آنند صاحب

(انگ: 6)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਸਚੁ ਤਜਿਆ ਕੂੜੇ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥੧੯॥

kahai naanak jin sach tajiaa koorre laage tinee janam jooaai haariaa |19|

نانک آکھدا ہے کِ جنھاں نے پرماتما دا نام (-سمرن) چھڈیا ہویا ہے، تے جو مایا دے موہ وچ پھسے ہوئے ہن، اہناں آپنی جیون-کھیڈن جوئے وچ ہار لئی سمجھو ۔۔19۔۔

ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

jeeahu niramal baaharahu niramal |

اہ بندے منوں بھی پوتر ہندے ہن، تے باہروں بھی پوتر ہندے ہن،

ਬਾਹਰਹੁ ਤ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਕਰਣੀ ਕਮਾਣੀ ॥

baaharahu ta niramal jeeahu niramal satigur te karanee kamaanee |

جو بندے (آچرن-اساری دی) اہ کمائی کردے ہن جس دی ہدائت گرو توں ملدی ہے، اہ منوں بھی پوتر ہندے ہن، تے باہروں بھی پوتر ہندے ہن (بھاو، اہناں دا جگت نال ورتارا بھی سچجا ہندا ہے)، اہ باہروں بھی پوتر تے اندروں بھی سچے رہندے ہن۔

ਕੂੜ ਕੀ ਸੋਇ ਪਹੁਚੈ ਨਾਹੀ ਮਨਸਾ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥

koorr kee soe pahuchai naahee manasaa sach samaanee |

اہناں دے من دا مائک پھرنا سمرن وچ ہی مکّ جاندا ہے، (اہناں دے اندر اتنا آتمک آنند بندا ہے کِ) مایا دے موہ دی خبر تک اہناں دے من تک نہیں پہنچدی۔

ਜਨਮੁ ਰਤਨੁ ਜਿਨੀ ਖਟਿਆ ਭਲੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥

janam ratan jinee khattiaa bhale se vanajaare |

(جیو جگت وچ آتمک آنند دا وکھر وہاجھن آئے ہن) اہی جیو-وپاری چنگے کہے جاندے ہن جنھاں نے (گرو دے دسے راہ اتے تر کے نام-کمائی کر کے) سریشٹ منکھا جنم سپھلا کر لیا۔

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਮੰਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥੨੦॥

kahai naanak jin man niramal sadaa raheh gur naale |20|

نانک آکھدا ہے کِ جنھاں بندیاں دا من پوتر ہو جاندا ہے (جنھاں دے اندر آتمک آنند بن جاندا ہے) اہ (انتر آتمے) سدا گرو دے چرناں وچ رہندے ہن ۔۔20۔۔

ਜੇ ਕੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਸੇਤੀ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

je ko sikh guroo setee sanamukh hovai |

جے کوئی سکھّ گرو دے ساہمنے سرخرو ہونا چاہندا ہے،

ਹੋਵੈ ਤ ਸਨਮੁਖੁ ਸਿਖੁ ਕੋਈ ਜੀਅਹੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥

hovai ta sanamukh sikh koee jeeahu rahai gur naale |

جو سکھّ اہ چاہندا ہے کِ کسے لکویں کھوٹ دے کارن اس نوں گرو دے ساہمنے اکھاں نیویاں ن کرنیاں پین، (تاں رستا اکو ہی ہے کِ) اہ سچے دلوں گرو دے چرناں وچ ٹکے۔

ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਏ ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਸਮਾਲੇ ॥

gur ke charan hiradai dhiaae antar aatamai samaale |

سکھّ گرو دے چرناں نوں آپنے ہردے وچ تھاں دیوے، آپنے آتما دے اندر سمبھال رکھے۔

ਆਪੁ ਛਡਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਪਰਣੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਏ ॥

aap chhadd sadaa rahai paranai gur bin avar na jaanai koe |

آپا-بھاو چھڈّ کے سدا گرو دے آسرے، گرو توں بنا کسے ہور نوں (آپنے آتمک جیون دا، آتمک آنند دا وسیلا) نا سمجھے۔

