سکھ سمردھی - ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜਿਨਿ ਤੁਮ ਭੇਜੇ ਤਿਨਹਿ ਬੁਲਾਏ ਸੁਖ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਆਉ ॥

dhanaasaree mahalaa 5 |

دھناسری مہلا 5 ۔۔

jin tum bheje tineh bulaae sukh sahaj setee ghar aau |

(ہے میری جندے!) جس نے تینوں (سنسار وچ) بھیجیا ہے، اسے نے تینوں آپنے ول پریرنا شرو کیتی ہوئی ہے، توں آنند نال آتمک اڈولتا نال ہردے-گھر وچ ٹکی رہُ۔

anad mangal gun gaau sahaj dhun nihachal raaj kamaau |1|

ہے جندے! آتمک اڈولتا دی رو وچ، آنند خشی پیدا کرن والے ہرِ-گن گایا کر (اس تراں کامادک ویریاں اتے) اٹلّ راج کر ۔۔1۔۔

tum ghar aavahu mere meet |

میرے متر (من)! (ہن) توں ہردے-گھر وچ ٹکیا رہُ (آ جا)۔

tumare dokhee har aap nivaare apadaa bhee biteet | rahaau |

پرماتما نے آپ ہی (کامادک) تیرے ویری دور کر دتے ہن، (کامادکاں توں پے رہی مار دی) بپتا (ہن) مکّ گئی ہے رہاؤ۔۔

pragatt keene prabh karanehaare naasan bhaajan thaake |

(ہے میری جندے!) سبھ کجھ کر سکن والے پربھو نے اہناں دے اندر اس نے آپنا آپ پرگٹ کر دتا، اہناں دیاں بھٹکناں مکّ گئیاں۔

ghar mangal vaajeh nit vaaje apunai khasam nivaaje |2|

کھسم-پربھو نے انھاں اتے میہر کیتی، اہناں دے ہردے-گھر وچ آتمک آنند دے (مانو) واجے سدا وجن لگّ پیندے ہن ۔۔2۔۔

asathir rahahu ddolahu mat kabahoo gur kai bachan adhaar |

(ہے جندے!) گرو دے اپدیش اتے تر کے، گرو دے آسرے رہِ کے، توں بھی (کامادک ویریاں دے ٹاکرے تے) پکے پیراں تے کھلو جا، ویکھیں، ہن کدے بھی ناہ ڈولیں۔

jai jai kaar sagal bhoo manddal mukh aoojal darabaar |3|

ساری سرشٹی وچ سوبھا ہوویگی، پربھو دی ہزوری وچ تیرا مونہ اجلا ہوویگا ۔۔3۔۔

jin ke jeea tinai hee fere aape bheaa sahaaee |

جس پربھو جی نے جیو پیدا کیتے ہوئے ہن، اہ آپ ہی اہناں نوں (وکاراں ولوں) موڑدا ہے، اہ آپ ہی مددگار بندا ہے۔

acharaj keea karanaihaarai naanak sach vaddiaaee |4|4|28|

ہے نانک! سبھ کجھ کر سکن والے پرماتما نے اہ انوکھی کھیڈ بنا دتی ہے، اس دی وڈیائی سدا کائم رہن والی ہے ۔۔4۔۔4۔۔28۔۔

راگُ دھناسری اتر بھارتی راگ ہے۔ اہ پورنتا اتے بیپرواہی نوں پیدا کردا ہے۔