آنند صاحب

(صفحو: 4)

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰਾ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

agam agocharaa teraa ant na paaeaa |

اي ناقابل رسائی ۽ اڻڄاتل رب، توهان جي حدن کي ڳولي نه ٿو سگهجي.

ਅੰਤੋ ਨ ਪਾਇਆ ਕਿਨੈ ਤੇਰਾ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਤੂ ਜਾਣਹੇ ॥

anto na paaeaa kinai teraa aapanaa aap too jaanahe |

ڪو به نه مليو آهي توهان جون حدون؛ صرف تون پاڻ ڄاڻين ٿو.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਖੇਲੁ ਤੇਰਾ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਵਖਾਣਏ ॥

jeea jant sabh khel teraa kiaa ko aakh vakhaane |

سڀ جاندار ۽ جاندار تنهنجي راند آهن. ڪو به توهان کي ڪيئن بيان ڪري سگهي ٿو؟

ਆਖਹਿ ਤ ਵੇਖਹਿ ਸਭੁ ਤੂਹੈ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

aakheh ta vekheh sabh toohai jin jagat upaaeaa |

تون ڳالهائين ٿو، ۽ تون سڀني کي ڏسن ٿو. توهان ڪائنات پيدا ڪئي.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤੂ ਸਦਾ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥

kahai naanak too sadaa agam hai teraa ant na paaeaa |12|

چوي ٿو نانڪ، تون هميشه لاءِ اڻپوري آهين. توهان جون حدون نه ملي سگهن ٿيون. ||12||

ਸੁਰਿ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖੋਜਦੇ ਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥

sur nar mun jan amrit khojade su amrit gur te paaeaa |

فرشتي مخلوق ۽ خاموش بابا امرت جي تلاش ۾ آهن؛ هي امرت گروءَ کان ملي ٿو.

ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਨੀ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

paaeaa amrit gur kripaa keenee sachaa man vasaaeaa |

هي امرت تڏهن حاصل ٿئي ٿو، جڏهن گرو پنهنجو فضل عطا ڪري؛ هو سچي رب کي ذهن ۾ سمائي ٿو.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਉਪਾਏ ਇਕਿ ਵੇਖਿ ਪਰਸਣਿ ਆਇਆ ॥

jeea jant sabh tudh upaae ik vekh parasan aaeaa |

سڀ جاندار ۽ جاندار تو ئي پيدا ڪيا آهن؛ صرف ڪجهه گرو کي ڏسڻ لاء ايندا آهن، ۽ سندس برڪت حاصل ڪندا آهن.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਚੂਕਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥

lab lobh ahankaar chookaa satiguroo bhalaa bhaaeaa |

سندن لالچ، لالچ ۽ انا پري ٿي وڃي ٿي، ۽ سچو گرو مٺو لڳي ٿو.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਤਿਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥

kahai naanak jis no aap tutthaa tin amrit gur te paaeaa |13|

نانڪ فرمائي ٿو، جن تي رب راضي ٿئي، سي گرو جي معرفت امرت حاصل ڪن. ||13||

ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਨਿਰਾਲੀ ॥

bhagataa kee chaal niraalee |

عقيدتمندن جو طرز زندگي منفرد ۽ الڳ آهي.

ਚਾਲਾ ਨਿਰਾਲੀ ਭਗਤਾਹ ਕੇਰੀ ਬਿਖਮ ਮਾਰਗਿ ਚਲਣਾ ॥

chaalaa niraalee bhagataah keree bikham maarag chalanaa |

عقيدتمندن جو طرز زندگي منفرد ۽ الڳ آهي. اهي سڀ کان ڏکيو رستو وٺي رهيا آهن.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਜਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਨਾਹੀ ਬੋਲਣਾ ॥

lab lobh ahankaar taj trisanaa bahut naahee bolanaa |

اهي لالچ، لالچ، انا ۽ خواهش کي ڇڏي ڏين ٿا. اهي گهڻو نه ڳالهائيندا آهن.

ਖੰਨਿਅਹੁ ਤਿਖੀ ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਏਤੁ ਮਾਰਗਿ ਜਾਣਾ ॥

khaniahu tikhee vaalahu nikee et maarag jaanaa |

انهن جو رستو ٻن طرفي تلوار کان وڌيڪ تيز ۽ وار کان وڌيڪ نفيس آهي.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਤਜਿਆ ਹਰਿ ਵਾਸਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

guraparasaadee jinee aap tajiaa har vaasanaa samaanee |

گرو جي فضل سان، انهن پنهنجي خود غرضي ۽ غرور کي ڇڏي ڏنو؛ انهن جون اميدون رب ۾ ملن ٿيون.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚਾਲ ਭਗਤਾ ਜੁਗਹੁ ਜੁਗੁ ਨਿਰਾਲੀ ॥੧੪॥

kahai naanak chaal bhagataa jugahu jug niraalee |14|

نانڪ جو چوڻ آهي ته، هر دور ۾، عقيدتمندن جو طرز زندگي منفرد ۽ الڳ آهي. ||14||

ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵ ਚਲਹ ਸੁਆਮੀ ਹੋਰੁ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ॥

jiau too chalaaeihi tiv chalah suaamee hor kiaa jaanaa gun tere |

جيئن تون مون کي ھلائيندو آھين، تيئن آءٌ ھلندس، اي منھنجا پالڻھار ۽ مالڪ. مون کي تنهنجي عظمتن جي ٻي ڪهڙي خبر؟

ਜਿਵ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵੈ ਚਲਹ ਜਿਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਹੇ ॥

jiv too chalaaeihi tivai chalah jinaa maarag paavahe |

جيئن تون انھن کي ھلائيندو آھين، اھي ھلندا آھن- توھان انھن کي رستي تي رکيو آھي.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਨ ਨਾਮਿ ਲਾਇਹਿ ਸਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੇ ॥

kar kirapaa jin naam laaeihi si har har sadaa dhiaavahe |

پنهنجي رحمت ۾، توهان انهن کي نام سان ڳنڍيندا آهيو. اهي هميشه رب، هار، هار تي غور ڪندا آهن.

ਜਿਸ ਨੋ ਕਥਾ ਸੁਣਾਇਹਿ ਆਪਣੀ ਸਿ ਗੁਰਦੁਆਰੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੇ ॥

jis no kathaa sunaaeihi aapanee si guraduaarai sukh paavahe |

جن کي تون پنهنجو واعظ ٻڌائڻ جو سبب بڻائين ٿو، سي گوردواريءَ ۾، گروءَ جي دروازي ۾ امن حاصل ڪن ٿا.