ஆனந்த் சாஹிப்

(பக்கம்: 6)

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਸਚੁ ਤਜਿਆ ਕੂੜੇ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥੧੯॥

kahai naanak jin sach tajiaa koorre laage tinee janam jooaai haariaa |19|

நானக் கூறுகிறார், உண்மையைத் துறந்து பொய்யைப் பற்றிக் கொண்டவர்கள் சூதாட்டத்தில் தங்கள் வாழ்க்கையை இழக்கிறார்கள். ||19||

ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

jeeahu niramal baaharahu niramal |

உள்ளம் தூய்மையானது, வெளியில் தூய்மையானது.

ਬਾਹਰਹੁ ਤ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਕਰਣੀ ਕਮਾਣੀ ॥

baaharahu ta niramal jeeahu niramal satigur te karanee kamaanee |

வெளித்தோற்றத்தில் தூய்மையாகவும் உள்ளும் தூய்மையாகவும் இருப்பவர்கள் குருவின் மூலம் நல்ல செயல்களைச் செய்கிறார்கள்.

ਕੂੜ ਕੀ ਸੋਇ ਪਹੁਚੈ ਨਾਹੀ ਮਨਸਾ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥

koorr kee soe pahuchai naahee manasaa sach samaanee |

பொய்யின் ஒரு துளி கூட அவர்களைத் தொடுவதில்லை; அவர்களின் நம்பிக்கைகள் சத்தியத்தில் உள்வாங்கப்படுகின்றன.

ਜਨਮੁ ਰਤਨੁ ਜਿਨੀ ਖਟਿਆ ਭਲੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥

janam ratan jinee khattiaa bhale se vanajaare |

இந்த மனித வாழ்வின் நகையைச் சம்பாதிப்பவர்கள், வணிகர்களில் மிகச் சிறந்தவர்கள்.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਮੰਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥੨੦॥

kahai naanak jin man niramal sadaa raheh gur naale |20|

நானக் கூறுகிறார், யாருடைய மனம் தூய்மையாக இருக்கிறதோ, அவர்கள் எப்போதும் குருவுடன் தங்கியிருப்பார்கள். ||20||

ਜੇ ਕੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਸੇਤੀ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

je ko sikh guroo setee sanamukh hovai |

ஒரு சீக்கியர் குருவிடம் நேர்மையான நம்பிக்கையுடன் திரும்பினால், சன்முக்

ਹੋਵੈ ਤ ਸਨਮੁਖੁ ਸਿਖੁ ਕੋਈ ਜੀਅਹੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥

hovai ta sanamukh sikh koee jeeahu rahai gur naale |

ஒரு சீக்கியர் உண்மையான நம்பிக்கையுடன் குருவிடம் திரும்பினால், சன்முக் என்ற முறையில், அவரது ஆன்மா குருவுடன் தங்கியிருக்கும்.

ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਏ ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਸਮਾਲੇ ॥

gur ke charan hiradai dhiaae antar aatamai samaale |

அவன் இதயத்தில், குருவின் தாமரை பாதங்களில் தியானம் செய்கிறான்; அவரது ஆன்மாவின் ஆழத்தில், அவர் அவரைப் பற்றி சிந்திக்கிறார்.

ਆਪੁ ਛਡਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਪਰਣੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਏ ॥

aap chhadd sadaa rahai paranai gur bin avar na jaanai koe |

சுயநலத்தையும் அகந்தையையும் துறந்து, அவர் எப்போதும் குருவின் பக்கம் இருக்கிறார்; அவருக்கு குருவைத் தவிர வேறு யாரையும் தெரியாது.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਸੰਤਹੁ ਸੋ ਸਿਖੁ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਏ ॥੨੧॥

kahai naanak sunahu santahu so sikh sanamukh hoe |21|

நானக் கூறுகிறார், ஓ துறவிகளே, கேளுங்கள்: அத்தகைய சீக்கியர் உண்மையான நம்பிக்கையுடன் குருவை நோக்கித் திரும்பி சன்முக் ஆகிறார். ||21||

ਜੇ ਕੋ ਗੁਰ ਤੇ ਵੇਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥

je ko gur te vemukh hovai bin satigur mukat na paavai |

குருவை விட்டு விலகி, பயமுக் ஆகிறவன் - உண்மையான குரு இல்லாமல், அவன் விடுதலையை காணமாட்டான்.

ਪਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਰ ਥੈ ਕੋਈ ਪੁਛਹੁ ਬਿਬੇਕੀਆ ਜਾਏ ॥

paavai mukat na hor thai koee puchhahu bibekeea jaae |

அவர் வேறு எங்கும் விடுதலையைக் காணமாட்டார்; இதைப் பற்றி அறிவுள்ளவர்களிடம் சென்று கேளுங்கள்.

ਅਨੇਕ ਜੂਨੀ ਭਰਮਿ ਆਵੈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥

anek joonee bharam aavai vin satigur mukat na paae |

அவர் எண்ணற்ற அவதாரங்களில் அலைவார்; உண்மையான குரு இல்லாமல் அவர் விடுதலையை அடைய முடியாது.

ਫਿਰਿ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਲਾਗਿ ਚਰਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥

fir mukat paae laag charanee satiguroo sabad sunaae |

ஆனால், உண்மையான குருவின் பாதங்களில் ஒருவர் இணைந்திருக்கும்போது, ஷபாத்தின் வார்த்தையைப் பாடும்போது, விடுதலை அடையப்படுகிறது.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖਹੁ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥੨੨॥

kahai naanak veechaar dekhahu vin satigur mukat na paae |22|

நானக் கூறுகிறார், இதை சிந்தித்து பாருங்கள், உண்மையான குரு இல்லாமல் விடுதலை இல்லை. ||22||

ਆਵਹੁ ਸਿਖ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੇ ਪਿਆਰਿਹੋ ਗਾਵਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ॥

aavahu sikh satiguroo ke piaariho gaavahu sachee baanee |

உண்மையான குருவின் அன்பான சீக்கியர்களே, வாருங்கள், அவருடைய பானியின் உண்மையான வார்த்தையைப் பாடுங்கள்.

ਬਾਣੀ ਤ ਗਾਵਹੁ ਗੁਰੂ ਕੇਰੀ ਬਾਣੀਆ ਸਿਰਿ ਬਾਣੀ ॥

baanee ta gaavahu guroo keree baaneea sir baanee |

வார்த்தைகளின் உச்ச வார்த்தையான குருவின் பானியைப் பாடுங்கள்.

ਜਿਨ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰਦੈ ਤਿਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

jin kau nadar karam hovai hiradai tinaa samaanee |

இறைவனின் திருக்காட்சியினால் அருளப்பட்டவர்கள் - அவர்களின் இதயம் இந்தப் பானியால் நிறைந்துள்ளது.

ਪੀਵਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਪਿਹੁ ਸਾਰਿਗਪਾਣੀ ॥

peevahu amrit sadaa rahahu har rang japihu saarigapaanee |

இந்த அமுத அமிர்தத்தில் குடி, என்றும் இறைவனின் அன்பில் நிலைத்திரு; உலகத்தை ஆதரிப்பவராகிய இறைவனை தியானியுங்கள்.