Anand Sahib

(Pagina: 1)


ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੩ ਅਨੰਦੁ ॥
raamakalee mahalaa 3 anand |

Raamkalee, Tertia Mehl, Anand~ Canticum Beatitudinis.

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

Deus uniuersalis uniuersalis. Per Gratiam Veri Guru:

ਅਨੰਦੁ ਭਇਆ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ॥
anand bheaa meree maae satiguroo mai paaeaa |

In extasi sum, mater mea, nam verum Guru meum inveni.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਤ ਪਾਇਆ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਮਨਿ ਵਜੀਆ ਵਾਧਾਈਆ ॥
satigur ta paaeaa sahaj setee man vajeea vaadhaaeea |

Verum Guru facile inveni, et mens mea micat fausta cantu.

ਰਾਗ ਰਤਨ ਪਰਵਾਰ ਪਰੀਆ ਸਬਦ ਗਾਵਣ ਆਈਆ ॥
raag ratan paravaar pareea sabad gaavan aaeea |

Gemmatae melodiae et cognatae coelestes harmoniae, venerunt cantare Verbum Shabad.

ਸਬਦੋ ਤ ਗਾਵਹੁ ਹਰੀ ਕੇਰਾ ਮਨਿ ਜਿਨੀ ਵਸਾਇਆ ॥
sabado ta gaavahu haree keraa man jinee vasaaeaa |

Dominus inhabitat mentes canentium Shabad.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਅਨੰਦੁ ਹੋਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ॥੧॥
kahai naanak anand hoaa satiguroo mai paaeaa |1|

In ecstasi sum, inquit Nanak, nam verum Guru meum inveni. ||1||

ਏ ਮਨ ਮੇਰਿਆ ਤੂ ਸਦਾ ਰਹੁ ਹਰਿ ਨਾਲੇ ॥
e man meriaa too sadaa rahu har naale |

mens mea, mane semper cum Domino.

ਹਰਿ ਨਾਲਿ ਰਹੁ ਤੂ ਮੰਨ ਮੇਰੇ ਦੂਖ ਸਭਿ ਵਿਸਾਰਣਾ ॥
har naal rahu too man mere dookh sabh visaaranaa |

Mane semper cum Dómino, * mens mea, et ómnium tribulatiónum non delebúntur.

ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਓਹੁ ਕਰੇ ਤੇਰਾ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰਣਾ ॥
angeekaar ohu kare teraa kaaraj sabh savaaranaa |

Te ut suum accipiet, et omnia negotia tua perfecte disponentur.

ਸਭਨਾ ਗਲਾ ਸਮਰਥੁ ਸੁਆਮੀ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੇ ॥
sabhanaa galaa samarath suaamee so kiau manahu visaare |

Potens est Dominus et Magister omnia facere, cur eum ex animo obliviscar?

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਮੰਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਰਹੁ ਹਰਿ ਨਾਲੇ ॥੨॥
kahai naanak man mere sadaa rahu har naale |2|

Dicit Nanak, mens mea, mane semper cum Domino. ||2||

ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬਾ ਕਿਆ ਨਾਹੀ ਘਰਿ ਤੇਰੈ ॥
saache saahibaa kiaa naahee ghar terai |

Domine mi et magister meus, quid est quod non est in domo tua caelestis?

ਘਰਿ ਤ ਤੇਰੈ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਪਾਵਏ ॥
ghar ta terai sabh kichh hai jis dehi su paave |

Omnia domi tuae sunt; accipiunt, cui das.

ਸਦਾ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਤੇਰੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਾਵਏ ॥
sadaa sifat salaah teree naam man vasaave |

Laudes tuas et glorias iugiter canentes, Nomen tuum mente reclusum.

ਨਾਮੁ ਜਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਵਾਜੇ ਸਬਦ ਘਨੇਰੇ ॥
naam jin kai man vasiaa vaaje sabad ghanere |

Illos divina Shabad micat melos, quorum in mentibus Naam manet.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਚੇ ਸਾਹਿਬ ਕਿਆ ਨਾਹੀ ਘਰਿ ਤੇਰੈ ॥੩॥
kahai naanak sache saahib kiaa naahee ghar terai |3|

Dicit Nanak, Domine mi verus et magister, quid non est in domo tua? ||3||

ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੋ ॥
saachaa naam meraa aadhaaro |

Verum nomen est unicum subsidium.

ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਮੇਰਾ ਜਿਨਿ ਭੁਖਾ ਸਭਿ ਗਵਾਈਆ ॥
saach naam adhaar meraa jin bhukhaa sabh gavaaeea |

Verum nomen meum unicum firmamentum est; satiat omnem famem.

ਕਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖ ਮਨਿ ਆਇ ਵਸਿਆ ਜਿਨਿ ਇਛਾ ਸਭਿ ਪੁਜਾਈਆ ॥
kar saant sukh man aae vasiaa jin ichhaa sabh pujaaeea |

Pacem et tranquillitatem animo meo pertulit; implevit omnia desideria mea.