ആനന്ദ് സഹിബ്

(പേജ്: 6)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਸਚੁ ਤਜਿਆ ਕੂੜੇ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥੧੯॥

kahai naanak jin sach tajiaa koorre laage tinee janam jooaai haariaa |19|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, സത്യം ഉപേക്ഷിച്ച് അസത്യത്തെ മുറുകെ പിടിക്കുന്നവർക്ക് ചൂതാട്ടത്തിൽ ജീവൻ നഷ്ടപ്പെടുന്നു. ||19||

ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

jeeahu niramal baaharahu niramal |

അകം ശുദ്ധം, ബാഹ്യമായി ശുദ്ധം.

ਬਾਹਰਹੁ ਤ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਕਰਣੀ ਕਮਾਣੀ ॥

baaharahu ta niramal jeeahu niramal satigur te karanee kamaanee |

ബാഹ്യമായി ശുദ്ധവും ഉള്ളിൽ ശുദ്ധവും ഉള്ളവർ ഗുരുവിലൂടെ സത്കർമം ചെയ്യുന്നു.

ਕੂੜ ਕੀ ਸੋਇ ਪਹੁਚੈ ਨਾਹੀ ਮਨਸਾ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥

koorr kee soe pahuchai naahee manasaa sach samaanee |

അസത്യത്തിൻ്റെ ഒരു കണിക പോലും അവരെ സ്പർശിക്കുന്നില്ല; അവരുടെ പ്രതീക്ഷകൾ സത്യത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਜਨਮੁ ਰਤਨੁ ਜਿਨੀ ਖਟਿਆ ਭਲੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥

janam ratan jinee khattiaa bhale se vanajaare |

ഈ മനുഷ്യജീവിതത്തിൻ്റെ ആഭരണം സമ്പാദിക്കുന്നവർ വ്യാപാരികളിൽ ഏറ്റവും മികച്ചവരാണ്.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਮੰਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥੨੦॥

kahai naanak jin man niramal sadaa raheh gur naale |20|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, മനസ്സ് ശുദ്ധമായവർ ഗുരുവിനോടൊപ്പം എക്കാലവും വസിക്കും. ||20||

ਜੇ ਕੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਸੇਤੀ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

je ko sikh guroo setee sanamukh hovai |

ഒരു സിഖ് ആത്മാർത്ഥ വിശ്വാസത്തോടെ ഗുരുവിലേക്ക് തിരിയുകയാണെങ്കിൽ, സൂര്യൻ എന്ന നിലയിൽ

ਹੋਵੈ ਤ ਸਨਮੁਖੁ ਸਿਖੁ ਕੋਈ ਜੀਅਹੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥

hovai ta sanamukh sikh koee jeeahu rahai gur naale |

ഒരു സിഖ് ആത്മാർത്ഥമായ വിശ്വാസത്തോടെ ഗുരുവിലേക്ക് തിരിയുകയാണെങ്കിൽ, സൂര്യൻ എന്ന നിലയിൽ, അവൻ്റെ ആത്മാവ് ഗുരുവിനോടൊപ്പം വസിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਏ ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਸਮਾਲੇ ॥

gur ke charan hiradai dhiaae antar aatamai samaale |

അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ, അവൻ ഗുരുവിൻ്റെ താമരയിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു; അവൻ്റെ ആത്മാവിൻ്റെ ഉള്ളിൽ അവൻ അവനെ ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਆਪੁ ਛਡਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਪਰਣੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਏ ॥

aap chhadd sadaa rahai paranai gur bin avar na jaanai koe |

സ്വാർത്ഥതയും അഹങ്കാരവും ഉപേക്ഷിച്ച്, അവൻ എപ്പോഴും ഗുരുവിൻ്റെ പക്ഷത്ത് നിലകൊള്ളുന്നു; ഗുരുവിനെയല്ലാതെ മറ്റാരെയും അയാൾക്കറിയില്ല.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਏ ॥੨੧॥

kahai naanak sunahu santahu so sikh sanamukh hoe |21|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഹേ സന്യാസിമാരേ, കേൾക്കൂ: അത്തരമൊരു സിഖ് ആത്മാർത്ഥമായ വിശ്വാസത്തോടെ ഗുരുവിലേക്ക് തിരിയുകയും സൺമുഖനാകുകയും ചെയ്യുന്നു. ||21||

ਜੇ ਕੋ ਗੁਰ ਤੇ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥

je ko gur te vemukh hovai bin satigur mukat na paavai |

ഗുരുവിൽ നിന്ന് പിന്തിരിഞ്ഞ് ബൈമുഖ് ആയിത്തീരുന്ന ഒരാൾ - യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ അയാൾക്ക് മോചനം ലഭിക്കില്ല.

ਪਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਰ ਥੈ ਕੋਈ ਪੁਛਹੁ ਬਿਬੇਕੀਆ ਜਾਏ ॥

paavai mukat na hor thai koee puchhahu bibekeea jaae |

അവൻ മറ്റൊരിടത്തും മോചനം കണ്ടെത്തുകയില്ല; ജ്ഞാനികളോടു പോയി ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചോദിക്കുക.

ਅਨੇਕ ਜੂਨੀ ਭਰਮਿ ਆਵੈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥

anek joonee bharam aavai vin satigur mukat na paae |

അവൻ എണ്ണമറ്റ അവതാരങ്ങളിലൂടെ അലഞ്ഞുനടക്കും; യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ അവൻ മുക്തി കണ്ടെത്തുകയില്ല.

ਫਿਰਿ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਲਾਗਿ ਚਰਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

fir mukat paae laag charanee satiguroo sabad sunaae |

എന്നാൽ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ ചേർന്ന് ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം ജപിച്ചുകൊണ്ട് മുക്തി നേടുന്നു.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥੨੨॥

kahai naanak veechaar dekhahu vin satigur mukat na paae |22|

നാനാക്ക് പറയുന്നു, ഇത് ആലോചിച്ച് നോക്കൂ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ മോചനമില്ല. ||22||

ਆਵਹੁ ਸਿਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇ ਪਿਆਰਿਹੋ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

aavahu sikh satiguroo ke piaariho gaavahu sachee baanee |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സിഖുകാരേ, വരൂ, അവൻ്റെ ബാനിയുടെ യഥാർത്ഥ വചനം പാടൂ.

ਬਾਣੀ ਤ ਗਾਵਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਬਾਣੀਆ ਸਿਰਿ ਬਾਣੀ ॥

baanee ta gaavahu guroo keree baaneea sir baanee |

വാക്കുകളുടെ പരമോന്നത വചനമായ ഗുരുവിൻ്റെ ബാനി ആലപിക്കുക.

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

jin kau nadar karam hovai hiradai tinaa samaanee |

കർത്താവിൻ്റെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവർ - അവരുടെ ഹൃദയങ്ങൾ ഈ ബാനിയിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਪੀਵਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਪਿਹੁ ਸਾਰਿਗਪਾਣੀ ॥

peevahu amrit sadaa rahahu har rang japihu saarigapaanee |

ഈ അംബ്രോസിയൽ അമൃതിൽ കുടിക്കുക, കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ എന്നേക്കും നിലനിൽക്കുക; ലോകത്തിൻ്റെ പരിപാലകനായ കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുക.