ఆనంద్ సాహిబ్

(పేజీ: 7)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਗਾਵਹੁ ਏਹ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥੨੩॥

kahai naanak sadaa gaavahu eh sachee baanee |23|

ఈ ట్రూ బానీని ఎప్పటికీ పాడండి అని నానక్ చెప్పాడు. ||23||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕਚੀ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥

satiguroo binaa hor kachee hai baanee |

నిజమైన గురువు లేకుండా, ఇతర పాటలు తప్పు.

ਬਾਣੀ ਤ ਕਚੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਹੋਰ ਕਚੀ ਬਾਣੀ ॥

baanee ta kachee satiguroo baajhahu hor kachee baanee |

నిజమైన గురువు లేకుండా పాటలు తప్పు; మిగతా పాటలన్నీ అబద్ధం.

ਕਹਦੇ ਕਚੇ ਸੁਣਦੇ ਕਚੇ ਕਚਂੀ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥

kahade kache sunade kache kachanee aakh vakhaanee |

మాట్లాడేవారు అబద్ధం, శ్రోతలు అబద్ధం; మాట్లాడేవారు మరియు పఠించే వారు అబద్ధం.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਕਰਹਿ ਰਸਨਾ ਕਹਿਆ ਕਛੂ ਨ ਜਾਣੀ ॥

har har nit kareh rasanaa kahiaa kachhoo na jaanee |

వారు తమ నాలుకతో 'హర్, హర్' అని నిరంతరం జపించవచ్చు, కానీ వారు ఏమి చెబుతున్నారో వారికి తెలియదు.

ਚਿਤੁ ਜਿਨ ਕਾ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮਾਇਆ ਬੋਲਨਿ ਪਏ ਰਵਾਣੀ ॥

chit jin kaa hir leaa maaeaa bolan pe ravaanee |

వారి స్పృహ మాయచే ఆకర్షించబడుతుంది; వారు కేవలం యాంత్రికంగా పారాయణం చేస్తున్నారు.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਹੋਰ ਕਚੀ ਬਾਣੀ ॥੨੪॥

kahai naanak satiguroo baajhahu hor kachee baanee |24|

నానక్ మాట్లాడుతూ, నిజమైన గురువు లేకుండా, ఇతర పాటలు అబద్ధం. ||24||

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਹੀਰੇ ਜਿਤੁ ਜੜਾਉ ॥

gur kaa sabad ratan hai heere jit jarraau |

గురు శబ్దం వజ్రాలు పొదిగిన ఒక ఆభరణం.

ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਜਿਤੁ ਮੰਨੁ ਲਾਗਾ ਏਹੁ ਹੋਆ ਸਮਾਉ ॥

sabad ratan jit man laagaa ehu hoaa samaau |

ఈ ఆభరణంతో ముడిపడిన మనస్సు శబ్దంలో కలిసిపోతుంది.

ਸਬਦ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਿਲਿਆ ਸਚੈ ਲਾਇਆ ਭਾਉ ॥

sabad setee man miliaa sachai laaeaa bhaau |

ఎవరి మనస్సు షాబాద్‌కు అనుగుణంగా ఉంటుందో, నిజమైన భగవంతుని పట్ల ప్రేమను ప్రతిష్ఠించుకుంటాడు.

ਆਪੇ ਹੀਰਾ ਰਤਨੁ ਆਪੇ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥

aape heeraa ratan aape jis no dee bujhaae |

అతనే వజ్రం, అతనే రత్నం; ఆశీర్వాదం పొందిన వ్యక్తి దాని విలువను అర్థం చేసుకుంటాడు.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਹੈ ਹੀਰਾ ਜਿਤੁ ਜੜਾਉ ॥੨੫॥

kahai naanak sabad ratan hai heeraa jit jarraau |25|

నానక్ మాట్లాడుతూ, షాబాద్ వజ్రాలు పొదిగిన ఒక ఆభరణం. ||25||

ਸਿਵ ਸਕਤਿ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਾਏ ॥

siv sakat aap upaae kai karataa aape hukam varataae |

అతడే శివుడు మరియు శక్తి, మనస్సు మరియు పదార్థాన్ని సృష్టించాడు; సృష్టికర్త వారిని తన ఆజ్ఞకు లోబడి చేస్తాడు.

ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਾਏ ਆਪਿ ਵੇਖੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥

hukam varataae aap vekhai guramukh kisai bujhaae |

అతని ఆజ్ఞను అమలు చేస్తూ, అతనే అన్నీ చూస్తాడు. గురుముఖ్‌గా ఆయన గురించి తెలిసిన వారు ఎంత అరుదు.

ਤੋੜੇ ਬੰਧਨ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤੁ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

torre bandhan hovai mukat sabad man vasaae |

వారు తమ బంధాలను తెంచుకుని, విముక్తిని పొందుతారు; వారు తమ మనస్సులలో షాబాద్‌ను ప్రతిష్టించుకుంటారు.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਵੈ ਏਕਸ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

guramukh jis no aap kare su hovai ekas siau liv laae |

భగవంతుడు స్వయంగా ఎవరిని గురుముఖ్‌గా చేస్తారో, వారి స్పృహను ప్రేమతో ఒకే భగవంతునిపై కేంద్రీకరిస్తారు.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਾਏ ॥੨੬॥

kahai naanak aap karataa aape hukam bujhaae |26|

నానక్ అంటాడు, అతనే సృష్టికర్త; అతడే తన ఆజ్ఞ యొక్క హుకుమ్‌ను వెల్లడిస్తాడు. ||26||

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਪੁੰਨ ਪਾਪ ਬੀਚਾਰਦੇ ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥

simrit saasatr pun paap beechaarade tatai saar na jaanee |

సిమ్రిటీలు మరియు శాస్త్రాలు మంచి మరియు చెడుల మధ్య వివక్ష చూపుతాయి, కాని వారికి వాస్తవిక సారాంశం తెలియదు.

ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥

tatai saar na jaanee guroo baajhahu tatai saar na jaanee |

గురువు లేకుండా వారికి వాస్తవికత యొక్క నిజమైన సారాంశం తెలియదు; వాస్తవికత యొక్క నిజమైన సారాంశం వారికి తెలియదు.

ਤਿਹੀ ਗੁਣੀ ਸੰਸਾਰੁ ਭ੍ਰਮਿ ਸੁਤਾ ਸੁਤਿਆ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥

tihee gunee sansaar bhram sutaa sutiaa rain vihaanee |

ప్రపంచం మూడు రీతులు మరియు సందేహాలలో నిద్రపోతోంది; అది తన జీవితపు రాత్రిని నిద్రిస్తూనే గడిచిపోతుంది.