Anand Sahib
(Page: 2)
ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਤਾ ਗੁਰੂ ਵਿਟਹੁ ਜਿਸ ਦੀਆ ਏਹਿ ਵਡਿਆਈਆ ॥
sadaa kurabaan keetaa guroo vittahu jis deea ehi vaddiaaeea |I am forever a sacrifice to the Guru, who possesses such glorious greatness.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸਬਦਿ ਧਰਹੁ ਪਿਆਰੋ ॥
kahai naanak sunahu santahu sabad dharahu piaaro |Says Nanak, listen, O Saints; enshrine love for the Shabad.
ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੋ ॥੪॥
saachaa naam meraa aadhaaro |4|The True Name is my only support. ||4||
ਵਾਜੇ ਪੰਚ ਸਬਦ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ॥
vaaje panch sabad tith ghar sabhaagai |The Panch Shabad, the five primal sounds, vibrate in that blessed house.
ਘਰਿ ਸਭਾਗੈ ਸਬਦ ਵਾਜੇ ਕਲਾ ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਧਾਰੀਆ ॥
ghar sabhaagai sabad vaaje kalaa jit ghar dhaareea |In that blessed house, the Shabad vibrates; He infuses His almighty power into it.
ਪੰਚ ਦੂਤ ਤੁਧੁ ਵਸਿ ਕੀਤੇ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿਆ ॥
panch doot tudh vas keete kaal kanttak maariaa |Through You, we subdue the five demons of desire, and slay Death, the torturer.
ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਪਾਇਆ ਤੁਧੁ ਜਿਨ ਕਉ ਸਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਕੈ ਲਾਗੇ ॥
dhur karam paaeaa tudh jin kau si naam har kai laage |Those who have such pre-ordained destiny are attached to the Lord's Name.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਹ ਸੁਖੁ ਹੋਆ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ॥੫॥
kahai naanak tah sukh hoaa tith ghar anahad vaaje |5|Says Nanak, they are at peace, and the unstruck sound current vibrates within their homes. ||5||
ਸਾਚੀ ਲਿਵੈ ਬਿਨੁ ਦੇਹ ਨਿਮਾਣੀ ॥
saachee livai bin deh nimaanee |Without the true love of devotion, the body is without honor.
ਦੇਹ ਨਿਮਾਣੀ ਲਿਵੈ ਬਾਝਹੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰੀਆ ॥
deh nimaanee livai baajhahu kiaa kare vechaareea |The body is dishonored without devotional love; what can the poor wretches do?
ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਸਮਰਥ ਕੋਇ ਨਾਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਬਨਵਾਰੀਆ ॥
tudh baajh samarath koe naahee kripaa kar banavaareea |No one except You is all-powerful; please bestow Your Mercy, O Lord of all nature.
ਏਸ ਨਉ ਹੋਰੁ ਥਾਉ ਨਾਹੀ ਸਬਦਿ ਲਾਗਿ ਸਵਾਰੀਆ ॥
es nau hor thaau naahee sabad laag savaareea |There is no place of rest, other than the Name; attached to the Shabad, we are embellished with beauty.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਲਿਵੈ ਬਾਝਹੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰੀਆ ॥੬॥
kahai naanak livai baajhahu kiaa kare vechaareea |6|Says Nanak, without devotional love, what can the poor wretches do? ||6||
ਆਨੰਦੁ ਆਨੰਦੁ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਆਨੰਦੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ॥
aanand aanand sabh ko kahai aanand guroo te jaaniaa |Bliss, bliss - everyone talks of bliss; bliss is known only through the Guru.
ਜਾਣਿਆ ਆਨੰਦੁ ਸਦਾ ਗੁਰ ਤੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪਿਆਰਿਆ ॥
jaaniaa aanand sadaa gur te kripaa kare piaariaa |Eternal bliss in known only through the Guru, when the Beloved Lord grants His Grace.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟੇ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਾਰਿਆ ॥
kar kirapaa kilavikh katte giaan anjan saariaa |Granting His Grace, He cuts away our sins; He blesses us with the healing ointment of spiritual wisdom.
ਅੰਦਰਹੁ ਜਿਨ ਕਾ ਮੋਹੁ ਤੁਟਾ ਤਿਨ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਚੈ ਸਵਾਰਿਆ ॥
andarahu jin kaa mohu tuttaa tin kaa sabad sachai savaariaa |Those who eradicate attachment from within themselves, are adorned with the Shabad, the Word of the True Lord.
ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਹੁ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਆਨੰਦੁ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ॥੭॥
kahai naanak ehu anand hai aanand gur te jaaniaa |7|Says Nanak, this alone is bliss - bliss which is known through the Guru. ||7||
ਬਾਬਾ ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ॥
baabaa jis too dehi soee jan paavai |O Baba, he alone receives it, unto whom You give it.
ਪਾਵੈ ਤ ਸੋ ਜਨੁ ਦੇਹਿ ਜਿਸ ਨੋ ਹੋਰਿ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਵੇਚਾਰਿਆ ॥
paavai ta so jan dehi jis no hor kiaa kareh vechaariaa |He alone receives it, unto whom You give it; what can the other poor wretched beings do?