ఆనంద్ సాహిబ్

(పేజీ: 6)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਸਚੁ ਤਜਿਆ ਕੂੜੇ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥੧੯॥

kahai naanak jin sach tajiaa koorre laage tinee janam jooaai haariaa |19|

సత్యాన్ని విడిచిపెట్టి, అసత్యాన్ని అంటిపెట్టుకుని ఉన్నవారు జూదంలో ప్రాణాలు కోల్పోతారు అని నానక్ చెప్పారు. ||19||

ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

jeeahu niramal baaharahu niramal |

అంతర్గతంగా స్వచ్ఛమైనది మరియు బాహ్యంగా స్వచ్ఛమైనది.

ਬਾਹਰਹੁ ਤ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਕਰਣੀ ਕਮਾਣੀ ॥

baaharahu ta niramal jeeahu niramal satigur te karanee kamaanee |

బాహ్యంగా పవిత్రంగా మరియు లోపల కూడా పవిత్రంగా ఉన్నవారు గురువు ద్వారా సత్కార్యాలు చేస్తారు.

ਕੂੜ ਕੀ ਸੋਇ ਪਹੁਚੈ ਨਾਹੀ ਮਨਸਾ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥

koorr kee soe pahuchai naahee manasaa sach samaanee |

ఒక అబద్ధం కూడా వారిని తాకదు; వారి ఆశలు సత్యంలో లీనమై ఉన్నాయి.

ਜਨਮੁ ਰਤਨੁ ਜਿਨੀ ਖਟਿਆ ਭਲੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥

janam ratan jinee khattiaa bhale se vanajaare |

ఈ మానవ జీవితం యొక్క ఆభరణాన్ని సంపాదించిన వారు వ్యాపారులలో అత్యంత శ్రేష్ఠులు.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਮੰਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥੨੦॥

kahai naanak jin man niramal sadaa raheh gur naale |20|

నానక్ మాట్లాడుతూ, ఎవరి మనస్సులు స్వచ్ఛంగా ఉంటాయో, వారు ఎప్పటికీ గురువు వద్దనే ఉంటారు. ||20||

ਜੇ ਕੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਸੇਤੀ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

je ko sikh guroo setee sanamukh hovai |

ఒక సిక్కు చిత్తశుద్ధితో గురువును ఆశ్రయిస్తే, సన్ముఖ్‌గా

ਹੋਵੈ ਤ ਸਨਮੁਖੁ ਸਿਖੁ ਕੋਈ ਜੀਅਹੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥

hovai ta sanamukh sikh koee jeeahu rahai gur naale |

ఒక సిక్కు చిత్తశుద్ధితో గురువు వైపు తిరిగితే, సన్ముఖునిగా, అతని ఆత్మ గురువు వద్దనే ఉంటుంది.

ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਏ ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਸਮਾਲੇ ॥

gur ke charan hiradai dhiaae antar aatamai samaale |

తన హృదయంలో, అతను గురువు యొక్క కమల పాదాలపై ధ్యానం చేస్తాడు; అతని ఆత్మలో లోతుగా, అతను అతనిని ఆలోచిస్తాడు.

ਆਪੁ ਛਡਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਪਰਣੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਏ ॥

aap chhadd sadaa rahai paranai gur bin avar na jaanai koe |

స్వార్థం మరియు అహంకారాన్ని విడిచిపెట్టి, అతను ఎల్లప్పుడూ గురువు వైపు ఉంటాడు; అతనికి గురువు తప్ప మరెవరికీ తెలియదు.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਏ ॥੨੧॥

kahai naanak sunahu santahu so sikh sanamukh hoe |21|

నానక్ ఇలా అంటాడు, ఓ సాధువులారా వినండి: అటువంటి సిక్కు హృదయపూర్వక విశ్వాసంతో గురువు వైపు తిరుగుతాడు మరియు సన్ముఖుడు అవుతాడు. ||21||

ਜੇ ਕੋ ਗੁਰ ਤੇ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥

je ko gur te vemukh hovai bin satigur mukat na paavai |

గురువు నుండి వైదొలిగి, బేముఖ్ అవుతాడు - నిజమైన గురువు లేకుండా, అతనికి విముక్తి లభించదు.

ਪਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਰ ਥੈ ਕੋਈ ਪੁਛਹੁ ਬਿਬੇਕੀਆ ਜਾਏ ॥

paavai mukat na hor thai koee puchhahu bibekeea jaae |

అతను మరెక్కడా కూడా విముక్తి పొందడు; వెళ్లి జ్ఞానులను దీని గురించి అడగండి.

ਅਨੇਕ ਜੂਨੀ ਭਰਮਿ ਆਵੈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥

anek joonee bharam aavai vin satigur mukat na paae |

అతను లెక్కలేనన్ని అవతారాల ద్వారా సంచరిస్తాడు; నిజమైన గురువు లేకుండా అతనికి విముక్తి లభించదు.

ਫਿਰਿ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਲਾਗਿ ਚਰਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

fir mukat paae laag charanee satiguroo sabad sunaae |

అయితే సత్యమైన గురువు యొక్క పాదములను ఆశ్రయించి, శబాద్ పదమును జపించినప్పుడు విముక్తి లభిస్తుంది.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥੨੨॥

kahai naanak veechaar dekhahu vin satigur mukat na paae |22|

నానక్ ఇలా ఆలోచించి చూడండి, నిజమైన గురువు లేనిదే విముక్తి లేదు. ||22||

ਆਵਹੁ ਸਿਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇ ਪਿਆਰਿਹੋ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

aavahu sikh satiguroo ke piaariho gaavahu sachee baanee |

నిజమైన గురువు యొక్క ప్రియమైన సిక్కులారా, రండి మరియు అతని బాణీ యొక్క నిజమైన పదాన్ని పాడండి.

ਬਾਣੀ ਤ ਗਾਵਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਬਾਣੀਆ ਸਿਰਿ ਬਾਣੀ ॥

baanee ta gaavahu guroo keree baaneea sir baanee |

పదాల అత్యున్నత పదమైన గురు బాణీని పాడండి.

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

jin kau nadar karam hovai hiradai tinaa samaanee |

భగవంతుని కృపతో అనుగ్రహించబడిన వారు - వారి హృదయాలు ఈ బాణితో నిండి ఉన్నాయి.

ਪੀਵਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਪਿਹੁ ਸਾਰਿਗਪਾਣੀ ॥

peevahu amrit sadaa rahahu har rang japihu saarigapaanee |

ఈ అమృత మకరందాన్ని త్రాగండి మరియు భగవంతుని ప్రేమలో శాశ్వతంగా ఉండండి; ప్రపంచాన్ని పోషించే ప్రభువును ధ్యానించండి.