पौरी : १.
सः एव स्वयमेव सृष्टवान्; सः एव स्वनामधारितः ।
द्वितीयं, सः सृष्टेः स्वरूपं कृतवान्; सृष्टेः अन्तः उपविष्टः, सः तं हर्षेण पश्यति।
त्वमेव दाता प्रजापतिः च; प्रीत्या त्वं दयां ददासि ।
त्वं सर्वेषां ज्ञाता असि; त्वं जीवनं ददासि, पुनः वचनेन हरसि।
सृष्टेः अन्तः उपविष्टः पश्यसि हर्षेण । ||१||
भगवत्प्रेमस्य बनिः नुकीलः बाणः, यः मम मनः विदारितः, भगवन् राजन्।
ये अस्य प्रेमस्य दुःखं अनुभवन्ति, ते एव तत् सहितुं जानन्ति।
ये म्रियन्ते, जीविते च मृताः तिष्ठन्ति, ते जीवन् मुक्ताः जीवन् मुक्ताः इति उच्यन्ते।
सेवकं नानकं सच्चिगुरुणा सह संयोजय भगवन्, येन सः भयंकरं लोकाब्धिं लङ्घयेत्। ||२||
सलोक, प्रथम मेहल : १.
सत्यानि तव लोकाः सत्यानि तव सौरमण्डलानि।
सत्यानि तव क्षेत्राणि सत्यानि तव सृष्टिः।
सत्यानि कर्माणि तव सर्वविचाराः ।
सत्यं भवतः आज्ञा, सत्यं च भवतः न्यायालयः।
सत्यं तव इच्छायाः आज्ञा सत्यं भवतः आदेशः।
सत्यं तव दया, सत्यं तव चिह्नम्।
शतसहस्राणि कोटिजनाः भवन्तं सत्यं वदन्ति।
सत्ये भगवते सर्वशक्तिः, सत्येश्वरे सर्वशक्तिः।
सत्यं तव स्तुतिः सत्यं तव आराधनम्।