Is íobairt mé go deo don Ghúrú, a bhfuil a leithéid de mhórúlacht ghlórmhar aige.
Arsa Nanak, éist, a Naomh; Íosluchtaigh grá don Shabad.
Is é an Fíor-Ainm an t-aon tacaíocht atá agam. ||4||
Creathadh an Panch Shabad, na cúig fhuaim tosaigh, sa teach beannaithe sin.
Sa teach beannaithe sin, creathadh an Seabóid; Infuses sé a chumhacht uilechumhachtach isteach ann.
Trídatsa, ceannóimid na cúig dheamhan dúil, agus marbhaimid an Bás, an céastóir.
Iad siúd a bhfuil a leithéid de chinniúint réamhordaithe acu, tá siad ceangailte le hAinm an Tiarna.
Arsa Nanak, tá siad ar son na síochána, agus creathadh an fhuaim nach bhfuil bainte amach acu laistigh dá dtithe. ||5||
Gan fíor-ghrá na diadhachta, tá an corp gan onóir.
Tá an corp mí-onóir gan grá diaga; cad is féidir leis na wretches bochta a dhéanamh?
Níl aon duine ach Tú uilechumhachtach; deonaigh do thrócaire, le do thoil, a Thiarna an dúlra go léir.
Níl aon áit scíthe, seachas an Ainm; ceangailte leis an Shabad, táimid embellished le áilleacht.
A deir Nanak, gan grá deabhóideach, cad is féidir leis na wretches bochta a dhéanamh? ||6||
Bliss, bliss - labhraíonn gach duine faoi aoibhneas; bliss ar eolas ach amháin tríd an Gúrú.
Beannacht shíoraí le fios tríd an Gúrú amháin, nuair a dheonaíonn an Tiarna Grá a Ghrás.
Ag Deonú a Ghráis, gearrann Sé uainn ár bpeacaí; Beannaíonn sé sinn le ointment leighis na eagna spioradálta.
Iad siúd a scriosann astú laistigh díobh féin, tá siad maisithe leis an Shabad, Briathar an Tiarna Fíor.
A deir Nanak, is aoibhneas é seo amháin - aoibhneas a bhfuil aithne air tríd an nGúrú. ||7||
A Bhába, is leis féin a fhaigheann é, dá dtugann Tú é.
Is é amháin a fhaigheann é, dó a thugann Tú é; cad is féidir leis na daoine bochta trua eile a dhéanamh?