Anand Sahib

(Leathanach: 4)

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰਾ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

agam agocharaa teraa ant na paaeaa |

A Thiarna dorochtana agus do-chreidthe, ní féidir do theorainneacha a aimsiú.

ਅੰਤੋ ਨ ਪਾਇਆ ਕਿਨੈ ਤੇਰਾ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਤੂ ਜਾਣਹੇ ॥

anto na paaeaa kinai teraa aapanaa aap too jaanahe |

Ní bhfuair aon duine Do theorainneacha; Níl a fhios agat ach Tú Féin.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਖੇਲੁ ਤੇਰਾ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਵਖਾਣਏ ॥

jeea jant sabh khel teraa kiaa ko aakh vakhaane |

Is iad gach neach beo agus créatúr Do shúgradh; conas is féidir le haon duine cur síos a dhéanamh ort?

ਆਖਹਿ ਤ ਵੇਖਹਿ ਸਭੁ ਤੂਹੈ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

aakheh ta vekheh sabh toohai jin jagat upaaeaa |

Labhraíonn tú, agus amharcann tú ar chách; Chruthaigh tú na Cruinne.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤੂ ਸਦਾ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥

kahai naanak too sadaa agam hai teraa ant na paaeaa |12|

Arsa Nanak, Tá tú dorochtana go deo; Ní féidir do theorainneacha a aimsiú. ||12||

ਸੁਰਿ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖੋਜਦੇ ਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥

sur nar mun jan amrit khojade su amrit gur te paaeaa |

Cuardaíonn na neacha angelicacha agus na saoithe ciúine an Neachtar Ambrosial; faightear an tAmrit seo ón nGúrú.

ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਨੀ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

paaeaa amrit gur kripaa keenee sachaa man vasaaeaa |

Faightear an tAmrit seo, nuair a dheonaíonn an Gúrú a Ghrás; Clúdaíonn sé an Tiarna Fíor laistigh den intinn.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਉਪਾਏ ਇਕਿ ਵੇਖਿ ਪਰਸਣਿ ਆਇਆ ॥

jeea jant sabh tudh upaae ik vekh parasan aaeaa |

Is tusa a chruthaigh gach neach beo agus créatúr; ní thagann ach cuid acu chun an Gúrú a fheiceáil, agus a bheannacht a lorg.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਚੂਕਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥

lab lobh ahankaar chookaa satiguroo bhalaa bhaaeaa |

Tá a saint, avarice agus meirgiúlacht scriosta, agus is cosúil go bhfuil an Fíor-Ghúrú milis.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਤਿਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥

kahai naanak jis no aap tutthaa tin amrit gur te paaeaa |13|

A deir Nanak, iad siúd a bhfuil an Tiarna sásta leo, faigh an tAmrit, tríd an nGúrú. ||13||

ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਨਿਰਾਲੀ ॥

bhagataa kee chaal niraalee |

Tá stíl mhaireachtála na ndílseoirí uathúil agus sainiúil.

ਚਾਲਾ ਨਿਰਾਲੀ ਭਗਤਾਹ ਕੇਰੀ ਬਿਖਮ ਮਾਰਗਿ ਚਲਣਾ ॥

chaalaa niraalee bhagataah keree bikham maarag chalanaa |

Tá stíl mhaireachtála uathúil agus sainiúil ag na devotees; leanann siad an cosán is deacra.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਜਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਨਾਹੀ ਬੋਲਣਾ ॥

lab lobh ahankaar taj trisanaa bahut naahee bolanaa |

Tréigeann siad saint, avarice, egotism agus dúil; ní labhraíonn siad an iomarca.

ਖੰਨਿਅਹੁ ਤਿਖੀ ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਏਤੁ ਮਾਰਗਿ ਜਾਣਾ ॥

khaniahu tikhee vaalahu nikee et maarag jaanaa |

Is géire an cosán a ghlacann siad ná claíomh dhá chiumhais, agus is míne ná gruaig.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਤਜਿਆ ਹਰਿ ਵਾਸਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

guraparasaadee jinee aap tajiaa har vaasanaa samaanee |

Trí Ghráinne Ghúrú, chaill siad a bhféiniúlacht agus a bhféiniúlacht; déantar a ndóchas a chumasc sa Tiarna.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚਾਲ ਭਗਤਾ ਜੁਗਹੁ ਜੁਗੁ ਨਿਰਾਲੀ ॥੧੪॥

kahai naanak chaal bhagataa jugahu jug niraalee |14|

Mar a deir Nanak, tá stíl mhaireachtála na n-oidhrí, i ngach uile aois, uathúil agus sainiúil. ||14||

ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵ ਚਲਹ ਸੁਆਮੀ ਹੋਰੁ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ॥

jiau too chalaaeihi tiv chalah suaamee hor kiaa jaanaa gun tere |

De réir mar a chuireann tú orm siúl, mar sin siúlaim, a Thiarna agus a Mháistir; cad eile atá ar eolas agam faoi Do Bhuanna Glórmhara?

ਜਿਵ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵੈ ਚਲਹ ਜਿਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਹੇ ॥

jiv too chalaaeihi tivai chalah jinaa maarag paavahe |

De réir mar a chuireann Tú faoi deara iad a siúl, siúlann siad - Chuir tú ar an gCosán iad.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਨ ਨਾਮਿ ਲਾਇਹਿ ਸਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੇ ॥

kar kirapaa jin naam laaeihi si har har sadaa dhiaavahe |

I do thrócaire, ceanglaíonn tú iad le Naam; déanann siad machnamh go deo ar an Tiarna, Har, Har.

ਜਿਸ ਨੋ ਕਥਾ ਸੁਣਾਇਹਿ ਆਪਣੀ ਸਿ ਗੁਰਦੁਆਰੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੇ ॥

jis no kathaa sunaaeihi aapanee si guraduaarai sukh paavahe |

Iad siúd a dtugann Tú faoi deara éisteacht le do sheanmóir, faigh síocháin sa Gurdwara, Geata an Ghúrú.