خداوند در ذهن او ساکن است.
فدائیان بسیاری از دنیاها در آنجا ساکن هستند.
جشن می گیرند؛ ذهن آنها با پروردگار واقعی آغشته است.
در قلمرو حقیقت، خداوند بی شکل ساکن است.
پس از آفریدن خلقت، مراقب آن است. با نگاه لطف خود، سعادت را عطا می کند.
سیارات، منظومه های خورشیدی و کهکشان ها وجود دارد.
اگر کسی از آنها صحبت کند، نه محدودیتی وجود دارد، نه پایانی.
عوالم بر عوالم خلقت او وجود دارد.
همانطور که او فرمان می دهد، آنها وجود دارند.
او مراقب همه است و با تفکر در خلقت، شادمان می شود.
ای نانک، توصیف این به سختی فولاد است! ||37||
بگذار خویشتن داری کوره باشد و صبر زرگر.
بگذارید فهم سندان باشد و خرد معنوی ابزار.
با ترس از خدا به عنوان دم، شعله های تاپا، گرمای درونی بدن را شعله ور کنید.
در بوته ی عشق، شهد نام را آب کن،
و سکه واقعی شاباد، کلام خدا را ضرب کنید.
چنین است کارمای کسانی که او نظر لطف خود را بر آنها انداخته است.
اى نانك، پروردگار مهربان، به فضل خويش آنها را بالا مىبرد و سبحان مىبخشد. ||38||
سالوک:
هوا گورو است، آب پدر است و زمین مادر بزرگ همه است.