آسا کی وار

(انگ: 21)

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

پؤڑی ۔۔

ਪੜਿਆ ਹੋਵੈ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਤਾ ਓਮੀ ਸਾਧੁ ਨ ਮਾਰੀਐ ॥

parriaa hovai gunahagaar taa omee saadh na maareeai |

جے پڑھیا-لکھیا منکھّ مند-کرمی ہو جائے (تاں اس نوں ویکھ کے انپڑھ منکھّ نوں گھبرانا نہیں چاہیدا کِ پڑھے ہوئے دا اہ ہال، تاں انپڑھ دا کی بنیگا، کیونکِ جے) انپڑھ منکھّ نیک ہے تاں اس نوں مار نہیں پیندی۔ (نبیڑا منکھّ دی کمائی تے ہندا ہے، پڑھن جاں ناہ پڑھن دا ملّ نہیں پیندا)۔

ਜੇਹਾ ਘਾਲੇ ਘਾਲਣਾ ਤੇਵੇਹੋ ਨਾਉ ਪਚਾਰੀਐ ॥

jehaa ghaale ghaalanaa teveho naau pachaareeai |

منکھّ جہو جہی کرتوت کردا ہے، اس دا اہو جہا ہی نام اگھا ہو جاندا ہے؛

ਐਸੀ ਕਲਾ ਨ ਖੇਡੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਗਹ ਗਇਆ ਹਾਰੀਐ ॥

aaisee kalaa na kheddeeai jit daragah geaa haareeai |

(تاں تے) اہو جہی کھیڈ نہیں کھیڈنی چاہیدی، جس کرکے درگاہ وچ جا کے (منکھا جنم دی) بازی ہار بیٹھیئے۔

ਪੜਿਆ ਅਤੈ ਓਮੀਆ ਵੀਚਾਰੁ ਅਗੈ ਵੀਚਾਰੀਐ ॥

parriaa atai omeea veechaar agai veechaareeai |

منکھّ بھاویں پڑھیا ہویا ہووے بھاویں انپڑھ پربھو دی درگاہ وچ کیول پربھو دے گناں دی وچار ہی کبول پیندی ہے۔

ਮੁਹਿ ਚਲੈ ਸੁ ਅਗੈ ਮਾਰੀਐ ॥੧੨॥

muhi chalai su agai maareeai |12|

جو منکھّ (اس جگت وچ) آپنی مرزی انوسار ہی تردا ہے، اہ اگے جا کے مار کھاندا ہے ۔۔12۔۔

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

آسا مہلا 4 ۔۔

ਜਿਨ ਮਸਤਕਿ ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jin masatak dhur har likhiaa tinaa satigur miliaa raam raaje |

جنھاں منکھاں دے متھے اتے دھر درگاہ توں پرماتما (گرو-ملاپ دا لیکھ) لکھ دیندا ہے اہناں نوں گرو مل پیندا ہے،

ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਕਟਿਆ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਘਟਿ ਬਲਿਆ ॥

agiaan andheraa kattiaa gur giaan ghatt baliaa |

(اہناں دے من وچوں، گرو دی میہر نال) آتمک جیون ولوں بے-سمجھی دا ہنیرا دور ہو جاندا ہے، تے، اہناں دے ہردے وچ گرو دی بخشی ہوئی آتمک جیون دی سوجھ چمک پیندی ہے۔

ਹਰਿ ਲਧਾ ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੋ ਫਿਰਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਚਲਿਆ ॥

har ladhaa ratan padaaratho fir bahurr na chaliaa |

اہناں نوں پرماتما دا نام کیمتی رتن لبھّ پیندا ہے جیہڑا مڑ (اہناں پاسوں کدے) گواچدا نہیں۔

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਆਰਾਧਿਆ ਆਰਾਧਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ॥੧॥

jan naanak naam aaraadhiaa aaraadh har miliaa |1|

ہے داس نانک! گرو دی سرن پے کے جیہڑے منکھّ پرماتما دا نام سمردے ہن، نام سمر کے اہ پرماتما وچ ہی لین ہو جاندے ہن ۔۔1۔۔

