(اس تراں) منکھّ کھسم-پربھو نوں پیارا لگن لگّ پیندا ہے، پربھو اس نوں آتمک سکھ بخشدا ہے۔
پاربرہم بڑا بیئنت ہے (بے-پرواہ ہے)،
اہ جیواں دے انگنت ہی پاپ کھن وچ بخش دیندا ہے۔
ہے نانک! مالک-پربھو سدا ہی دیا کرن والا ہے ۔۔49۔۔
سلوکُ ۔۔
ہے میرے من! میں تینوں سچی گلّ دسدا ہاں، (اس نوں) سن۔ اہ جیواں دے انگنت ہی پاپ کھن وچ بخش دیندا ہے پرماتما دی سرن پؤ۔
ہے نانک! ساریاں دلیل-بازیاں تے سیانپاں چھڈّ دے، (سرل سبھاء ہو کے آسرا لئینگا، تاں) پربھو تینوں آپنے چرناں وچ جوڑ لئیگا ۔۔1۔۔
پؤڑی
ہے میرے اننجان من! چلاکیاں چھڈّ۔
پرماتما چلاکیاں نال تے ہکم کیتیاں (بھاو، آکڑ وکھایاں) خش نہیں ہندا۔
جے توں ہزاراں کسماں دیاں چلاکیاں بھی کرینگا،
اکّ چلاکی بھی تیری مدد نہیں کر سکیگی (پربھو دی ہزوری وچ تیرے نال نہیں جائگی، منی نہیں جا سکیگی)۔
ہے میری جندے! بسّ! اس پربھو نوں ہی دن رات یاد کردی رہُ،
پربھو دی یاد نے ہی تیرے نال جانا ہے۔
(پر اہ سمرن اہی کر سکدا ہے جس نوں پربھو آپ گرو دے در تے لیاوے) جس منکھّ نوں پربھو آپ گرو دی سیوا وچ جوڑدا ہے،
ہے نانک! اس اتے کوئی دکھّ-کلیش زور نہیں پا سکدا ۔۔50۔۔
سلوکُ ۔۔
ہری دا جاپ مونہ نال کیتیاں جدوں اہ من وچ آ وسدا ہے، تاں آتمک آنند پیدا ہندا ہے۔
ہے نانک! اہ پربھو سبھ جیواں وچ ویاپک ہے، ہریک تھاں دے اندر موجود ہے ۔۔1۔۔
پؤڑی