ആനന്ദ് സഹിബ്

(പേജ്: 4)

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰਾ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

agam agocharaa teraa ant na paaeaa |

ഹേ അപ്രാപ്യവും അഗ്രാഹ്യവുമായ കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ പരിധികൾ കണ്ടെത്താനാവില്ല.

ਅੰਤੋ ਨ ਪਾਇਆ ਕਿਨੈ ਤੇਰਾ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਤੂ ਜਾਣਹੇ ॥

anto na paaeaa kinai teraa aapanaa aap too jaanahe |

നിങ്ങളുടെ പരിധികൾ ആരും കണ്ടെത്തിയില്ല; നിനക്ക് മാത്രം അറിയാം.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਖੇਲੁ ਤੇਰਾ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਵਖਾਣਏ ॥

jeea jant sabh khel teraa kiaa ko aakh vakhaane |

എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും ജീവികളും നിങ്ങളുടെ കളിയാണ്; ആർക്കെങ്കിലും നിങ്ങളെ എങ്ങനെ വിവരിക്കാൻ കഴിയും?

ਆਖਹਿ ਤ ਵੇਖਹਿ ਸਭੁ ਤੂਹੈ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

aakheh ta vekheh sabh toohai jin jagat upaaeaa |

നീ സംസാരിക്കുന്നു, എല്ലാവരെയും നോക്കുന്നു; നിങ്ങൾ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤੂ ਸਦਾ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥

kahai naanak too sadaa agam hai teraa ant na paaeaa |12|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, നിങ്ങൾ എന്നേക്കും അപ്രാപ്യനാണ്; നിങ്ങളുടെ പരിധികൾ കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല. ||12||

ਸੁਰਿ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖੋਜਦੇ ਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥

sur nar mun jan amrit khojade su amrit gur te paaeaa |

മാലാഖമാരും നിശ്ശബ്ദ ജ്ഞാനികളും അംബ്രോസിയൽ അമൃതിനെ തിരയുന്നു; ഗുരുവിൽ നിന്നാണ് ഈ അമൃത് ലഭിക്കുന്നത്.

ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਨੀ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

paaeaa amrit gur kripaa keenee sachaa man vasaaeaa |

ഗുരു തൻ്റെ കൃപ നൽകുമ്പോൾ ഈ അമൃത് ലഭിക്കുന്നു; അവൻ യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਉਪਾਏ ਇਕਿ ਵੇਖਿ ਪਰਸਣਿ ਆਇਆ ॥

jeea jant sabh tudh upaae ik vekh parasan aaeaa |

എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളെയും സൃഷ്ടികളെയും നീ സൃഷ്ടിച്ചതാണ്; ചിലർ മാത്രമാണ് ഗുരുവിനെ കാണാനും അനുഗ്രഹം വാങ്ങാനും വരുന്നത്.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਚੂਕਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥

lab lobh ahankaar chookaa satiguroo bhalaa bhaaeaa |

അവരുടെ അത്യാഗ്രഹം, അത്യാഗ്രഹം, അഹംഭാവം എന്നിവ ഇല്ലാതാകുന്നു, യഥാർത്ഥ ഗുരു മധുരമായി കാണപ്പെടുന്നു.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਤਿਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥

kahai naanak jis no aap tutthaa tin amrit gur te paaeaa |13|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഭഗവാൻ പ്രസാദിക്കുന്നവർ ഗുരുവിലൂടെ അമൃത് നേടുന്നു. ||13||

ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਨਿਰਾਲੀ ॥

bhagataa kee chaal niraalee |

ഭക്തരുടെ ജീവിതശൈലി സവിശേഷവും വ്യത്യസ്തവുമാണ്.

ਚਾਲਾ ਨਿਰਾਲੀ ਭਗਤਾਹ ਕੇਰੀ ਬਿਖਮ ਮਾਰਗਿ ਚਲਣਾ ॥

chaalaa niraalee bhagataah keree bikham maarag chalanaa |

ഭക്തരുടെ ജീവിതശൈലി സവിശേഷവും വ്യതിരിക്തവുമാണ്; അവർ ഏറ്റവും ദുഷ്‌കരമായ പാത പിന്തുടരുന്നു.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਜਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਨਾਹੀ ਬੋਲਣਾ ॥

lab lobh ahankaar taj trisanaa bahut naahee bolanaa |

അവർ അത്യാഗ്രഹം, അത്യാഗ്രഹം, അഹംഭാവം, ആഗ്രഹം എന്നിവ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു; അവർ അധികം സംസാരിക്കാറില്ല.

ਖੰਨਿਅਹੁ ਤਿਖੀ ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਏਤੁ ਮਾਰਗਿ ਜਾਣਾ ॥

khaniahu tikhee vaalahu nikee et maarag jaanaa |

അവർ സഞ്ചരിക്കുന്ന പാത ഇരുവായ്ത്തലയുള്ള വാളിനേക്കാൾ മൂർച്ചയുള്ളതും മുടിയേക്കാൾ സൂക്ഷ്മവുമാണ്.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਤਜਿਆ ਹਰਿ ਵਾਸਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

guraparasaadee jinee aap tajiaa har vaasanaa samaanee |

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ അവർ തങ്ങളുടെ സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും വെടിഞ്ഞു; അവരുടെ പ്രതീക്ഷകൾ കർത്താവിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚਾਲ ਭਗਤਾ ਜੁਗਹੁ ਜੁਗੁ ਨਿਰਾਲੀ ॥੧੪॥

kahai naanak chaal bhagataa jugahu jug niraalee |14|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലും ഭക്തരുടെ ജീവിതശൈലി സവിശേഷവും വ്യത്യസ്തവുമാണ്. ||14||

ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵ ਚਲਹ ਸੁਆਮੀ ਹੋਰੁ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ॥

jiau too chalaaeihi tiv chalah suaamee hor kiaa jaanaa gun tere |

എൻ്റെ നാഥാ, കർത്താവേ, നീ എന്നെ നടത്തിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ ഞാനും നടക്കുന്നു; അങ്ങയുടെ മഹത്തായ ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് മറ്റെന്തറിയാം?

ਜਿਵ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵੈ ਚਲਹ ਜਿਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਹੇ ॥

jiv too chalaaeihi tivai chalah jinaa maarag paavahe |

നീ അവരെ നടത്തുമ്പോൾ, അവർ നടക്കുന്നു - നീ അവരെ പാതയിൽ നിർത്തി.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਨ ਨਾਮਿ ਲਾਇਹਿ ਸਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੇ ॥

kar kirapaa jin naam laaeihi si har har sadaa dhiaavahe |

അങ്ങയുടെ കാരുണ്യത്താൽ നീ അവരെ നാമുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു; അവർ കർത്താവിനെ എന്നേക്കും ധ്യാനിക്കുന്നു, ഹർ, ഹർ.

ਜਿਸ ਨੋ ਕਥਾ ਸੁਣਾਇਹਿ ਆਪਣੀ ਸਿ ਗੁਰਦੁਆਰੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੇ ॥

jis no kathaa sunaaeihi aapanee si guraduaarai sukh paavahe |

അങ്ങയുടെ പ്രഭാഷണം കേൾക്കാൻ നീ ഇടയാക്കുന്നവർ, ഗുരുവിൻ്റെ കവാടമായ ഗുരുദ്വാരയിൽ സമാധാനം കണ്ടെത്തുന്നു.