ਪੰਜਾਬੀ English پنجابی Español Français Deutsch Português Bahasa Indonesia Türkçe Tiếng Việt Filipino Svenska हिंदी संस्कृत Nederlands Română Magyar Polski Čeština Afrikaans Italiano Català Shqip Gaeilge Cymraeg Slovenčina Slovenščina Dansk Eesti Latviešu Lietuvių Norsk Malti Íslenska Galego Kreyòl Ayisyen Latin Bahasa Melayu Kiswahili Hrvatski Suomi Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം বাংলা Ελληνικά 日本語 中文 اردو سنڌي فارسی العربية עברית 한국어

चंडी दी वार

(पुटः: 11)

ਜਾਪੇ ਛਪਰ ਛਾਏ ਬਣੀਆ ਕੇਜਮਾ ॥
जापे छपर छाए बणीआ केजमा ॥

इव आसीत् यत् एकत्र आगच्छन्तः खड्गाः फूत्काराः छताः इव आसन् ।

ਜੇਤੇ ਰਾਇ ਬੁਲਾਏ ਚਲੇ ਜੁਧ ਨੋ ॥
जेते राइ बुलाए चले जुध नो ॥

ये आहूताः आसन्, ते सर्वे युद्धाय गतवन्तः।

ਜਣ ਜਮ ਪੁਰ ਪਕੜ ਚਲਾਏ ਸਭੇ ਮਾਰਣੇ ॥੩੦॥
जण जम पुर पकड़ चलाए सभे मारणे ॥३०॥

गृहीताः सर्वे वधार्थं यमपुरं प्रेषिताः इति भासते।३०।

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरि

ਢੋਲ ਨਗਾਰੇ ਵਾਏ ਦਲਾਂ ਮੁਕਾਬਲਾ ॥
ढोल नगारे वाए दलां मुकाबला ॥

दुन्दुभिस्तूरिकाश्च सेनाः परस्परं आक्रम्य च ।

ਰੋਹ ਰੁਹੇਲੇ ਆਏ ਉਤੇ ਰਾਕਸਾਂ ॥
रोह रुहेले आए उते राकसां ॥

क्रुद्धाः योद्धाः राक्षसान् प्रति जग्मुः |

ਸਭਨੀ ਤੁਰੇ ਨਚਾਏ ਬਰਛੇ ਪਕੜਿ ਕੈ ॥
सभनी तुरे नचाए बरछे पकड़ि कै ॥

खड्गधारिणः सर्वे, अश्वानाम् नृत्यं कृतवन्तः।

ਬਹੁਤੇ ਮਾਰ ਗਿਰਾਏ ਅੰਦਰ ਖੇਤ ਦੈ ॥
बहुते मार गिराए अंदर खेत दै ॥

बहूनि हतानि क्षिप्ताः च रणक्षेत्रे |

ਤੀਰੀ ਛਹਬਰ ਲਾਈ ਬੁਠੀ ਦੇਵਤਾ ॥੩੧॥
तीरी छहबर लाई बुठी देवता ॥३१॥

देव्या विक्षिप्ताः बाणाः वर्षाणाम् आगताः।31।

ਭੇਰੀ ਸੰਖ ਵਜਾਏ ਸੰਘਰਿ ਰਚਿਆ ॥
भेरी संख वजाए संघरि रचिआ ॥

दुन्दुभिश्च शङ्खानि च ध्वन्य युद्धं प्रारब्धम् |

ਤਣਿ ਤਣਿ ਤੀਰ ਚਲਾਏ ਦੁਰਗਾ ਧਨਖ ਲੈ ॥
तणि तणि तीर चलाए दुरगा धनख लै ॥

धनुर्गृह्य दुर्गा बाणविहाराय पुनः पुनः ।

ਜਿਨੀ ਦਸਤ ਉਠਾਏ ਰਹੇ ਨ ਜੀਵਦੇ ॥
जिनी दसत उठाए रहे न जीवदे ॥

ये देव्यां प्रति हस्तान् उत्थापयन्ति स्म, ते न जीवन्ति स्म।

ਚੰਡ ਅਰ ਮੁੰਡ ਖਪਾਏ ਦੋਨੋ ਦੇਵਤਾ ॥੩੨॥
चंड अर मुंड खपाए दोनो देवता ॥३२॥

चन्दमुण्डौ च नाशयत् ॥३२॥

ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਰਿਸਾਏ ਮਾਰੇ ਦੈਤ ਸੁਣ ॥
सुंभ निसुंभ रिसाए मारे दैत सुण ॥

सुम्भः निसुम्भः च एतद् वधं श्रुत्वा अतीव क्रुद्धौ अभवताम्।

ਜੋਧੇ ਸਭ ਬੁਲਾਏ ਆਪਣੀ ਮਜਲਸੀ ॥
जोधे सभ बुलाए आपणी मजलसी ॥

आहूताः सर्वान् शूरान् योद्धान्, ये तेषां सल्लाहकाराः आसन् |

ਜਿਨੀ ਦੇਉ ਭਜਾਏ ਇੰਦ੍ਰ ਜੇਵਹੇ ॥
जिनी देउ भजाए इंद्र जेवहे ॥

ये इन्द्रादयः देवाः कृताः पलायन्ते |

ਤੇਈ ਮਾਰ ਗਿਰਾਏ ਪਲ ਵਿਚ ਦੇਵਤਾ ॥
तेई मार गिराए पल विच देवता ॥

देवी तान् क्षणमात्रेण जघान |

ਓਨੀ ਦਸਤੀ ਦਸਤ ਵਜਾਏ ਤਿਨਾ ਚਿਤ ਕਰਿ ॥
ओनी दसती दसत वजाए तिना चित करि ॥

चन्दमुण्डं मनसि कृत्वा शोकेन हस्तौ मर्दयन् ।

ਫਿਰ ਸ੍ਰਣਵਤ ਬੀਜ ਚਲਾਏ ਬੀੜੇ ਰਾਇ ਦੇ ॥
फिर स्रणवत बीज चलाए बीड़े राइ दे ॥

ततः श्रान्वत बीजः सज्जीकृत्य राज्ञा प्रेषितः।

ਸੰਜ ਪਟੋਲਾ ਪਾਏ ਚਿਲਕਤ ਟੋਪੀਆਂ ॥
संज पटोला पाए चिलकत टोपीआं ॥

मेखलायुक्तं कवचं शिरस्त्राणं च स्फुरति स्म।