Anand Sahib

(Tudalen: 4)

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰਾ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

agam agocharaa teraa ant na paaeaa |

O Arglwydd anhygyrch ac anfaddeuol, Ni ellir canfod dy derfynau.

ਅੰਤੋ ਨ ਪਾਇਆ ਕਿਨੈ ਤੇਰਾ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਤੂ ਜਾਣਹੇ ॥

anto na paaeaa kinai teraa aapanaa aap too jaanahe |

Nid oes neb wedi canfod Dy derfynau ; dim ond Chi Eich Hun sy'n gwybod.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਖੇਲੁ ਤੇਰਾ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਵਖਾਣਏ ॥

jeea jant sabh khel teraa kiaa ko aakh vakhaane |

Pob bod a chreadur byw yw Dy chwareu ; sut gall unrhyw un eich disgrifio chi?

ਆਖਹਿ ਤ ਵੇਖਹਿ ਸਭੁ ਤੂਹੈ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥

aakheh ta vekheh sabh toohai jin jagat upaaeaa |

Yr wyt yn llefaru, ac yr wyt yn syllu ar bawb; Ti greodd y Bydysawd.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤੂ ਸਦਾ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥

kahai naanak too sadaa agam hai teraa ant na paaeaa |12|

Meddai Nanak, Yr ydych am byth yn anhygyrch; Ni ellir dod o hyd i'ch terfynau. ||12||

ਸੁਰਿ ਨਰ ਮੁਨਿ ਜਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖੋਜਦੇ ਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥

sur nar mun jan amrit khojade su amrit gur te paaeaa |

Y mae y bodau angylaidd a'r doethion mud yn chwilio am yr Ambrosial Nectar ; ceir yr Amrit hwn gan y Guru.

ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਨੀ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

paaeaa amrit gur kripaa keenee sachaa man vasaaeaa |

Yr Amrit hwn a geir, Pan rydd y Guru Ei ras ; Mae'n ymgorffori'r Gwir Arglwydd o fewn y meddwl.

ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਉਪਾਏ ਇਕਿ ਵੇਖਿ ਪਰਸਣਿ ਆਇਆ ॥

jeea jant sabh tudh upaae ik vekh parasan aaeaa |

Ti a grewyd pob bod a chreadur byw; dim ond rhai sy'n dod i weld y Guru, a cheisio Ei fendith.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਚੂਕਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥

lab lobh ahankaar chookaa satiguroo bhalaa bhaaeaa |

Mae eu trachwant, eu hariangarwch a'u hegotistiaeth yn cael eu chwalu, ac mae'r Gwir Guru yn ymddangos yn felys.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਤੁਠਾ ਤਿਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥

kahai naanak jis no aap tutthaa tin amrit gur te paaeaa |13|

Meddai Nanac, y rhai y mae'r Arglwydd yn falch ohonynt, gael yr Amrit, trwy'r Guru. ||13||

ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਨਿਰਾਲੀ ॥

bhagataa kee chaal niraalee |

Mae ffordd o fyw y ffyddloniaid yn unigryw ac yn wahanol.

ਚਾਲਾ ਨਿਰਾਲੀ ਭਗਤਾਹ ਕੇਰੀ ਬਿਖਮ ਮਾਰਗਿ ਚਲਣਾ ॥

chaalaa niraalee bhagataah keree bikham maarag chalanaa |

Mae ffordd o fyw'r ffyddloniaid yn unigryw ac yn wahanol; maent yn dilyn y llwybr anoddaf.

ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਜਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਨਾਹੀ ਬੋਲਣਾ ॥

lab lobh ahankaar taj trisanaa bahut naahee bolanaa |

Maen nhw'n ymwrthod â thrachwant, ofn, egotistiaeth ac awydd; nid ydynt yn siarad gormod.

ਖੰਨਿਅਹੁ ਤਿਖੀ ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਏਤੁ ਮਾਰਗਿ ਜਾਣਾ ॥

khaniahu tikhee vaalahu nikee et maarag jaanaa |

Y mae eu llwybr yn llymach na chleddyf daufiniog, ac yn finiog na blewyn.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਤਜਿਆ ਹਰਿ ਵਾਸਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

guraparasaadee jinee aap tajiaa har vaasanaa samaanee |

Trwy ras Guru, maent yn taflu eu hunanoldeb a'u dychymyg; y mae eu gobeithion wedi eu huno yn yr Arglwydd.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚਾਲ ਭਗਤਾ ਜੁਗਹੁ ਜੁਗੁ ਨਿਰਾਲੀ ॥੧੪॥

kahai naanak chaal bhagataa jugahu jug niraalee |14|

Meddai Nanak, mae ffordd o fyw'r ffyddloniaid, ym mhob oes, yn unigryw ac yn wahanol. ||14||

ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵ ਚਲਹ ਸੁਆਮੀ ਹੋਰੁ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ॥

jiau too chalaaeihi tiv chalah suaamee hor kiaa jaanaa gun tere |

Fel yr wyt yn peri imi gerdded, felly y rhodiaf, O fy Arglwydd a'm Meistr; Beth arall ydw i'n ei wybod am Eich Rhinweddau Gogoneddus?

ਜਿਵ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵੈ ਚਲਹ ਜਿਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਹੇ ॥

jiv too chalaaeihi tivai chalah jinaa maarag paavahe |

Wrth i Ti achosi iddyn nhw gerdded, maen nhw'n cerdded - Ti wedi eu gosod ar y Llwybr.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਨ ਨਾਮਿ ਲਾਇਹਿ ਸਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੇ ॥

kar kirapaa jin naam laaeihi si har har sadaa dhiaavahe |

Yn Dy Drugaredd, yr wyt yn eu cysylltu â'r Naam; myfyriant am byth ar yr Arglwydd, Har, Har.

ਜਿਸ ਨੋ ਕਥਾ ਸੁਣਾਇਹਿ ਆਪਣੀ ਸਿ ਗੁਰਦੁਆਰੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੇ ॥

jis no kathaa sunaaeihi aapanee si guraduaarai sukh paavahe |

Y rhai rwyt Ti'n eu hachosi i wrando ar dy bregeth, dewch o hyd i heddwch yn y Gurdwara, Porth y Guru.