रहरासि साहिब

(पुटः: 6)

ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ ਜੀ ਤੂੰ ਜੀਆ ਕਾ ਦਾਤਾਰਾ ॥

सभि जीअ तुमारे जी तूं जीआ का दातारा ॥

सर्वे जीवाः तव-सर्वात्मनः दाता असि।

ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸੰਤਹੁ ਜੀ ਸਭਿ ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਣਹਾਰਾ ॥

हरि धिआवहु संतहु जी सभि दूख विसारणहारा ॥

भगवन्तं ध्यायन्तु हे सन्ताः; सः सर्वदुःखानां निवारकः अस्ति।

ਹਰਿ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਸੇਵਕੁ ਜੀ ਕਿਆ ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰਾ ॥੧॥

हरि आपे ठाकुरु हरि आपे सेवकु जी किआ नानक जंत विचारा ॥१॥

भगवान् एव स्वामी, स्वयं भगवान् सेवकः। हे नानक, दरिद्राः भूताः कृपणाः कृपणाः च! ||१||

ਤੂੰ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਜੀ ਹਰਿ ਏਕੋ ਪੁਰਖੁ ਸਮਾਣਾ ॥

तूं घट घट अंतरि सरब निरंतरि जी हरि एको पुरखु समाणा ॥

एकैकहृदये सर्वेषु च नित्यं भवसि। हे प्रिये भगवन् त्वमेव ।

ਇਕਿ ਦਾਤੇ ਇਕਿ ਭੇਖਾਰੀ ਜੀ ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਾ ॥

इकि दाते इकि भेखारी जी सभि तेरे चोज विडाणा ॥

केचन दाताः, केचन याचकाः च। एतत् सर्वं भवतः आश्चर्यं क्रीडा अस्ति।

ਤੂੰ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ਜੀ ਹਉ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥

तूं आपे दाता आपे भुगता जी हउ तुधु बिनु अवरु न जाणा ॥

त्वमेव दाता त्वमेव भोक्ता । अहं त्वदन्यं न जानामि।

ਤੂੰ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਬੇਅੰਤੁ ਬੇਅੰਤੁ ਜੀ ਤੇਰੇ ਕਿਆ ਗੁਣ ਆਖਿ ਵਖਾਣਾ ॥

तूं पारब्रहमु बेअंतु बेअंतु जी तेरे किआ गुण आखि वखाणा ॥

त्वं परमेश्वरः परमेश्वरः अनन्तोऽनन्तः | तव कानि गुणानि वक्तुं वर्णयितुं च शक्नुयाम् ।

ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੁਰਬਾਣਾ ॥੨॥

जो सेवहि जो सेवहि तुधु जी जनु नानकु तिन कुरबाणा ॥२॥

ये त्वां सेवन्ते तेभ्यः तेभ्यः प्रिये भगवन् दासः नानकः यज्ञः। ||२||

ਹਰਿ ਧਿਆਵਹਿ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਸੇ ਜਨ ਜੁਗ ਮਹਿ ਸੁਖਵਾਸੀ ॥

हरि धिआवहि हरि धिआवहि तुधु जी से जन जुग महि सुखवासी ॥

ये त्वां ध्यायन्ते भगवन्, ये त्वां ध्यायन्ति-ते विनयाः प्रशान्ताः संसारे निवसन्ति।

ਸੇ ਮੁਕਤੁ ਸੇ ਮੁਕਤੁ ਭਏ ਜਿਨ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਜੀ ਤਿਨ ਤੂਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥

से मुकतु से मुकतु भए जिन हरि धिआइआ जी तिन तूटी जम की फासी ॥

मुक्ताः मुक्ताः- ये भगवन्तं ध्यायन्ति। तेषां कृते मृत्युपाशः छिन्नः भवति।

ਜਿਨ ਨਿਰਭਉ ਜਿਨ ਹਰਿ ਨਿਰਭਉ ਧਿਆਇਆ ਜੀ ਤਿਨ ਕਾ ਭਉ ਸਭੁ ਗਵਾਸੀ ॥

जिन निरभउ जिन हरि निरभउ धिआइआ जी तिन का भउ सभु गवासी ॥

ये ध्यायन्ति निर्भयं, निर्भयं भगवन्तं-सर्वं भयं निवर्तन्ते।

ਜਿਨ ਸੇਵਿਆ ਜਿਨ ਸੇਵਿਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਜੀ ਤੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰੂਪਿ ਸਮਾਸੀ ॥

