آنند صاحب

(صفحو: 6)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਸਚੁ ਤਜਿਆ ਕੂੜੇ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥੧੯॥

kahai naanak jin sach tajiaa koorre laage tinee janam jooaai haariaa |19|

نانڪ صاحب فرمائي ٿو، جيڪي سچ کي ڇڏي ڪوڙ سان جڙيل آهن، سي جوا ۾ پنهنجي جان وڃائي ويٺا آهن. ||19||

ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

jeeahu niramal baaharahu niramal |

باطن ۾ پاڪ ۽ ظاهري طرح پاڪ.

ਬਾਹਰਹੁ ਤ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਕਰਣੀ ਕਮਾਣੀ ॥

baaharahu ta niramal jeeahu niramal satigur te karanee kamaanee |

جيڪي ٻاهران به پاڪ آهن ۽ اندر ۾ به پاڪ آهن، اهي گرو جي ذريعي چڱا ڪم ڪن ٿا.

ਕੂੜ ਕੀ ਸੋਇ ਪਹੁਚੈ ਨਾਹੀ ਮਨਸਾ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥

koorr kee soe pahuchai naahee manasaa sach samaanee |

ڪوڙ جي هڪ ذرو به انهن کي هٿ نه ٿو اچي. انهن جون اميدون سچ ۾ جذب ٿيل آهن.

ਜਨਮੁ ਰਤਨੁ ਜਿਨੀ ਖਟਿਆ ਭਲੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥

janam ratan jinee khattiaa bhale se vanajaare |

جيڪي هن انساني زندگيءَ جو زيور حاصل ڪن ٿا، سي سڀ کان سٺا سوداگر آهن.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਮੰਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥੨੦॥

kahai naanak jin man niramal sadaa raheh gur naale |20|

نانڪ جو چوڻ آهي ته، جن جا ذهن خالص آهن، اهي هميشه گرو سان گڏ رهندا آهن. ||20||

ਜੇ ਕੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਸੇਤੀ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

je ko sikh guroo setee sanamukh hovai |

جيڪڏهن هڪ سک سچو ايمان سان گرو ڏانهن رخ ڪري ٿو، سورج مک وانگر

ਹੋਵੈ ਤ ਸਨਮੁਖੁ ਸਿਖੁ ਕੋਈ ਜੀਅਹੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥

hovai ta sanamukh sikh koee jeeahu rahai gur naale |

جيڪڏهن ڪو سک سچي عقيدت سان گرو ڏانهن رخ ڪري ٿو، سورج مک وانگر، هن جو روح گرو سان گڏ رهي ٿو.

ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਏ ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਸਮਾਲੇ ॥

gur ke charan hiradai dhiaae antar aatamai samaale |

هن جي دل ۾، هو گرو جي ڪمل پيرن تي غور ڪري ٿو؛ هن جي روح جي اندر اندر، هو هن کي سمجهي ٿو.

ਆਪੁ ਛਡਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਪਰਣੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਏ ॥

aap chhadd sadaa rahai paranai gur bin avar na jaanai koe |

خود غرضيءَ ۽ غرور کي ڇڏي، هو هميشه گروءَ جي پاسي رهي ٿو. هو گروءَ کان سواءِ ڪنهن کي به نٿو سڃاڻي.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਏ ॥੨੧॥

kahai naanak sunahu santahu so sikh sanamukh hoe |21|

نانڪ فرمائي ٿو، ٻڌو، اي سنتو: اهڙو سک سچي عقيدت سان گرو ڏانهن رخ ڪري ٿو، ۽ سورج مُک بڻجي ٿو. ||21||

ਜੇ ਕੋ ਗੁਰ ਤੇ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥

je ko gur te vemukh hovai bin satigur mukat na paavai |

جيڪو گروءَ کان منھن موڙي ٿو، ۽ بي مُخ ٿي وڃي ٿو- سچي گروءَ کان سواءِ، کيس ڇوٽڪارو نه ملندو.

ਪਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਰ ਥੈ ਕੋਈ ਪੁਛਹੁ ਬਿਬੇਕੀਆ ਜਾਏ ॥

paavai mukat na hor thai koee puchhahu bibekeea jaae |

هن کي ڪٿي به آزادي نه ملندي. وڃو ۽ عقل وارن کان ان بابت پڇو.

ਅਨੇਕ ਜੂਨੀ ਭਰਮਿ ਆਵੈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥

anek joonee bharam aavai vin satigur mukat na paae |

هو بيشمار اوتارن مان ڀڄندو. سچي گرو کان سواء، هن کي آزادي نه ملندي.

ਫਿਰਿ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਲਾਗਿ ਚਰਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

fir mukat paae laag charanee satiguroo sabad sunaae |

پر ڇوٽڪارو تڏهن حاصل ٿئي ٿو، جڏهن سچي گروءَ جي پيرن سان جڙيل آهي، ڪلام ڳائڻ سان.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥੨੨॥

kahai naanak veechaar dekhahu vin satigur mukat na paae |22|

نانڪ چوي ٿو، غور ڪريو ۽ ڏسو، ته سچي گرو کان سواء، ڪا به آزادي ناهي. ||22||

ਆਵਹੁ ਸਿਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇ ਪਿਆਰਿਹੋ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

aavahu sikh satiguroo ke piaariho gaavahu sachee baanee |

اچو، اي سچا گرو جا پيارا سک، ۽ سندس باني جو سچو ڪلام ڳايو.

ਬਾਣੀ ਤ ਗਾਵਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਬਾਣੀਆ ਸਿਰਿ ਬਾਣੀ ॥

baanee ta gaavahu guroo keree baaneea sir baanee |

گرو جي باني ڳايو، لفظن جو عظيم ڪلام.

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

jin kau nadar karam hovai hiradai tinaa samaanee |

جن کي رب جي فضل جي نظر سان نوازيو ويو آهي، انهن جون دليون هن باني سان سمايل آهن.

ਪੀਵਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਪਿਹੁ ਸਾਰਿਗਪਾਣੀ ॥

peevahu amrit sadaa rahahu har rang japihu saarigapaanee |

هن امرت واري امرت ۾ پيئو، ۽ رب جي محبت ۾ هميشه رهي. دنيا جي پالڻهار رب جو غور ڪريو.