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਏ ॥੨੧॥

kahai naanak sunahu santahu so sikh sanamukh hoe |21|

نانک آکھدا ہے کِ ہے سنت جنو! سنو اہ سکھّ (ہی) کھڑے-متھے رہِ سکدا ہے (اس دے ہی اندر آتمک کھیڑا ہو سکدا ہے، اہی آتمک آنند مان سکدا ہے) ॥21۔۔

ਜੇ ਕੋ ਗੁਰ ਤੇ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥

je ko gur te vemukh hovai bin satigur mukat na paavai |

(جتھے مایا دے موہ دے کارن سہم ہے اتھے آتمک آنند نہیں پلھر سکدا، پر) جے کوئی منکھّ گرو ولوں مونہ موڑ لئے (اس نوں آتمک آنند نسیب نہیں ہو سکدا کیونکِ) گرو توں بنا مایا دے پربھاو توں خلاسی نہیں ملدی۔

ਪਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਰ ਥੈ ਕੋਈ ਪੁਛਹੁ ਬਿਬੇਕੀਆ ਜਾਏ ॥

paavai mukat na hor thai koee puchhahu bibekeea jaae |

بیشکّ کسے وچارواناں توں جا کے پچھّ لوو (تے تسلی کر لوو، اہ پکی گلّ ہے کِ گرو توں بنا) کسے بھی ہور تھاں توں مائک بندھناں توں خلاسی نہیں ملدی۔

ਅਨੇਕ ਜੂਨੀ ਭਰਮਿ ਆਵੈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥

anek joonee bharam aavai vin satigur mukat na paae |

(مایا دے موہ وچ پھسیا منکھّ) انیکاں جونیاں وچ بھٹکدا آؤندا ہے، گرو دی سرن توں بنا اس موہ توں خلاسی نہیں ملدی۔

ਫਿਰਿ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਲਾਗਿ ਚਰਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

fir mukat paae laag charanee satiguroo sabad sunaae |

آخر گرو دی چرنیں لگّ کے ہی مایا دے موہ توں چھٹکارا ملدا ہے کیونکِ گرو (سہیہ جیون-مارگ دا) اپدیش سناندا ہے۔

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥੨੨॥

kahai naanak veechaar dekhahu vin satigur mukat na paae |22|

نانک آکھدا ہے کِ وچار کے ویکھ لوو، گرو توں بنا مایا دے بندھن توں آزادی نہیں ملدی، (تے اس مکتی توں بنا آتمک آنند دی پراپتی نہیں ہو سکدی) ॥22۔۔

ਆਵਹੁ ਸਿਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇ ਪਿਆਰਿਹੋ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

aavahu sikh satiguroo ke piaariho gaavahu sachee baanee |

ہے ستگورو دے پیارے سکھو! آوو، سدا-تھر رہن والے پرماتما وچ جوڑن والی بانی (رل کے) گاوو۔

ਬਾਣੀ ਤ ਗਾਵਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਬਾਣੀਆ ਸਿਰਿ ਬਾਣੀ ॥

baanee ta gaavahu guroo keree baaneea sir baanee |

آپنے گرو دی بانی گاوو، اہ بانی ہور سبھ بانیاں نالوں شرومنی ہے۔

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

jin kau nadar karam hovai hiradai tinaa samaanee |

اہ بانی اہناں بندیاں دے ہردے وچ ہی ٹکدی ہے جنھاں اتے پرماتما دی میہر دی نزر ہووے، بخشش ہووے۔

ਪੀਵਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਪਿਹੁ ਸਾਰਿਗਪਾਣੀ ॥

peevahu amrit sadaa rahahu har rang japihu saarigapaanee |

(ہے پیارے گرسکھو!) پرماتما دا نام سمرو، پرماتما دے پیار وچ سدا جڑے رہو، اہ (آنند دین والا، آتمک ہلارا پیدا کرن والا) نام-جل پیؤ۔