जिन सेविआ जिन सेविआ मेरा हरि जी ते हरि हरि रूपि समासी ॥

ये सेवन्ते, ये मम प्रियेश्वरं सेवन्ते, ते भगवतः सत्तायां लीनाः, हर, हर।

ਸੇ ਧੰਨੁ ਸੇ ਧੰਨੁ ਜਿਨ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਜੀ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਸੀ ॥੩॥

से धंनु से धंनु जिन हरि धिआइआ जी जनु नानकु तिन बलि जासी ॥३॥

धन्याः ते धन्याः ते ध्यायन्ते प्रियेश्वरम्। सेवकः नानकः तेषां यज्ञः अस्ति। ||३||

ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਤੇਰੀ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਜੀ ਭਰੇ ਬਿਅੰਤ ਬੇਅੰਤਾ ॥

तेरी भगति तेरी भगति भंडार जी भरे बिअंत बेअंता ॥

भक्ति त्वयि भक्तिः प्रफुल्लितोऽनन्तोऽप्रमेया निधिः ।

ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਸਲਾਹਨਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਹਰਿ ਅਨਿਕ ਅਨੇਕ ਅਨੰਤਾ ॥

तेरे भगत तेरे भगत सलाहनि तुधु जी हरि अनिक अनेक अनंता ॥

तव भक्ताः तव भक्ताः त्वां स्तुवन्ति प्रभो बहुविधैः असंख्यैः ।

ਤੇਰੀ ਅਨਿਕ ਤੇਰੀ ਅਨਿਕ ਕਰਹਿ ਹਰਿ ਪੂਜਾ ਜੀ ਤਪੁ ਤਾਪਹਿ ਜਪਹਿ ਬੇਅੰਤਾ ॥

तेरी अनिक तेरी अनिक करहि हरि पूजा जी तपु तापहि जपहि बेअंता ॥

भवतः कृते बहवः, भवतः कृते, एतावन्तः बहवः पूजां कुर्वन्ति, हे प्रिये अनन्तेश्वर; अनुशासितं ध्यानं कुर्वन्ति, जपन्ति च अनन्तम्।

ਤੇਰੇ ਅਨੇਕ ਤੇਰੇ ਅਨੇਕ ਪੜਹਿ ਬਹੁ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਜੀ ਕਰਿ ਕਿਰਿਆ ਖਟੁ ਕਰਮ ਕਰੰਤਾ ॥

तेरे अनेक तेरे अनेक पड़हि बहु सिम्रिति सासत जी करि किरिआ खटु करम करंता ॥

भवतः कृते बहवः, भवतः कृते, एतावन्तः बहुभिः पठन्ति विविधानि सिमृतानि शास्त्राणि च। संस्कारं धर्मं च कुर्वन्ति ।

ਸੇ ਭਗਤ ਸੇ ਭਗਤ ਭਲੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਜੀ ਜੋ ਭਾਵਹਿ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਭਗਵੰਤਾ ॥੪॥

से भगत से भगत भले जन नानक जी जो भावहि मेरे हरि भगवंता ॥४॥

ते भक्ताः, ते भक्ताः उदात्ताः भृत्य नानक मम प्रियेश्वरदेवस्य प्रियाः। ||४||

ਤੂੰ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਕਰਤਾ ਜੀ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

तूं आदि पुरखु अपरंपरु करता जी तुधु जेवडु अवरु न कोई ॥

त्वं आदिभूतः परम अद्भुतः प्रजापतिः असि। भवद् इव महान् अन्यः नास्ति।

ਤੂੰ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕੋ ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੂੰ ਏਕੋ ਜੀ ਤੂੰ ਨਿਹਚਲੁ ਕਰਤਾ ਸੋਈ ॥

तूं जुगु जुगु एको सदा सदा तूं एको जी तूं निहचलु करता सोई ॥

युगं युगं त्वमेव । नित्यं नित्यं त्वमेव । त्वं कदापि न परिवर्तयसि प्रजापति भगवन् |