Anand Sahib

(Pagina: 5)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਚੇ ਸਾਹਿਬ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹੇ ॥੧੫॥

kahai naanak sache saahib jiau bhaavai tivai chalaavahe |15|

Dicit Nanak, Domine mi verus et magister, fac nos secundum voluntatem tuam ambulemus. ||15||

ਏਹੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਬਦੁ ਸੁਹਾਵਾ ॥

ehu sohilaa sabad suhaavaa |

Hoc laudis canticum est Shabad, pulcherrimum Verbum Dei.

ਸਬਦੋ ਸੁਹਾਵਾ ਸਦਾ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥

sabado suhaavaa sadaa sohilaa satiguroo sunaaeaa |

Hoc formosum Shabad est aeternum laudis canticum, quod a Vero Guru dicitur.

ਏਹੁ ਤਿਨ ਕੈ ਮੰਨਿ ਵਸਿਆ ਜਿਨ ਧੁਰਹੁ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ॥

ehu tin kai man vasiaa jin dhurahu likhiaa aaeaa |

Hoc inclusum est mentibus illorum qui a Domino praedestinati sunt.

ਇਕਿ ਫਿਰਹਿ ਘਨੇਰੇ ਕਰਹਿ ਗਲਾ ਗਲੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥

eik fireh ghanere kareh galaa galee kinai na paaeaa |

Quidam vagantur et garriunt, sed nemo eum garriendo obtinet.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥੧੬॥

kahai naanak sabad sohilaa satiguroo sunaaeaa |16|

Hoc laudum carmen, inquit Nanak, Shabad, Guru Verum dictum est. ||16||

ਪਵਿਤੁ ਹੋਏ ਸੇ ਜਨਾ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥

pavit hoe se janaa jinee har dhiaaeaa |

Qui meditantur Dominum, simplices fiunt.

ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਪਵਿਤੁ ਹੋਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥

har dhiaaeaa pavit hoe guramukh jinee dhiaaeaa |

Meditantes Dominum mundantur; ut Gurmukh meditantur Ipsum.

ਪਵਿਤੁ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਕੁਟੰਬ ਸਹਿਤ ਸਿਉ ਪਵਿਤੁ ਸੰਗਤਿ ਸਬਾਈਆ ॥

pavit maataa pitaa kuttanb sahit siau pavit sangat sabaaeea |

Pura sunt cum matribus, patribus, familiaribus et amicis; omnes socii eorum puri sunt.

ਕਹਦੇ ਪਵਿਤੁ ਸੁਣਦੇ ਪਵਿਤੁ ਸੇ ਪਵਿਤੁ ਜਿਨੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

kahade pavit sunade pavit se pavit jinee man vasaaeaa |

Mundi sunt qui loquuntur, et mundus est qui audiunt; qui puri in mente sunt.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੇ ਪਵਿਤੁ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥੧੭॥

kahai naanak se pavit jinee guramukh har har dhiaaeaa |17|

Dicit Nanak, puri et sancti sunt qui, sicut Gurmukh meditantur de Domino, Har, Har. ||17||

ਕਰਮੀ ਸਹਜੁ ਨ ਊਪਜੈ ਵਿਣੁ ਸਹਜੈ ਸਹਸਾ ਨ ਜਾਇ ॥

karamee sahaj na aoopajai vin sahajai sahasaa na jaae |

In ritibus religiosis non invenitur signa intuitiva; sine intuitivo voltu, scepticismus non recedit.

ਨਹ ਜਾਇ ਸਹਸਾ ਕਿਤੈ ਸੰਜਮਿ ਰਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

nah jaae sahasaa kitai sanjam rahe karam kamaae |

Scepticismus fictis actionibus non recedit; omnes fessi sunt ad haec sacra peragenda.

ਸਹਸੈ ਜੀਉ ਮਲੀਣੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਸੰਜਮਿ ਧੋਤਾ ਜਾਏ ॥

sahasai jeeo maleen hai kit sanjam dhotaa jaae |

Animus infideliter polluitur; quomodo mundabitur?

ਮੰਨੁ ਧੋਵਹੁ ਸਬਦਿ ਲਾਗਹੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

man dhovahu sabad laagahu har siau rahahu chit laae |

Lava mentem tuam Shabad adjungendo, et ad Dominum mentem tuam attende.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਉਪਜੈ ਇਹੁ ਸਹਸਾ ਇਵ ਜਾਇ ॥੧੮॥

kahai naanak guraparasaadee sahaj upajai ihu sahasaa iv jaae |18|

Nanak, auctore Guru's gratia, intuitivam poesis producitur, et hic scepticismus discutitur. ||18||

ਜੀਅਹੁ ਮੈਲੇ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

jeeahu maile baaharahu niramal |

Internus inquinatus, extus purus.

ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਤ ਮੈਲੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥

baaharahu niramal jeeahu ta maile tinee janam jooaai haariaa |

Qui foris sunt puri et intus polluti, vitam amittunt in ludo.

ਏਹ ਤਿਸਨਾ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਮਰਣੁ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥

eh tisanaa vaddaa rog lagaa maran manahu visaariaa |

Hunc atrox desiderii morbum contrahunt, et in eorum mentibus oblivisci moriuntur.

ਵੇਦਾ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਉਤਮੁ ਸੋ ਸੁਣਹਿ ਨਾਹੀ ਫਿਰਹਿ ਜਿਉ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥

vedaa meh naam utam so suneh naahee fireh jiau betaaliaa |

In Vedas ultimum propositum est Naam, Nomen Domini; sed hoc non audiunt, et sicut daemones vagantur.