अनंदु साहिब

(पान: 6)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਸਚੁ ਤਜਿਆ ਕੂੜੇ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥੧੯॥

कहै नानकु जिन सचु तजिआ कूड़े लागे तिनी जनमु जूऐ हारिआ ॥१९॥

नानक म्हणतात, जे सत्याचा त्याग करतात आणि असत्याला चिकटून राहतात ते जुगारात आपला जीव गमावतात. ||19||

ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

जीअहु निरमल बाहरहु निरमल ॥

अंतर्यामी शुद्ध, बाह्यतः शुद्ध.

ਬਾਹਰਹੁ ਤ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਕਰਣੀ ਕਮਾਣੀ ॥

बाहरहु त निरमल जीअहु निरमल सतिगुर ते करणी कमाणी ॥

जे बाहेरून शुद्ध असतात आणि आतही शुद्ध असतात, ते गुरूद्वारे सत्कर्म करतात.

ਕੂੜ ਕੀ ਸੋਇ ਪਹੁਚੈ ਨਾਹੀ ਮਨਸਾ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥

कूड़ की सोइ पहुचै नाही मनसा सचि समाणी ॥

त्यांना खोटेपणाचा एक अंशही स्पर्श होत नाही; त्यांच्या आशा सत्यात गढून गेलेल्या आहेत.

ਜਨਮੁ ਰਤਨੁ ਜਿਨੀ ਖਟਿਆ ਭਲੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥

जनमु रतनु जिनी खटिआ भले से वणजारे ॥

जे या मानवी जीवनाचे रत्न कमावतात, ते सर्वांत श्रेष्ठ व्यापारी आहेत.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਮੰਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥੨੦॥

कहै नानकु जिन मंनु निरमलु सदा रहहि गुर नाले ॥२०॥

नानक म्हणतात, ज्यांचे मन निर्मळ आहे, ते सदैव गुरूंसोबत राहतात. ||20||

ਜੇ ਕੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਸੇਤੀ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

जे को सिखु गुरू सेती सनमुखु होवै ॥

जर शीख गुरूकडे प्रामाणिक श्रद्धेने, सूर्यमुख म्हणून वळतो

ਹੋਵੈ ਤ ਸਨਮੁਖੁ ਸਿਖੁ ਕੋਈ ਜੀਅਹੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥

होवै त सनमुखु सिखु कोई जीअहु रहै गुर नाले ॥

जर शीख प्रामाणिक श्रद्धेने गुरूकडे वळतो, सूर्यमुख म्हणून, त्याचा आत्मा गुरूंसोबत राहतो.

ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਏ ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਸਮਾਲੇ ॥

गुर के चरन हिरदै धिआए अंतर आतमै समाले ॥

अंतःकरणात तो गुरूंच्या चरणकमळांचे ध्यान करतो; त्याच्या आत्म्यामध्ये खोलवर, तो त्याचे चिंतन करतो.

ਆਪੁ ਛਡਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਪਰਣੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਏ ॥

आपु छडि सदा रहै परणै गुर बिनु अवरु न जाणै कोए ॥

स्वार्थ आणि दंभाचा त्याग करून तो सदैव गुरूंच्या पाठीशी राहतो; तो गुरूंशिवाय कोणालाही ओळखत नाही.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਏ ॥੨੧॥

कहै नानकु सुणहु संतहु सो सिखु सनमुखु होए ॥२१॥

नानक म्हणतात, हे संतांनो ऐका: असा शीख प्रामाणिक श्रद्धेने गुरूंकडे वळतो आणि सूर्यमुख होतो. ||२१||

ਜੇ ਕੋ ਗੁਰ ਤੇ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥

जे को गुर ते वेमुखु होवै बिनु सतिगुर मुकति न पावै ॥

जो गुरूपासून दूर जातो आणि बेमुख होतो - खऱ्या गुरूंशिवाय त्याला मुक्ती मिळणार नाही.

ਪਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਰ ਥੈ ਕੋਈ ਪੁਛਹੁ ਬਿਬੇਕੀਆ ਜਾਏ ॥

पावै मुकति न होर थै कोई पुछहु बिबेकीआ जाए ॥

त्याला इतरत्र कुठेही मुक्ती मिळणार नाही; जा आणि सुज्ञांना विचारा.

ਅਨੇਕ ਜੂਨੀ ਭਰਮਿ ਆਵੈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥

अनेक जूनी भरमि आवै विणु सतिगुर मुकति न पाए ॥

तो असंख्य अवतारांतून भटकेल; खऱ्या गुरूशिवाय त्याला मुक्ती मिळणार नाही.

ਫਿਰਿ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਲਾਗਿ ਚਰਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

फिरि मुकति पाए लागि चरणी सतिगुरू सबदु सुणाए ॥

पण मुक्ती तेव्हा मिळते, जेव्हा माणूस खऱ्या गुरूंच्या चरणांशी जोडला जातो, शब्दाचा जप करतो.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥੨੨॥

कहै नानकु वीचारि देखहु विणु सतिगुर मुकति न पाए ॥२२॥

नानक म्हणतात, यावर चिंतन करा आणि पहा की, खऱ्या गुरूशिवाय मुक्ती नाही. ||२२||

ਆਵਹੁ ਸਿਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇ ਪਿਆਰਿਹੋ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

आवहु सिख सतिगुरू के पिआरिहो गावहु सची बाणी ॥

या खऱ्या गुरूंच्या लाडक्या शिखांनो, आणि त्यांच्या बाणीचे खरे वचन गा.

ਬਾਣੀ ਤ ਗਾਵਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਬਾਣੀਆ ਸਿਰਿ ਬਾਣੀ ॥

बाणी त गावहु गुरू केरी बाणीआ सिरि बाणी ॥

गुरूची बाणी, शब्दांचे सर्वोच्च वचन गा.

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

जिन कउ नदरि करमु होवै हिरदै तिना समाणी ॥

ज्यांना भगवंताच्या कृपेच्या नजरेने आशीर्वादित केले आहे - त्यांचे अंतःकरण या बाणीने ओतलेले आहे.

ਪੀਵਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਪਿਹੁ ਸਾਰਿਗਪਾਣੀ ॥

पीवहु अंम्रितु सदा रहहु हरि रंगि जपिहु सारिगपाणी ॥

हे अमृत प्या, आणि सदैव प्रभूच्या प्रेमात रहा; जगाच्या पालनकर्त्या परमेश्वराचे ध्यान करा.