Dyn wedi ei rwymo gan ddrwg-feddwl, ac yn cael ei ddifetha gan Maya, y sarff.
Mae'r manmukh hunan ewyllysgar yn colli, a'r Gurmukh yn ennill.
Wrth gwrdd â'r Gwir Guru, mae tywyllwch wedi'i chwalu.
O Nanak, gan ddileu egotism, mae un yn uno yn yr Arglwydd. ||15||
Yn canolbwyntio'n ddwfn o fewn, mewn amsugno perffaith,
nid yw'r alarch enaid yn hedfan i ffwrdd, ac nid yw'r corff-wal yn cwympo.
Yna, mae rhywun yn gwybod bod ei wir gartref yn yr ogof o ystum greddfol.
O Nanac, mae'r Gwir Arglwydd yn caru'r rhai sy'n wirionedd. ||16||
“Pam wyt ti wedi gadael dy dŷ a dod yn Udaasee crwydrol?
Pam ydych chi wedi mabwysiadu'r gwisgoedd crefyddol hyn?
Pa nwyddau ydych chi'n eu masnachu?
Sut byddwch chi'n cario eraill draw gyda chi?" ||17||
Deuthum yn Udaasee crwydrol, yn chwilio am y Gurmukhs.
Yr wyf wedi mabwysiadu'r gwisgoedd hyn i geisio Gweledigaeth Fendigaid Darshan yr Arglwydd.
Yr wyf yn masnachu yn marsiandiaeth y Gwirionedd.
O Nanak, fel Gurmukh, rwy'n cario eraill ar draws. ||18||
“Sut ydych chi wedi newid cwrs eich bywyd?
Gyda beth ydych chi wedi cysylltu eich meddwl?
Sut ydych chi wedi darostwng eich gobeithion a'ch chwantau?
Sut ydych chi wedi dod o hyd i'r Goleuni yn ddwfn o fewn eich cnewyllyn?