(اس آتمک بھوجن نوں) جے کوئی منکھّ سدا کھاندا رہندا ہے، تاں اس منکھّ دا وکاراں توں بچاؤ ہو جاندا ہے۔
(جے آتمک 'ادھار' دی لوڑ ہے تاں) آتمک پرسنتا دین والی اہ نام-وستو تیاگی نہیں جا سکدی، اس نوں سدا ہی آپنے ہردے وچ سامبھ رکھّ۔
ہے نانک! (اس نام وستو دی برکتِ نال) پربھو دی چرنیں لگّ کے گھپّ ہنیرا سنسار-سمندر تریا جا سکدا ہے اتے ہر تھاں پرماتما دے آپے دا پرکاش ہی (دسن لگّ پیندا ہے) ॥1۔۔
سلوک مہلا 5 ۔۔
(ہے پربھو!) میں تیرے کیتے اپکار دی کدر نہیں سمجھ سکدا، (اپکار دی دات سامبھن لئی) توں (آپ ہی) مینوں پھبواں بھانڈا بنایا ہے۔
میں گن-ہین وچ کوئی گن نہیں ہے۔ تینوں آپ نوں ہی میرے اتے ترس آ گیا۔
ہے پربھو! تیرے من وچ میرے واستے ترس پیدا ہویا، میرے اتے تیری مہر ہوئی، تاں مینوں متر گرو مل پیا (تیرا اہ اپکار بھلایا نہیں جا سکدا)۔
نانک آکھدا ہے- (ہن پیارے گرو پاسوں) جدوں مینوں (تیرا) نام ملدا ہے، تاں میرے اندر آتمک جیون پیدا ہو جاندا ہے، میرا تن میرا من (اس آتمک جیون دی برکتِ نال) کھڑ آؤندا ہے ۔۔1۔۔
اکال پرکھ اکّ ہے اتے ستگورو دی کرپا نال ملدا ہے۔
راگ مالا ॥
ہر راگ دیاں پنج پتنیاں ہن
اتے اٹھّ پتر، جو ولکھن نوٹس کڈھدے ہن۔
پہلے ستھان 'تے راگ بھیرؤ ہے۔
اس دے نال اس دیاں پنج راگنیاں دیاں آوازاں ہن:
پہلاں آؤ بھیروی، اتے بلاولی؛
پھر پنی-آکی اتے بنگالی دے گیت؛
اتے پھر اسلیکھی۔
اہ بھیرؤ دیاں پنج پتنیاں ہن۔
پنچم، ہرکھ اتے دیساکھ دیاں دھنیاں؛
بنگالم، مدھ اتے مادھو دے گیت۔ ||1||