ஆசா கி வார

(பக்கம்: 24)

ਸਭਿ ਫੋਕਟ ਨਿਸਚਉ ਕਰਮੰ ॥

sabh fokatt nischau karaman |

இந்த நம்பிக்கைகள் மற்றும் சடங்குகள் அனைத்தும் வீண் என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள்.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਉ ਧਿਆਵੈ ॥

kahu naanak nihchau dhiaavai |

நானக் கூறுகிறார், ஆழ்ந்த நம்பிக்கையுடன் தியானியுங்கள்;

ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਾਟ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥

vin satigur vaatt na paavai |2|

உண்மையான குரு இல்லாமல் யாரும் வழியைக் காண முடியாது. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਕਪੜੁ ਰੂਪੁ ਸੁਹਾਵਣਾ ਛਡਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜਾਵਣਾ ॥

kaparr roop suhaavanaa chhadd duneea andar jaavanaa |

அழகு உலகையும், அழகான ஆடைகளையும் துறந்து, ஒருவர் புறப்பட வேண்டும்.

ਮੰਦਾ ਚੰਗਾ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਕੀਤਾ ਪਾਵਣਾ ॥

mandaa changaa aapanaa aape hee keetaa paavanaa |

அவர் செய்த நல்ல மற்றும் கெட்ட செயல்களின் பலன்களைப் பெறுகிறார்.

ਹੁਕਮ ਕੀਏ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਰਾਹਿ ਭੀੜੈ ਅਗੈ ਜਾਵਣਾ ॥

hukam kee man bhaavade raeh bheerrai agai jaavanaa |

அவர் விரும்பும் கட்டளைகளை அவர் பிறப்பிக்கலாம், ஆனால் அவர் இனி குறுகிய பாதையில் செல்ல வேண்டும்.

ਨੰਗਾ ਦੋਜਕਿ ਚਾਲਿਆ ਤਾ ਦਿਸੈ ਖਰਾ ਡਰਾਵਣਾ ॥

nangaa dojak chaaliaa taa disai kharaa ddaraavanaa |

அவர் நிர்வாணமாக நரகத்திற்குச் செல்கிறார், அப்போது அவர் அருவருப்பானவராகத் தெரிகிறார்.

ਕਰਿ ਅਉਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਾ ॥੧੪॥

kar aaugan pachhotaavanaa |14|

தான் செய்த பாவங்களுக்காக வருந்துகிறான். ||14||

ਤੂੰ ਹਰਿ ਤੇਰਾ ਸਭੁ ਕੋ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਉਪਾਏ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

toon har teraa sabh ko sabh tudh upaae raam raaje |

ஆண்டவரே, நீங்கள் அனைவருக்கும் சொந்தமானவர்கள், அனைத்தும் உங்களுக்கு சொந்தமானது. அரசரே, அனைத்தையும் படைத்தாய்.

ਕਿਛੁ ਹਾਥਿ ਕਿਸੈ ਦੈ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਸਭਿ ਚਲਹਿ ਚਲਾਏ ॥

kichh haath kisai dai kichh naahee sabh chaleh chalaae |

எதுவும் யாருடைய கையிலும் இல்லை; நீங்கள் அவர்களை நடக்க வைப்பது போல் அனைவரும் நடக்கிறார்கள்.

ਜਿਨੑ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਪਿਆਰੇ ਸੇ ਤੁਧੁ ਮਿਲਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥

jina toon meleh piaare se tudh mileh jo har man bhaae |

பிரியமானவர்களே, அவர்கள் மட்டுமே உங்களுடன் இணைந்திருக்கிறார்கள், யாரை நீங்கள் மிகவும் ஐக்கியப்படுத்துகிறீர்கள்; அவை மட்டுமே உங்கள் மனதிற்கு மகிழ்ச்சியளிக்கின்றன.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਤਰਾਏ ॥੩॥

jan naanak satigur bhettiaa har naam taraae |3|

வேலைக்காரன் நானக் உண்மையான குருவைச் சந்தித்தார், மேலும் இறைவனின் நாமத்தின் மூலம் அவர் முழுவதும் கொண்டு செல்லப்பட்டார். ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்:

ਦਇਆ ਕਪਾਹ ਸੰਤੋਖੁ ਸੂਤੁ ਜਤੁ ਗੰਢੀ ਸਤੁ ਵਟੁ ॥

deaa kapaah santokh soot jat gandtee sat vatt |

இரக்கத்தை பருத்தியாகவும், திருப்தியை நூலாகவும், அடக்கத்தை முடிச்சாகவும், உண்மையைத் திருப்பமாகவும் ஆக்குங்கள்.

ਏਹੁ ਜਨੇਊ ਜੀਅ ਕਾ ਹਈ ਤ ਪਾਡੇ ਘਤੁ ॥

ehu janeaoo jeea kaa hee ta paadde ghat |

இது ஆன்மாவின் புனித நூல்; உங்களிடம் இருந்தால், மேலே சென்று அதை என் மீது வைக்கவும்.

ਨਾ ਏਹੁ ਤੁਟੈ ਨਾ ਮਲੁ ਲਗੈ ਨਾ ਏਹੁ ਜਲੈ ਨ ਜਾਇ ॥

naa ehu tuttai naa mal lagai naa ehu jalai na jaae |

அது உடையாது, அசுத்தத்தால் அழுக்கடையாது, எரிக்கப்படவோ, இழக்கவோ முடியாது.

ਧੰਨੁ ਸੁ ਮਾਣਸ ਨਾਨਕਾ ਜੋ ਗਲਿ ਚਲੇ ਪਾਇ ॥

dhan su maanas naanakaa jo gal chale paae |

நானக், அத்தகைய நூலைத் தங்கள் கழுத்தில் அணிந்திருக்கும் அந்த மரண மனிதர்கள் பாக்கியவான்கள்.

ਚਉਕੜਿ ਮੁਲਿ ਅਣਾਇਆ ਬਹਿ ਚਉਕੈ ਪਾਇਆ ॥

chaukarr mul anaaeaa beh chaukai paaeaa |

நீங்கள் ஒரு சில குண்டுகளுக்கு நூலை வாங்கி, உங்கள் அடைப்பில் அமர்ந்து, அதை அணியுங்கள்.

ਸਿਖਾ ਕੰਨਿ ਚੜਾਈਆ ਗੁਰੁ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਥਿਆ ॥

sikhaa kan charraaeea gur braahaman thiaa |

மற்றவர்களின் காதுகளில் அறிவுரைகளை கிசுகிசுப்பதன் மூலம், பிராமணன் ஒரு குருவாகிறான்.