ಆನಂದ್ ಸಾಹಿಬ್

(ಪುಟ: 2)

ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਤਾ ਗੁਰੂ ਵਿਟਹੁ ਜਿਸ ਦੀਆ ਏਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ॥

sadaa kurabaan keetaa guroo vittahu jis deea ehi vaddiaaeea |

ಅಂತಹ ಮಹಿಮಾನ್ವಿತ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਬਦਿ ਧਰਹੁ ਪਿਆਰੋ ॥

kahai naanak sunahu santahu sabad dharahu piaaro |

ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಓ ಸಂತರೇ, ಕೇಳು; ಶಾಬಾದ್‌ಗಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ.

ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੋ ॥੪॥

saachaa naam meraa aadhaaro |4|

ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ನನ್ನ ಏಕೈಕ ಬೆಂಬಲವಾಗಿದೆ. ||4||

ਵਾਜੇ ਪੰਚ ਸਬਦ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ॥

vaaje panch sabad tith ghar sabhaagai |

ಪಂಚ ಶಬ್ದಗಳು, ಐದು ಮೂಲ ಶಬ್ದಗಳು ಆ ಆಶೀರ್ವಾದದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಪಿಸುತ್ತವೆ.

ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ਸਬਦ ਵਾਜੇ ਕਲਾ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਧਾਰੀਆ ॥

ghar sabhaagai sabad vaaje kalaa jit ghar dhaareea |

ಆ ಆಶೀರ್ವಾದದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಶಬ್ದವು ಕಂಪಿಸುತ್ತದೆ; ಅವನು ತನ್ನ ಸರ್ವಶಕ್ತ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅದರಲ್ಲಿ ತುಂಬುತ್ತಾನೆ.

ਪੰਚ ਦੂਤ ਤੁਧੁ ਵਸਿ ਕੀਤੇ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿਆ ॥

panch doot tudh vas keete kaal kanttak maariaa |

ನಿಮ್ಮ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಬಯಕೆಯ ಪಂಚಭೂತಗಳನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಹಿಂಸಕನಾದ ಮರಣವನ್ನು ಸಂಹರಿಸುತ್ತೇವೆ.

ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਪਾਇਆ ਤੁਧੁ ਜਿਨ ਕਉ ਸਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਕੈ ਲਾਗੇ ॥

dhur karam paaeaa tudh jin kau si naam har kai laage |

ಅಂತಹ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ವಿಧಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಲಗತ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਹ ਸੁਖੁ ਹੋਆ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ॥੫॥

kahai naanak tah sukh hoaa tith ghar anahad vaaje |5|

ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಇದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಹೊಡೆಯದ ಧ್ವನಿ ಪ್ರವಾಹವು ಕಂಪಿಸುತ್ತದೆ. ||5||

ਸਾਚੀ ਲਿਵੈ ਬਿਨੁ ਦੇਹ ਨਿਮਾਣੀ ॥

saachee livai bin deh nimaanee |

ಭಕ್ತಿಯ ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲದೆ, ದೇಹವು ಗೌರವವಿಲ್ಲದೆ ಇರುತ್ತದೆ.

ਦੇਹ ਨਿਮਾਣੀ ਲਿਵੈ ਬਾਝਹੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰੀਆ ॥

deh nimaanee livai baajhahu kiaa kare vechaareea |

ಭಕ್ತಿ ಪ್ರೇಮವಿಲ್ಲದೆ ದೇಹವು ಅವಮಾನಿತವಾಗಿದೆ; ಬಡ ಬಡವರು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?

ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਸਮਰਥ ਕੋਇ ਨਾਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਬਨਵਾਰੀਆ ॥

tudh baajh samarath koe naahee kripaa kar banavaareea |

ನಿನ್ನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಯಾರೂ ಸರ್ವಶಕ್ತರಲ್ಲ; ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಪ್ರಭುವೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಕರುಣೆಯನ್ನು ನೀಡಿ.

ਏਸ ਨਉ ਹੋਰੁ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਸਬਦਿ ਲਾਗਿ ਸਵਾਰੀਆ ॥

es nau hor thaau naahee sabad laag savaareea |

ಹೆಸರನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಉಳಿದ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ; ಶಾಬಾದ್‌ಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ, ನಾವು ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਲਿਵੈ ਬਾਝਹੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰੀਆ ॥੬॥

kahai naanak livai baajhahu kiaa kare vechaareea |6|

ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಭಕ್ತಿ ಪ್ರೇಮವಿಲ್ಲದೆ, ಬಡ ಬಡವರು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು? ||6||

ਆਨੰਦੁ ਆਨੰਦੁ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਆਨੰਦੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ॥

aanand aanand sabh ko kahai aanand guroo te jaaniaa |

ಆನಂದ, ಆನಂದ - ಎಲ್ಲರೂ ಆನಂದದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ; ಆನಂದವು ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕವೇ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.

ਜਾਣਿਆ ਆਨੰਦੁ ਸਦਾ ਗੁਰ ਤੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪਿਆਰਿਆ ॥

jaaniaa aanand sadaa gur te kripaa kare piaariaa |

ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವತ ಆನಂದವು ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟੇ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਾਰਿਆ ॥

kar kirapaa kilavikh katte giaan anjan saariaa |

ಆತನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ, ಆತನು ನಮ್ಮ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುತ್ತಾನೆ; ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನದ ಗುಣಪಡಿಸುವ ಮುಲಾಮುದಿಂದ ಅವನು ನಮ್ಮನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਅੰਦਰਹੁ ਜਿਨ ਕਾ ਮੋਹੁ ਤੁਟਾ ਤਿਨ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਚੈ ਸਵਾਰਿਆ ॥

andarahu jin kaa mohu tuttaa tin kaa sabad sachai savaariaa |

ತಮ್ಮೊಳಗಿನ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುವವರು, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಶಬ್ದವಾದ ಶಬ್ದದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਹੁ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਆਨੰਦੁ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ॥੭॥

kahai naanak ehu anand hai aanand gur te jaaniaa |7|

ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಇದೊಂದೇ ಆನಂದ - ಆನಂದ ಎಂದು ಗುರುಗಳ ಮೂಲಕ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ||7||

ਬਾਬਾ ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ॥

baabaa jis too dehi soee jan paavai |

ಓ ಬಾಬಾ, ನೀವು ಯಾರಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತೀರೋ ಅವರು ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਪਾਵੈ ਤ ਸੋ ਜਨੁ ਦੇਹਿ ਜਿਸ ਨੋ ਹੋਰਿ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਵੇਚਾਰਿਆ ॥

paavai ta so jan dehi jis no hor kiaa kareh vechaariaa |

ನೀವು ಯಾರಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತೀರೋ ಅವರು ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ; ಇತರ ಬಡ ದರಿದ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?