رہراث صاحب

(صفحو: 5)

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸਹਿ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਗੁਣ ਪਰਗਾਸਿ ॥੨॥

har har naam milai tripataaseh mil sangat gun paragaas |2|

رب، هار، هار جو نالو حاصل ڪري، اهي مطمئن آهن. سنگت، برڪت واري جماعت ۾ شامل ٿيڻ سان، سندن خوبيون روشن ٿين ٿيون. ||2||

ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਭਾਗਹੀਣ ਜਮ ਪਾਸਿ ॥

jin har har har ras naam na paaeaa te bhaagaheen jam paas |

جن رب جي نالي جي نفيس جوهر حاصل نه ڪئي آهي، اهي سڀ کان وڌيڪ بدقسمتي آهن. اهي موت جي رسول جي اڳواڻي ۾ آهن.

ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਿ ਸੰਗਤਿ ਨਹੀ ਆਏ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵੇ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਾਸਿ ॥੩॥

jo satigur saran sangat nahee aae dhrig jeeve dhrig jeevaas |3|

جن سچي گرو ۽ سنگت جي حرمت جي طلب نه ڪئي آهي، اهي مقدس جماعت لعنتي آهن، انهن جي زندگي ۽ لعنت آهي انهن جي زندگي جون اميدون. ||3||

ਜਿਨ ਹਰਿ ਜਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਪਾਈ ਤਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਲਿਖਾਸਿ ॥

jin har jan satigur sangat paaee tin dhur masatak likhiaa likhaas |

رب جا اهي عاجز ٻانهن، جن کي سچي گروءَ جي صحبت ملي آهي، انهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳڀرائي لکيل آهي.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਿ ॥੪॥੪॥

dhan dhan satasangat jit har ras paaeaa mil jan naanak naam paragaas |4|4|

برڪت وارو، برڪت وارو آهي ست سنگت، سچي جماعت، جتي رب جي ذات حاصل ٿئي ٿي. سندس عاجز خادم سان ملاقات، اي نانڪ، نالي جي روشني چمڪي ٿي. ||4||4||

ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥

raag goojaree mahalaa 5 |

راگ گوجري، پنجين مهل:

ਕਾਹੇ ਰੇ ਮਨ ਚਿਤਵਹਿ ਉਦਮੁ ਜਾ ਆਹਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਪਰਿਆ ॥

kaahe re man chitaveh udam jaa aahar har jeeo pariaa |

اي ذھن، تون سازش ۽ منصوبا ڇو ٿو ڪرين، جڏھن پيارا پالڻھار پاڻ تنھنجي سنڀال ڪري ٿو؟

ਸੈਲ ਪਥਰ ਮਹਿ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ਤਾ ਕਾ ਰਿਜਕੁ ਆਗੈ ਕਰਿ ਧਰਿਆ ॥੧॥

sail pathar meh jant upaae taa kaa rijak aagai kar dhariaa |1|

پٿرن ۽ پٿرن مان جاندار پيدا ڪيائين. هو انهن جي اڳيان سندن غذا رکي ٿو. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਾਧਉ ਜੀ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲੇ ਸੁ ਤਰਿਆ ॥

mere maadhau jee satasangat mile su tariaa |

اي منھنجا پيارا روح جا پالڻھار، جيڪو سچي سنگت ۾ شامل ٿئي ٿو، اھو نجات حاصل ڪري ٿو.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਸੂਕੇ ਕਾਸਟ ਹਰਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

guraparasaad param pad paaeaa sooke kaasatt hariaa |1| rahaau |

گروءَ جي مهربانيءَ سان، اعليٰ درجو حاصل ٿئي ٿو، ۽ سڪل ڪاٺ وري سرسبزيءَ ۾ ڦٽي ٿو. ||1||روڪ||

ਜਨਨਿ ਪਿਤਾ ਲੋਕ ਸੁਤ ਬਨਿਤਾ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਕੀ ਧਰਿਆ ॥

janan pitaa lok sut banitaa koe na kis kee dhariaa |

مائرون، پيءُ، دوست، ٻار ۽ زالون- ٻئي ڪنهن جو سهارو ناهي.

ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹੇ ਠਾਕੁਰੁ ਕਾਹੇ ਮਨ ਭਉ ਕਰਿਆ ॥੨॥

sir sir rijak sanbaahe tthaakur kaahe man bhau kariaa |2|

هر ماڻهوءَ لاءِ، اسان جو رب ۽ مالڪ روزي ڏيندو آهي. اي دماغ تون ايترو ڊڄي ڇو ٿي؟ ||2||

ਊਡੇ ਊਡਿ ਆਵੈ ਸੈ ਕੋਸਾ ਤਿਸੁ ਪਾਛੈ ਬਚਰੇ ਛਰਿਆ ॥

aoodde aoodd aavai sai kosaa tis paachhai bachare chhariaa |

فليمنگو سوين ميل اُڏامي، پنھنجن جوانن کي ڇڏي.

ਤਿਨ ਕਵਣੁ ਖਲਾਵੈ ਕਵਣੁ ਚੁਗਾਵੈ ਮਨ ਮਹਿ ਸਿਮਰਨੁ ਕਰਿਆ ॥੩॥

tin kavan khalaavai kavan chugaavai man meh simaran kariaa |3|

ڪير کين کارائي ٿو، ۽ ڪير کين پاڻ کي کارائڻ سيکاري ٿو؟ ڇا توهان ڪڏهن پنهنجي ذهن ۾ اهو سوچيو آهي؟ ||3||

ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਦਸ ਅਸਟ ਸਿਧਾਨ ਠਾਕੁਰ ਕਰ ਤਲ ਧਰਿਆ ॥

sabh nidhaan das asatt sidhaan tthaakur kar tal dhariaa |

سڀئي نو خزانا، ۽ اٺين مافوق الفطرت طاقتون اسان جي رب ۽ مالڪ جي هٿ جي هٿ ۾ آهن.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਲਿ ਬਲਿ ਸਦ ਬਲਿ ਜਾਈਐ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਰਿਆ ॥੪॥੫॥

jan naanak bal bal sad bal jaaeeai teraa ant na paaraavariaa |4|5|

ٻانهو نانڪ وقف آهي، وقف آهي، هميشه لاءِ قربان آهي، رب. توهان جي وسعت جي ڪا حد ناهي، ڪا حد ناهي. ||4||5||

ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ਸੋ ਪੁਰਖੁ ॥

raag aasaa mahalaa 4 so purakh |

راگ آسا، چوٿون مهل، سو پوروخ ~ اهو پريم ذات:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:

ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਅਗਮਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥

so purakh niranjan har purakh niranjan har agamaa agam apaaraa |

اُهو پريم ذات بي عيب ۽ خالص آهي. رب، بنيادي ذات، بي عيب ۽ خالص آهي. رب ناقابل رسائي، ناقابل رسائي ۽ بي مثال آهي.

ਸਭਿ ਧਿਆਵਹਿ ਸਭਿ ਧਿਆਵਹਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਹਰਿ ਸਚੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥

sabh dhiaaveh sabh dhiaaveh tudh jee har sache sirajanahaaraa |

سڀ غور ڪن ٿا، سڀ تو تي غور ڪن ٿا، پيارا رب، اي سچا خالق رب.