آسا کی وار

(صفحو: 24)

ਸਭਿ ਫੋਕਟ ਨਿਸਚਉ ਕਰਮੰ ॥

sabh fokatt nischau karaman |

توهان کي خبر هوندي ته اهي سڀ عقيدا ۽ رسمون بيڪار آهن.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਉ ਧਿਆਵੈ ॥

kahu naanak nihchau dhiaavai |

نانڪ چوي ٿو، وڏي ايمان سان غور ڪريو؛

ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਾਟ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥

vin satigur vaatt na paavai |2|

سچي گرو کان سواءِ، ڪو به رستو نه ٿو ڳولي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پورو:

ਕਪੜੁ ਰੂਪੁ ਸੁਹਾਵਣਾ ਛਡਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜਾਵਣਾ ॥

kaparr roop suhaavanaa chhadd duneea andar jaavanaa |

حسن جي دنيا ۽ خوبصورت لباس کي ڇڏي، انسان کي وڃڻو پوندو.

ਮੰਦਾ ਚੰਗਾ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਕੀਤਾ ਪਾਵਣਾ ॥

mandaa changaa aapanaa aape hee keetaa paavanaa |

هن کي پنهنجي نيڪ ۽ بد عملن جو بدلو ملي ٿو.

ਹੁਕਮ ਕੀਏ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਰਾਹਿ ਭੀੜੈ ਅਗੈ ਜਾਵਣਾ ॥

hukam kee man bhaavade raeh bheerrai agai jaavanaa |

هو جيڪو حڪم چاهي اهو جاري ڪري سگهي ٿو، پر هن کي آخرت ۾ تنگ رستو وٺڻو پوندو.

ਨੰਗਾ ਦੋਜਕਿ ਚਾਲਿਆ ਤਾ ਦਿਸੈ ਖਰਾ ਡਰਾਵਣਾ ॥

nangaa dojak chaaliaa taa disai kharaa ddaraavanaa |

هو ننگا جهنم ۾ وڃي ٿو، ۽ پوءِ هو لڪايل نظر اچي ٿو.

ਕਰਿ ਅਉਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਾ ॥੧੪॥

kar aaugan pachhotaavanaa |14|

هن کي پنهنجي ڪيل گناهن تي افسوس آهي. ||14||

ਤੂੰ ਹਰਿ ਤੇਰਾ ਸਭੁ ਕੋ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਉਪਾਏ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

toon har teraa sabh ko sabh tudh upaae raam raaje |

تون، اي رب، سڀني جو تعلق آهي، ۽ سڀ تنهنجو آهي. توهان سڀني کي پيدا ڪيو، اي رب بادشاهه.

ਕਿਛੁ ਹਾਥਿ ਕਿਸੈ ਦੈ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਸਭਿ ਚਲਹਿ ਚਲਾਏ ॥

kichh haath kisai dai kichh naahee sabh chaleh chalaae |

ڪنهن جي هٿ ۾ ڪجهه به ناهي. سڀئي هلن ٿا جيئن توهان انهن کي هلڻ ڏيو ٿا.

ਜਿਨੑ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਪਿਆਰੇ ਸੇ ਤੁਧੁ ਮਿਲਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥

jina toon meleh piaare se tudh mileh jo har man bhaae |

اُهي ئي توسان گڏ آهن، اي محبوب، جن کي تون ايترو متحد ڪرين ٿو. اهي اڪيلو توهان جي ذهن کي خوش ڪرڻ وارا آهن.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਤਰਾਏ ॥੩॥

jan naanak satigur bhettiaa har naam taraae |3|

ٻانهو نانڪ سچو گرو سان مليو آهي، ۽ رب جي نالي جي ذريعي، هن کي پار ڪيو ويو آهي. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਦਇਆ ਕਪਾਹ ਸੰਤੋਖੁ ਸੂਤੁ ਜਤੁ ਗੰਢੀ ਸਤੁ ਵਟੁ ॥

deaa kapaah santokh soot jat gandtee sat vatt |

رحم کي ڪپهه، قناعت کي ڌاڳو، نرمي کي ڳٽ ۽ سچائي کي موڙ بنايو.

ਏਹੁ ਜਨੇਊ ਜੀਅ ਕਾ ਹਈ ਤ ਪਾਡੇ ਘਤੁ ॥

ehu janeaoo jeea kaa hee ta paadde ghat |

هي روح جو مقدس ڌاڳو آهي؛ جيڪڏهن توهان وٽ آهي، ته اڳتي وڌو ۽ اهو مون تي رک.

ਨਾ ਏਹੁ ਤੁਟੈ ਨਾ ਮਲੁ ਲਗੈ ਨਾ ਏਹੁ ਜਲੈ ਨ ਜਾਇ ॥

naa ehu tuttai naa mal lagai naa ehu jalai na jaae |

اهو نه ڀڃي، ان کي گندگي سان مٽي نه ٿو سگهجي، ان کي ساڙي يا گم ٿي نه ٿو سگهي.

ਧੰਨੁ ਸੁ ਮਾਣਸ ਨਾਨਕਾ ਜੋ ਗਲਿ ਚਲੇ ਪਾਇ ॥

dhan su maanas naanakaa jo gal chale paae |

برڪت وارا آهن اهي فاني مخلوق، اي نانڪ، جن پنهنجي ڳچيءَ ۾ اهڙو ڌاڳو پائيندا آهن.

ਚਉਕੜਿ ਮੁਲਿ ਅਣਾਇਆ ਬਹਿ ਚਉਕੈ ਪਾਇਆ ॥

chaukarr mul anaaeaa beh chaukai paaeaa |

توھان ڌاڳو خريد ڪري ڪجھ شيلن لاءِ، ۽ پنھنجي بند ۾ ويھي، توھان ان کي وجھو.

ਸਿਖਾ ਕੰਨਿ ਚੜਾਈਆ ਗੁਰੁ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਥਿਆ ॥

sikhaa kan charraaeea gur braahaman thiaa |

ٻين جي ڪنن ۾ هدايتون ٻڌائڻ سان، برهمڻ گرو بڻجي ويندو آهي.