ആനന്ദ് സഹിബ്

(പേജ്: 5)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਚੇ ਸਾਹਿਬ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹੇ ॥੧੫॥

kahai naanak sache saahib jiau bhaavai tivai chalaavahe |15|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, എൻ്റെ യഥാർത്ഥ കർത്താവും ഗുരുവുമായ, അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടപ്രകാരം ഞങ്ങളെ നടക്കാൻ അങ്ങ് പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ||15||

ਏਹੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਬਦੁ ਸੁਹਾਵਾ ॥

ehu sohilaa sabad suhaavaa |

സ്തുതിയുടെ ഈ ഗാനം ശബാദ് ആണ്, ദൈവത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ വചനം.

ਸਬਦੋ ਸੁਹਾਵਾ ਸਦਾ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥

sabado suhaavaa sadaa sohilaa satiguroo sunaaeaa |

ഈ സുന്ദരമായ ശബാദ് യഥാർത്ഥ ഗുരു പറഞ്ഞ സ്തുതിയുടെ എക്കാലത്തെയും ഗാനമാണ്.

ਏਹੁ ਤਿਨ ਕੈ ਮੰਨਿ ਵਸਿਆ ਜਿਨ ਧੁਰਹੁ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ॥

ehu tin kai man vasiaa jin dhurahu likhiaa aaeaa |

ഭഗവാൻ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ളവരുടെ മനസ്സിൽ ഇത് പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਇਕਿ ਫਿਰਹਿ ਘਨੇਰੇ ਕਰਹਿ ਗਲਾ ਗਲੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥

eik fireh ghanere kareh galaa galee kinai na paaeaa |

ചിലർ അലഞ്ഞു തിരിയുന്നു.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥੧੬॥

kahai naanak sabad sohilaa satiguroo sunaaeaa |16|

നാനാക് പറയുന്നു, ശബ്ദമായ ഈ സ്തുതിഗീതം യഥാർത്ഥ ഗുരു പറഞ്ഞതാണ്. ||16||

ਪਵਿਤੁ ਹੋਏ ਸੇ ਜਨਾ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥

pavit hoe se janaa jinee har dhiaaeaa |

ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്ന വിനീതർ ശുദ്ധരാകുന്നു.

ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਪਵਿਤੁ ਹੋਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥

har dhiaaeaa pavit hoe guramukh jinee dhiaaeaa |

ഭഗവാനെ ധ്യാനിച്ച് അവർ ശുദ്ധരാകുന്നു; ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ അവർ അവനെ ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਪਵਿਤੁ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਕੁਟੰਬ ਸਹਿਤ ਸਿਉ ਪਵਿਤੁ ਸੰਗਤਿ ਸਬਾਈਆ ॥

pavit maataa pitaa kuttanb sahit siau pavit sangat sabaaeea |

അവർ ശുദ്ധരാണ്, അവരുടെ അമ്മമാർ, പിതാവ്, കുടുംബം, സുഹൃത്തുക്കൾ; അവരുടെ കൂട്ടാളികളെല്ലാം ശുദ്ധരാണ്.

ਕਹਦੇ ਪਵਿਤੁ ਸੁਣਦੇ ਪਵਿਤੁ ਸੇ ਪਵਿਤੁ ਜਿਨੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

kahade pavit sunade pavit se pavit jinee man vasaaeaa |

സംസാരിക്കുന്നവർ ശുദ്ധരും കേൾക്കുന്നവരും ശുദ്ധരും; അതിനെ മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നവർ ശുദ്ധരാണ്.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੇ ਪਵਿਤੁ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥੧੭॥

kahai naanak se pavit jinee guramukh har har dhiaaeaa |17|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നവരാണ് ശുദ്ധരും വിശുദ്ധരും. ||17||

ਕਰਮੀ ਸਹਜੁ ਨ ਊਪਜੈ ਵਿਣੁ ਸਹਜੈ ਸਹਸਾ ਨ ਜਾਇ ॥

karamee sahaj na aoopajai vin sahajai sahasaa na jaae |

മതപരമായ ആചാരങ്ങളാൽ, അവബോധജന്യമായ സമനില കണ്ടെത്താനാവില്ല; അവബോധജന്യമായ സമനിലയില്ലാതെ, സംശയം നീങ്ങുന്നില്ല.

ਨਹ ਜਾਇ ਸਹਸਾ ਕਿਤੈ ਸੰਜਮਿ ਰਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

nah jaae sahasaa kitai sanjam rahe karam kamaae |

സന്ദേഹവാദം ആസൂത്രിതമായ പ്രവർത്തനങ്ങളാൽ മാറുന്നില്ല; ഈ ആചാരങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കാൻ എല്ലാവരും മടുത്തു.

ਸਹਸੈ ਜੀਉ ਮਲੀਣੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਸੰਜਮਿ ਧੋਤਾ ਜਾਏ ॥

sahasai jeeo maleen hai kit sanjam dhotaa jaae |

ആത്മാവ് സംശയത്താൽ മലിനമാകുന്നു; അത് എങ്ങനെ ശുദ്ധീകരിക്കും?

ਮੰਨੁ ਧੋਵਹੁ ਸਬਦਿ ਲਾਗਹੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

man dhovahu sabad laagahu har siau rahahu chit laae |

നിങ്ങളുടെ മനസ്സിനെ ശബ്ദത്തോട് ചേർത്തുകൊണ്ട് കഴുകുക, നിങ്ങളുടെ ബോധം ഭഗവാനിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുക.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਉਪਜੈ ਇਹੁ ਸਹਸਾ ਇਵ ਜਾਇ ॥੧੮॥

kahai naanak guraparasaadee sahaj upajai ihu sahasaa iv jaae |18|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, അവബോധജന്യമായ സമചിത്തത ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, ഈ സംശയം ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ||18||

ਜੀਅਹੁ ਮੈਲੇ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

jeeahu maile baaharahu niramal |

ആന്തരികമായി മലിനമായതും ബാഹ്യമായി ശുദ്ധവും.

ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਤ ਮੈਲੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥

baaharahu niramal jeeahu ta maile tinee janam jooaai haariaa |

ബാഹ്യമായി ശുദ്ധിയുള്ളവരും എന്നാൽ ഉള്ളിൽ മലിനമായവരുമായവർ ചൂതാട്ടത്തിൽ ജീവൻ നഷ്ടപ്പെടുന്നു.

ਏਹ ਤਿਸਨਾ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਮਰਣੁ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥

eh tisanaa vaddaa rog lagaa maran manahu visaariaa |

അവർ ഈ ഭയങ്കരമായ ആഗ്രഹ രോഗം പിടിപെടുന്നു, അവരുടെ മനസ്സിൽ അവർ മരിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് മറക്കുന്നു.

ਵੇਦਾ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਉਤਮੁ ਸੋ ਸੁਣਹਿ ਨਾਹੀ ਫਿਰਹਿ ਜਿਉ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥

vedaa meh naam utam so suneh naahee fireh jiau betaaliaa |

വേദങ്ങളിൽ, പരമമായ ലക്ഷ്യം ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമമാണ്; എന്നാൽ അവർ ഇതു കേൾക്കാതെ പിശാചുക്കളെപ്പോലെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു.