अनंदु साहिब

(पान: 7)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਗਾਵਹੁ ਏਹ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥੨੩॥

कहै नानकु सदा गावहु एह सची बाणी ॥२३॥

नानक म्हणतात, ही खरी बाणी सदैव गा. ||२३||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਕਚੀ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥

सतिगुरू बिना होर कची है बाणी ॥

खऱ्या गुरूशिवाय इतर गाणी खोटी आहेत.

ਬਾਣੀ ਤ ਕਚੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਹੋਰ ਕਚੀ ਬਾਣੀ ॥

बाणी त कची सतिगुरू बाझहु होर कची बाणी ॥

खऱ्या गुरूशिवाय गाणी खोटी आहेत; इतर सर्व गाणी खोटी आहेत.

ਕਹਦੇ ਕਚੇ ਸੁਣਦੇ ਕਚੇ ਕਚਂੀ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀ ॥

कहदे कचे सुणदे कचे कचीं आखि वखाणी ॥

बोलणारे खोटे आणि ऐकणारे खोटे; जे बोलतात आणि पाठ करतात ते खोटे आहेत.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਕਰਹਿ ਰਸਨਾ ਕਹਿਆ ਕਛੂ ਨ ਜਾਣੀ ॥

हरि हरि नित करहि रसना कहिआ कछू न जाणी ॥

ते त्यांच्या जिभेने सतत 'हर, हर' म्हणत असतील, पण ते काय बोलत आहेत हे त्यांना कळत नाही.

ਚਿਤੁ ਜਿਨ ਕਾ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮਾਇਆ ਬੋਲਨਿ ਪਏ ਰਵਾਣੀ ॥

चितु जिन का हिरि लइआ माइआ बोलनि पए रवाणी ॥

त्यांच्या चेतनेला मायेचा मोह असतो; ते फक्त यांत्रिकपणे पाठ करत आहेत.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਹੋਰ ਕਚੀ ਬਾਣੀ ॥੨੪॥

कहै नानकु सतिगुरू बाझहु होर कची बाणी ॥२४॥

नानक म्हणतात, खऱ्या गुरूशिवाय इतर गाणी खोटी आहेत. ||24||

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਹੀਰੇ ਜਿਤੁ ਜੜਾਉ ॥

गुर का सबदु रतंनु है हीरे जितु जड़ाउ ॥

गुरूचे वचन हे हिरे जडलेले रत्न आहे.

ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਜਿਤੁ ਮੰਨੁ ਲਾਗਾ ਏਹੁ ਹੋਆ ਸਮਾਉ ॥

सबदु रतनु जितु मंनु लागा एहु होआ समाउ ॥

या रत्नात जडलेले मन शब्दात विलीन होते.

ਸਬਦ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਿਲਿਆ ਸਚੈ ਲਾਇਆ ਭਾਉ ॥

सबद सेती मनु मिलिआ सचै लाइआ भाउ ॥

ज्याचे मन शब्दाशी एकरूप होते, तो खऱ्या परमेश्वरावर प्रेम करतो.

ਆਪੇ ਹੀਰਾ ਰਤਨੁ ਆਪੇ ਜਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥

आपे हीरा रतनु आपे जिस नो देइ बुझाइ ॥

तो स्वतः हिरा आहे आणि तो स्वतःच रत्न आहे; जो धन्य आहे, त्याला त्याची किंमत समजते.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਹੈ ਹੀਰਾ ਜਿਤੁ ਜੜਾਉ ॥੨੫॥

कहै नानकु सबदु रतनु है हीरा जितु जड़ाउ ॥२५॥

नानक म्हणतात, शब्द हा हिरे जडलेला रत्न आहे. ||२५||

ਸਿਵ ਸਕਤਿ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਾਏ ॥

सिव सकति आपि उपाइ कै करता आपे हुकमु वरताए ॥

त्याने स्वतः शिव आणि शक्ती, मन आणि पदार्थ निर्माण केले; निर्माता त्यांना त्याच्या आज्ञेच्या अधीन करतो.

ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਾਏ ਆਪਿ ਵੇਖੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥

हुकमु वरताए आपि वेखै गुरमुखि किसै बुझाए ॥

त्याच्या आदेशाची अंमलबजावणी करून, तो स्वतः सर्व पाहतो. गुरुमुख म्हणून त्याला ओळखणारे किती दुर्मिळ आहेत.

ਤੋੜੇ ਬੰਧਨ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤੁ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥

तोड़े बंधन होवै मुकतु सबदु मंनि वसाए ॥

ते बंधन तोडून मुक्ती मिळवतात; ते आपल्या मनात शब्द धारण करतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਵੈ ਏਕਸ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥

गुरमुखि जिस नो आपि करे सु होवै एकस सिउ लिव लाए ॥

ज्यांना भगवान स्वतः गुरुमुख बनवतात, ते प्रेमाने त्यांचे चैतन्य एका परमेश्वरावर केंद्रित करतात.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝਾਏ ॥੨੬॥

कहै नानकु आपि करता आपे हुकमु बुझाए ॥२६॥

नानक म्हणतात, तो स्वतःच निर्माता आहे; तो स्वत: त्याच्या आज्ञेचा हुकूम प्रकट करतो. ||२६||

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਪੁੰਨ ਪਾਪ ਬੀਚਾਰਦੇ ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥

सिम्रिति सासत्र पुंन पाप बीचारदे ततै सार न जाणी ॥

सिमृती आणि शास्त्रे चांगल्या आणि वाईटात भेदभाव करतात, परंतु त्यांना वास्तविकतेचे खरे सार माहित नाही.

ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ਗੁਰੂ ਬਾਝਹੁ ਤਤੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥

ततै सार न जाणी गुरू बाझहु ततै सार न जाणी ॥

त्यांना गुरूशिवाय वास्तवाचे खरे मर्म कळत नाही; त्यांना वास्तवाचे खरे सार माहित नाही.

ਤਿਹੀ ਗੁਣੀ ਸੰਸਾਰੁ ਭ੍ਰਮਿ ਸੁਤਾ ਸੁਤਿਆ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥

तिही गुणी संसारु भ्रमि सुता सुतिआ रैणि विहाणी ॥

जग तिन्ही रीत आणि संशयात झोपलेले आहे; तो त्याच्या आयुष्याची रात्र झोपून जातो.