ज्याला खरे गुरु भेटतात त्याला शांती मिळते.
तो परमेश्वराचे नाम आपल्या मनात धारण करतो.
हे नानक, जेव्हा परमेश्वर कृपा करतो तेव्हा तो प्राप्त होतो.
तो आशा आणि भयमुक्त होतो आणि शब्दाच्या सहाय्याने त्याचा अहंकार जाळून टाकतो. ||2||
पौरी:
परमेश्वरा, तुझे भक्त तुझे मन प्रसन्न आहेत. ते तुझ्या दारात सुंदर दिसतात, तुझे गुणगान गातात.
हे नानक, ज्यांना तुझी कृपा नाकारली गेली आहे, त्यांना तुझ्या दारात आश्रय मिळणार नाही; ते भटकत राहतात.
काहींना त्यांचे मूळ समजत नाही आणि कारण नसताना ते त्यांचा स्वाभिमान दाखवतात.
मी प्रभूचे मंत्रिपद आहे, खालच्या सामाजिक स्थितीचा; इतर स्वतःला उच्च जातीचे म्हणवतात.
जे तुझे ध्यान करतात त्यांना मी शोधतो. ||9||
हे परमेश्वरा, तू माझा खरा बँकर आहेस; हे सर्व जग तुझे व्यापारी आहे.
हे परमेश्वरा, तू सर्व भांडी तयार केली आहेस आणि जे आत आहे तेही तुझेच आहे.
त्या पात्रात तुम्ही जे काही ठेवता, तेच पुन्हा बाहेर येते. गरीब प्राणी काय करू शकतात?
परमेश्वराने सेवक नानकांना आपल्या भक्तीचा खजिना दिला आहे. ||2||
सालोक, पहिली मेहल:
मिथ्या राजा, मिथ्या प्रजा; खोटे हे संपूर्ण जग आहे.
खोटा आहे वाडा, खोटा आहे गगनचुंबी इमारती; त्यांच्यामध्ये राहणारे खोटे आहेत.
खोटे म्हणजे सोने आणि खोटे म्हणजे चांदी. ते परिधान करणारे खोटे आहेत.
खोटे शरीर, खोटे कपडे; खोटे हे अतुलनीय सौंदर्य आहे.
खोटा पती, खोटी पत्नी; ते शोक करतात आणि वाया घालवतात.