رہراث صاحب

(صفحو: 4)


ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
so kiau visarai meree maae |

آءٌ کيس ڪيئن وساريان، اي ماءُ!

ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachaa saahib saachai naae |1| rahaau |

سچو مالڪ آهي، سچو آهي سندس نالو. ||1||روڪ||

ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤਿਲੁ ਵਡਿਆਈ ॥
saache naam kee til vaddiaaee |

سچي نالي جي عظمت جو هڪ ذرو به بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪندي،

ਆਖਿ ਥਕੇ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
aakh thake keemat nahee paaee |

ماڻهو بيزار ٿي ويا آهن، پر هو ان جو اندازو نه لڳائي سگهيا آهن.

ਜੇ ਸਭਿ ਮਿਲਿ ਕੈ ਆਖਣ ਪਾਹਿ ॥
je sabh mil kai aakhan paeh |

توڙي جو سڀيئي گڏ ٿين ۽ هن جي باري ۾ ڳالهائين،

ਵਡਾ ਨ ਹੋਵੈ ਘਾਟਿ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
vaddaa na hovai ghaatt na jaae |2|

هو ڪنهن کان به وڏو يا ننڍو نه ٿيندو. ||2||

ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥
naa ohu marai na hovai sog |

اهو رب نه مرندو؛ ماتم ڪرڻ جو ڪو سبب ناهي.

ਦੇਦਾ ਰਹੈ ਨ ਚੂਕੈ ਭੋਗੁ ॥
dedaa rahai na chookai bhog |

هو ڏيڻ جاري رکي ٿو، ۽ سندس رزق ڪڏهن به گهٽ نه ٿيندو.

ਗੁਣੁ ਏਹੋ ਹੋਰੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
gun eho hor naahee koe |

هي فضيلت سندس اڪيلو آهي. هن جهڙو ٻيو ڪوبه ناهي.

ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥੩॥
naa ko hoaa naa ko hoe |3|

اتي ڪڏهن به نه هو، ۽ نه ڪڏهن هوندو. ||3||

ਜੇਵਡੁ ਆਪਿ ਤੇਵਡ ਤੇਰੀ ਦਾਤਿ ॥
jevadd aap tevadd teree daat |

جيترو تون پاڻ آهين، اي پالڻهار، اوترو ئي عظيم تنهنجون تحفا.

ਜਿਨਿ ਦਿਨੁ ਕਰਿ ਕੈ ਕੀਤੀ ਰਾਤਿ ॥
jin din kar kai keetee raat |

جنهن ڏينهن کي پيدا ڪيو ان رات به پيدا ڪئي.

ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਹਿ ਤੇ ਕਮਜਾਤਿ ॥
khasam visaareh te kamajaat |

جيڪي پنھنجي پالڻھار ۽ پالڻھار کي وساريندا آھن سي بي حيائي ۽ ذليل آھن.

ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਬਾਝੁ ਸਨਾਤਿ ॥੪॥੩॥
naanak naavai baajh sanaat |4|3|

اي نانڪ، نالي کان سواءِ، اُهي بيڪار آهن. ||4||3||

ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
raag goojaree mahalaa 4 |

راگ گوجري، چوٿين مهل:

ਹਰਿ ਕੇ ਜਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸਤਪੁਰਖਾ ਬਿਨਉ ਕਰਉ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥
har ke jan satigur satapurakhaa binau krau gur paas |

اي رب جو عاجز ٻانهو، اي سچو گرو، اي سچو پريم ذات: آء توهان کي پنهنجي عاجز دعا پيش ڪريان ٿو، اي گرو.

ਹਮ ਕੀਰੇ ਕਿਰਮ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਕਰਿ ਦਇਆ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਿ ॥੧॥
ham keere kiram satigur saranaaee kar deaa naam paragaas |1|

مان صرف هڪ حشرو آهيان، هڪ ڪيڙو آهيان. اي سچو گرو، مان توهان جي پناهه ڳوليان ٿو. مهرباني ڪري رحم ڪر، ۽ مون کي اسم جي روشني سان برڪت ڪر، رب جي نالي سان. ||1||

ਮੇਰੇ ਮੀਤ ਗੁਰਦੇਵ ਮੋ ਕਉ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਿ ॥
mere meet guradev mo kau raam naam paragaas |

اي منهنجا بهترين دوست، اي ديوي گرو، مهرباني ڪري مون کي رب جي نالي سان روشن ڪيو.

ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਾਨ ਸਖਾਈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਮਰੀ ਰਹਰਾਸਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramat naam meraa praan sakhaaee har keerat hamaree raharaas |1| rahaau |

گرو جي تعليمات ذريعي، نالو منهنجي زندگي جو سانس آهي. رب جي حمد جو گيت منهنجي زندگي جو ڪم آهي. ||1||روڪ||

ਹਰਿ ਜਨ ਕੇ ਵਡ ਭਾਗ ਵਡੇਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਹਰਿ ਪਿਆਸ ॥
har jan ke vadd bhaag vaddere jin har har saradhaa har piaas |

رب جي ٻانهن کي وڏي خوش نصيبي آهي. انهن کي رب تي ايمان آهي، ۽ رب جي خواهش آهي.