰਬਿ ਗਲੇ ॥੧॥

badde badde ahankaareea naanak garab gale |1|

اي نانڪ، ڏاڍا مغرور ۽ مغرور ماڻهو، پنهنجي ئي غرور سان فنا ٿي ويندا آهن. ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

asattapadee |

اشتاپدي:

ਜਿਸ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਰਾਜ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

jis kai antar raaj abhimaan |

جنهن جي اندر ۾ طاقت جو غرور آهي،