Ang tao ay nakatali sa masamang pag-iisip, at nilamon ni Maya, ang ahas.
Ang kusang-loob na manmukh ay natatalo, at ang Gurmukh ay nagtagumpay.
Ang pagkilala sa Tunay na Guru, ang kadiliman ay napapawi.
O Nanak, pinapawi ang egotismo, ang isa ay sumasanib sa Panginoon. ||15||
Nakatuon sa kaibuturan, sa perpektong pagsipsip,
hindi lumilipad ang kaluluwa-swan, at hindi gumuho ang pader ng katawan.
Pagkatapos, alam ng isa na ang kanyang tunay na tahanan ay nasa yungib ng intuitive poise.
O Nanak, mahal ng Tunay na Panginoon ang mga tapat. ||16||
"Bakit ka umalis sa iyong bahay at naging isang palaboy na Udaasee?
Bakit mo pinagtibay ang mga panrelihiyong damit na ito?
Anong paninda ang iyong kinakalakal?
Paano mo dadalhin ang iba sa iyo?" ||17||
Ako ay naging isang lagalag na Udaasee, hinahanap ang mga Gurmukh.
Pinagtibay ko ang mga damit na ito na naghahanap ng Mapalad na Pangitain ng Darshan ng Panginoon.
Ako ay nangangalakal sa kalakal ng Katotohanan.
O Nanak, bilang Gurmukh, dinadala ko ang iba. ||18||
"Paano mo binago ang takbo ng buhay mo?
Ano ang iniugnay mo sa iyong isip?
Paano mo napasuko ang iyong mga pag-asa at hangarin?
Paano mo natagpuan ang Liwanag sa kaibuturan ng iyong nucleus?