آنند صاحب

(صفحو: 3)

ਇਕਿ ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਫਿਰਹਿ ਦਹ ਦਿਸਿ ਇਕਿ ਨਾਮਿ ਲਾਗਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥

eik bharam bhoole fireh dah dis ik naam laag savaariaa |

ڪي شڪ ۾ ڦاٿل آهن، ڏهن طرفن ۾ ڀڄن ٿا. ڪي ته نام جي وابستگي سان سينگاريل آهن.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨੁ ਭਇਆ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿਨਾ ਭਾਣਾ ਭਾਵਏ ॥

guraparasaadee man bheaa niramal jinaa bhaanaa bhaave |

گرو جي فضل سان، ذهن بي عيب ۽ خالص ٿي ويندو آهي، انهن لاء جيڪي خدا جي رضا جي پيروي ڪندا آهن.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਪਿਆਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵਏ ॥੮॥

kahai naanak jis dehi piaare soee jan paave |8|

نانڪ چوي ٿو ته، اُهو ئي حاصل ڪري ٿو، جنهن کي تون ڏئين ٿو، اي محبوب رب. ||8||

ਆਵਹੁ ਸੰਤ ਪਿਆਰਿਹੋ ਅਕਥ ਕੀ ਕਰਹ ਕਹਾਣੀ ॥

aavahu sant piaariho akath kee karah kahaanee |

اچو، پيارا بزرگ، اچو ته رب جي غير بيان ڪيل تقرير ڳالهايون.

ਕਰਹ ਕਹਾਣੀ ਅਕਥ ਕੇਰੀ ਕਿਤੁ ਦੁਆਰੈ ਪਾਈਐ ॥

karah kahaanee akath keree kit duaarai paaeeai |

اسان رب جي غير بيان ڪيل تقرير ڪيئن ڳالهائي سگهون ٿا؟ اسان کيس ڪهڙي دروازي ذريعي ڳولينداسين؟

ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨੁ ਸਭੁ ਸਉਪਿ ਗੁਰ ਕਉ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਪਾਈਐ ॥

tan man dhan sabh saup gur kau hukam maniaai paaeeai |

جسم، دماغ، دولت ۽ سڀ ڪجهه گرو جي حوالي ڪريو؛ هن جي حڪم جي فرمانبرداري ڪريو، ۽ توهان هن کي ڳوليندا.

ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰਾ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

hukam manihu guroo keraa gaavahu sachee baanee |

گرو جي حڪم جي فرمانبرداري ڪريو، ۽ سندس باني جو سچو ڪلام ڳايو.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਕਥਿਹੁ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥੯॥

kahai naanak sunahu santahu kathihu akath kahaanee |9|

نانڪ فرمائي ٿو، اي سنتو، ٻڌو ۽ رب جي غير بيان ڪيل ڳالھ ٻولھ ڪريو. ||9||

ਏ ਮਨ ਚੰਚਲਾ ਚਤੁਰਾਈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥

e man chanchalaa chaturaaee kinai na paaeaa |

اي چست عقل، هوشياري سان، ڪنهن کي به رب نه مليو آهي.

ਚਤੁਰਾਈ ਨ ਪਾਇਆ ਕਿਨੈ ਤੂ ਸੁਣਿ ਮੰਨ ਮੇਰਿਆ ॥

chaturaaee na paaeaa kinai too sun man meriaa |

هوشياريءَ سان، کيس ڪو به نه مليو آهي. ٻڌ، اي منهنجا ذهن.

ਏਹ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਏਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥

eh maaeaa mohanee jin et bharam bhulaaeaa |

هيءَ مايا ڏاڍي دلڪش آهي. ان جي ڪري، ماڻهو شڪ ۾ ڀڄندا آهن.

ਮਾਇਆ ਤ ਮੋਹਣੀ ਤਿਨੈ ਕੀਤੀ ਜਿਨਿ ਠਗਉਲੀ ਪਾਈਆ ॥

maaeaa ta mohanee tinai keetee jin tthgaulee paaeea |

هي دلچسپ مايا جنهن هن دوا جو انتظام ڪيو آهي، ان جي پيدا ڪيل آهي.

ਕੁਰਬਾਣੁ ਕੀਤਾ ਤਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ॥

kurabaan keetaa tisai vittahu jin mohu meetthaa laaeaa |

مان ان تي قربان آهيان، جنهن جذباتي وابستگي کي مٺو ڪيو آهي.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਚੰਚਲ ਚਤੁਰਾਈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੦॥

kahai naanak man chanchal chaturaaee kinai na paaeaa |10|

نانڪ صاحب فرمائي ٿو، اي چست عقل، هوشياريءَ سان کيس ڪو به نه مليو آهي. ||10||

ਏ ਮਨ ਪਿਆਰਿਆ ਤੂ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥

e man piaariaa too sadaa sach samaale |

اي محبوب ذهن، سچي رب کي هميشه ياد ڪر.

ਏਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਤੂ ਜਿ ਦੇਖਦਾ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਤੇਰੈ ਨਾਲੇ ॥

ehu kuttanb too ji dekhadaa chalai naahee terai naale |

هي خاندان جنهن کي تون ڏسندين، تنهن سان گڏ نه ويندي.

ਸਾਥਿ ਤੇਰੈ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਈਐ ॥

saath terai chalai naahee tis naal kiau chit laaeeai |

اهي توهان سان گڏ نه هلندا، پوء توهان انهن ڏانهن ڌيان ڇو ٿا ڏيو؟

ਐਸਾ ਕੰਮੁ ਮੂਲੇ ਨ ਕੀਚੈ ਜਿਤੁ ਅੰਤਿ ਪਛੋਤਾਈਐ ॥

aaisaa kam moole na keechai jit ant pachhotaaeeai |

ڪجھ به نه ڪريو جيڪو توهان کي آخر ۾ افسوس ٿيندو.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਿ ਤੂ ਹੋਵੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲੇ ॥

satiguroo kaa upades sun too hovai terai naale |

سچو گرو جي تعليمات ٻڌو - اهي توهان سان گڏ هلندا.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮਨ ਪਿਆਰੇ ਤੂ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਮਾਲੇ ॥੧੧॥

kahai naanak man piaare too sadaa sach samaale |11|

نانڪ فرمائي ٿو، اي محبوب ذهن، سچي رب کي هميشه ياد ڪر. ||11||