Asa Ki Var

(Páxina: 16)

ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥

satigur bhette so sukh paae |

O que coñece ao verdadeiro Guru atopa a paz.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

har kaa naam man vasaae |

El consagra o Nome do Señor na súa mente.

ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥

naanak nadar kare so paae |

Oh Nanak, cando o Señor concede a súa graza, el é obtido.

ਆਸ ਅੰਦੇਸੇ ਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥੨॥

aas andese te nihakeval haumai sabad jalaae |2|

El queda libre de esperanza e medo, e queima o seu ego coa Palabra do Shabad. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

Pauree:

ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਵਦੇ ॥

bhagat terai man bhaavade dar sohan keerat gaavade |

Os teus devotos son agradables á túa mente, Señor. Miran fermosas á túa porta, cantando as túas loanzas.

ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਦਰਿ ਢੋਅ ਨ ਲਹਨੑੀ ਧਾਵਦੇ ॥

naanak karamaa baahare dar dtoa na lahanaee dhaavade |

Ó Nanak, os que se lles nega a Túa Graza, non atopas abrigo na Túa Porta; seguen vagando.

ਇਕਿ ਮੂਲੁ ਨ ਬੁਝਨਿੑ ਆਪਣਾ ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ॥

eik mool na bujhani aapanaa anahodaa aap ganaaeide |

Algúns non entenden as súas orixes e, sen motivo, amosan a súa presunción.

ਹਉ ਢਾਢੀ ਕਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹੋਰਿ ਉਤਮ ਜਾਤਿ ਸਦਾਇਦੇ ॥

hau dtaadtee kaa neech jaat hor utam jaat sadaaeide |

Son o joglar do Señor, de baixa condición social; outros chámanse casta alta.

ਤਿਨੑ ਮੰਗਾ ਜਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦੇ ॥੯॥

tina mangaa ji tujhai dhiaaeide |9|

Busco os que meditan en Ti. ||9||

ਸਚੁ ਸਾਹੁ ਹਮਾਰਾ ਤੂੰ ਧਣੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਵਣਜਾਰਾ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

sach saahu hamaaraa toon dhanee sabh jagat vanajaaraa raam raaje |

Ti es o meu auténtico banqueiro, Señor; o mundo enteiro é o teu comerciante, Señor Rei.

ਸਭ ਭਾਂਡੇ ਤੁਧੈ ਸਾਜਿਆ ਵਿਚਿ ਵਸਤੁ ਹਰਿ ਥਾਰਾ ॥

sabh bhaandde tudhai saajiaa vich vasat har thaaraa |

Ti fixeches todos os vasos, Señor, e o que habita dentro tamén é teu.

ਜੋ ਪਾਵਹਿ ਭਾਂਡੇ ਵਿਚਿ ਵਸਤੁ ਸਾ ਨਿਕਲੈ ਕਿਆ ਕੋਈ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰਾ ॥

jo paaveh bhaandde vich vasat saa nikalai kiaa koee kare vechaaraa |

Sexa o que coloques nese recipiente, só volve a saír. Que poden facer as pobres criaturas?

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਹਰਿ ਬਖਸਿਆ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰਾ ॥੨॥

jan naanak kau har bakhasiaa har bhagat bhanddaaraa |2|

O Señor deu o tesouro da súa adoración devocional ao servo Nanak. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

Salok, Primeiro Mehl:

ਕੂੜੁ ਰਾਜਾ ਕੂੜੁ ਪਰਜਾ ਕੂੜੁ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥

koorr raajaa koorr parajaa koorr sabh sansaar |

Falso é o rei, falsos os súbditos; falso é o mundo enteiro.

ਕੂੜੁ ਮੰਡਪ ਕੂੜੁ ਮਾੜੀ ਕੂੜੁ ਬੈਸਣਹਾਰੁ ॥

koorr manddap koorr maarree koorr baisanahaar |

Falso é o pazo, falsos son os rañaceos; falsos son os que viven neles.

ਕੂੜੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਰੁਪਾ ਕੂੜੁ ਪੈਨੑਣਹਾਰੁ ॥

koorr sueinaa koorr rupaa koorr painanahaar |

Falso é ouro e falso é prata; falsos son os que os levan.

ਕੂੜੁ ਕਾਇਆ ਕੂੜੁ ਕਪੜੁ ਕੂੜੁ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੁ ॥

koorr kaaeaa koorr kaparr koorr roop apaar |

Falso é o corpo, falso é a roupa; falso é unha beleza incomparable.

ਕੂੜੁ ਮੀਆ ਕੂੜੁ ਬੀਬੀ ਖਪਿ ਹੋਏ ਖਾਰੁ ॥

koorr meea koorr beebee khap hoe khaar |

Falso é o marido, falso é a muller; choran e desperdician.