अनंदु साहिब

(पान: 2)

ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਤਾ ਗੁਰੂ ਵਿਟਹੁ ਜਿਸ ਦੀਆ ਏਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ॥

सदा कुरबाणु कीता गुरू विटहु जिस दीआ एहि वडिआईआ ॥

असे तेजस्वी महानता लाभलेल्या गुरूंना मी सदैव अर्पण करतो.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਬਦਿ ਧਰਹੁ ਪਿਆਰੋ ॥

कहै नानकु सुणहु संतहु सबदि धरहु पिआरो ॥

नानक म्हणती ऐका संतांनो; शब्दावर प्रेम ठेवा.

ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੋ ॥੪॥

साचा नामु मेरा आधारो ॥४॥

खरे नाम हाच माझा एकमेव आधार आहे. ||4||

ਵਾਜੇ ਪੰਚ ਸਬਦ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ॥

वाजे पंच सबद तितु घरि सभागै ॥

पंच शब्द, पाच प्राथमिक ध्वनी, त्या धन्य घरामध्ये कंप पावतात.

ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ਸਬਦ ਵਾਜੇ ਕਲਾ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਧਾਰੀਆ ॥

घरि सभागै सबद वाजे कला जितु घरि धारीआ ॥

त्या धन्य घरात, शब्द स्पंदन करतो; तो त्यात त्याची सर्वशक्तिमान शक्ती घालतो.

ਪੰਚ ਦੂਤ ਤੁਧੁ ਵਸਿ ਕੀਤੇ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿਆ ॥

पंच दूत तुधु वसि कीते कालु कंटकु मारिआ ॥

तुझ्याद्वारे, आम्ही पाच भूतांना वश करतो, आणि मृत्यूला मारतो, जो यातना देतो.

ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਪਾਇਆ ਤੁਧੁ ਜਿਨ ਕਉ ਸਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਕੈ ਲਾਗੇ ॥

धुरि करमि पाइआ तुधु जिन कउ सि नामि हरि कै लागे ॥

ज्यांचे असे पूर्वनियोजित भाग्य असते ते भगवंताच्या नामाशी संलग्न असतात.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਹ ਸੁਖੁ ਹੋਆ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ॥੫॥

कहै नानकु तह सुखु होआ तितु घरि अनहद वाजे ॥५॥

नानक म्हणतात, ते शांततेत आहेत, आणि त्यांच्या घरामध्ये अप्रचलित ध्वनी प्रवाह कंपन करतो. ||5||

ਸਾਚੀ ਲਿਵੈ ਬਿਨੁ ਦੇਹ ਨਿਮਾਣੀ ॥

साची लिवै बिनु देह निमाणी ॥

भक्तीच्या खऱ्या प्रेमाशिवाय देह सन्मानहीन आहे.

ਦੇਹ ਨਿਮਾਣੀ ਲਿਵੈ ਬਾਝਹੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰੀਆ ॥

देह निमाणी लिवै बाझहु किआ करे वेचारीआ ॥

भक्तीप्रेमाशिवाय शरीराचा अनादर होतो; गरीब दुष्ट काय करू शकतात?

ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਸਮਰਥ ਕੋਇ ਨਾਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਬਨਵਾਰੀਆ ॥

तुधु बाझु समरथ कोइ नाही क्रिपा करि बनवारीआ ॥

तुझ्याशिवाय कोणीही सर्वशक्तिमान नाही; हे सर्व निसर्गाच्या स्वामी, कृपा कर.

ਏਸ ਨਉ ਹੋਰੁ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਸਬਦਿ ਲਾਗਿ ਸਵਾਰੀਆ ॥

एस नउ होरु थाउ नाही सबदि लागि सवारीआ ॥

नामाशिवाय विसाव्याचे स्थान नाही; शब्दाशी जोडलेले, आम्ही सौंदर्याने शोभतो.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਲਿਵੈ ਬਾਝਹੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰੀਆ ॥੬॥

कहै नानकु लिवै बाझहु किआ करे वेचारीआ ॥६॥

नानक म्हणतात, भक्तीप्रेमाशिवाय गरीब दु:खी काय करू शकतात? ||6||

ਆਨੰਦੁ ਆਨੰਦੁ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਆਨੰਦੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ॥

आनंदु आनंदु सभु को कहै आनंदु गुरू ते जाणिआ ॥

आनंद, आनंद - प्रत्येकजण आनंदाची चर्चा करतो; आनंद फक्त गुरूंद्वारेच कळतो.

ਜਾਣਿਆ ਆਨੰਦੁ ਸਦਾ ਗੁਰ ਤੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪਿਆਰਿਆ ॥

जाणिआ आनंदु सदा गुर ते क्रिपा करे पिआरिआ ॥

शाश्वत आनंद गुरूंच्या द्वारेच कळतो, जेव्हा प्रिय परमेश्वर त्याची कृपा करतो.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟੇ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਾਰਿਆ ॥

करि किरपा किलविख कटे गिआन अंजनु सारिआ ॥

त्याची कृपा देऊन, तो आपली पापे दूर करतो; तो आपल्याला आध्यात्मिक शहाणपणाचे बरे करणारे मलम देऊन आशीर्वाद देतो.

ਅੰਦਰਹੁ ਜਿਨ ਕਾ ਮੋਹੁ ਤੁਟਾ ਤਿਨ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਚੈ ਸਵਾਰਿਆ ॥

अंदरहु जिन का मोहु तुटा तिन का सबदु सचै सवारिआ ॥

जे स्वतःच्या आतून आसक्ती नाहीसे करतात, ते खऱ्या परमेश्वराच्या शब्दाने शोभतात.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਹੁ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਆਨੰਦੁ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ॥੭॥

कहै नानकु एहु अनंदु है आनंदु गुर ते जाणिआ ॥७॥

नानक म्हणतात, हा एकटाच आनंद आहे - परमानंद जो गुरूंद्वारे ओळखला जातो. ||7||

ਬਾਬਾ ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ॥

बाबा जिसु तू देहि सोई जनु पावै ॥

हे बाबा, तू ज्याला देतोस त्यालाच ते मिळते.

ਪਾਵੈ ਤ ਸੋ ਜਨੁ ਦੇਹਿ ਜਿਸ ਨੋ ਹੋਰਿ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਵੇਚਾਰਿਆ ॥

पावै त सो जनु देहि जिस नो होरि किआ करहि वेचारिआ ॥

ज्याला तू देतोस त्यालाच ते मिळते; इतर गरीब गरीब प्राणी काय करू शकतात?