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

سلوکُ م 1 ۔۔

ਨਾਨਕ ਮੇਰੁ ਸਰੀਰ ਕਾ ਇਕੁ ਰਥੁ ਇਕੁ ਰਥਵਾਹੁ ॥

naanak mer sareer kaa ik rath ik rathavaahu |

ہے نانک! چوراسیہ لکھّ جوناں وچوں شرومنی منکھا سریر دا اک رتھ ہے تے اک رتھواہی ہے (بھاو، اہ زندگی دا اک لما سفر ہے، منکھّ مسافر ہے؛ اس لمے سفر نوں سوکھے تریکے نال تے کرن واستے جیو سمے دے پربھاو وچ آپنی مت انوسار کسے ن کسے دی اگوائی وچ تر رہے ہن، کسے ن کسے دا آسرا تکّ رہے ہن۔ پر جیوں جیوں سما گزردا جا رہا ہے، جیواں دے سبھاؤ بدل رہے ہن، اس واستے جیواں دا آپنی زندگی دا نشانا، زندگی دا منورتھ بھی بدل رہا ہے؛ تاں تے)

ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਫੇਰਿ ਵਟਾਈਅਹਿ ਗਿਆਨੀ ਬੁਝਹਿ ਤਾਹਿ ॥

jug jug fer vattaaeeeh giaanee bujheh taeh |

ہریک جگ وچ اہ رتھ تے رتھواہی مڑ مڑ بدلدے رہندے ہن، اس بھید نوں سیانے منکھّ سمجھدے ہن۔

ਸਤਜੁਗਿ ਰਥੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਰਮੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥

satajug rath santokh kaa dharam agai rathavaahu |

ستجگ وچ منکھا-سریر دا رتھ 'سنتوکھ' ہندا ہے تے رتھواہی 'دھرم' ہے (بھاو، جدوں منکھاں دا آم تور تے زندگی دا نشانا 'دھرم' ہووے، 'دھرم' جیون-منورتھ ہون کرکے ستے ہی 'سنتوکھ' اہناں دی سواری ہندا ہے، 'سنتوکھ' والا سبھاؤ جیواں دے اندر پربل ہندا ہے۔ اہ جیو، مانو، ستجگی ہن، ستجگ وچ وسّ رہے ہن)۔

ਤ੍ਰੇਤੈ ਰਥੁ ਜਤੈ ਕਾ ਜੋਰੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥

tretai rath jatai kaa jor agai rathavaahu |

تریتے جگ وچ منکھا-سریر دا رتھ 'جتُ' ہے تے اس 'جت' روپ رتھ دے اگے رتھواہی 'جورُ' ہے (بھاو، جدوں منکھاں دا زندگی دا نشانا 'سورمتا' (Chivalry) ہووے، تدوں ستے ہی 'جتُ' اہناں دی سواری ہندا ہے۔ 'سورمتا' دے پیارے منکھاں دے اندر 'جتی' رہن دا ولولا سبھ توں ودھیک پربل ہندا ہے۔)

ਦੁਆਪੁਰਿ ਰਥੁ ਤਪੈ ਕਾ ਸਤੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥

duaapur rath tapai kaa sat agai rathavaahu |

دواپر جگ وچ منکھا-سریر دا رتھ 'تپُ' ہے تے اس 'تپ' روپ رتھ دے اگے رتھواہی 'ستُ' ہندا ہے (بھاو، جدوں منکھاں دی زندگی دا نشانا اچا آچرن ہووے، تدوں ستے ہی 'تپ' اہناں دی سواری ہندا ہے۔ 'اچے آچرن' دے آشک آپنے سریرک اندریاں نوں وکاراں ولوں بچان دی خاتر کئی تراں دے تپ، کشٹ جھلدے ہن)۔

ਕਲਜੁਗਿ ਰਥੁ ਅਗਨਿ ਕਾ ਕੂੜੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥੧॥

kalajug rath agan kaa koorr agai rathavaahu |1|

کلجگ وچ منکھا-سریر دا رتھ ترشنا-اگن ہے تے اس 'اگّ' روپ رتھ دے اگے رتھواہی 'کوڑُ' ہے (بھاو، جدوں جیواں دا زندگی دا منورتھ 'کوڑُ' ٹھگی آدک ہووے تدوں ستے ہی 'ترشنا' روپ اگّ اہناں دی سواری ہندی ہے۔ کوڑ ٹھگی توں وکے ہوئے منکھاں دے اندر ترشنا اگّ بھڑکدی رہندی ہے) ॥1۔۔

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

م 1 ۔۔

ਸਾਮ ਕਹੈ ਸੇਤੰਬਰੁ ਸੁਆਮੀ ਸਚ ਮਹਿ ਆਛੈ ਸਾਚਿ ਰਹੇ ॥

saam kahai setanbar suaamee sach meh aachhai saach rahe |

سام وید آکھدا ہے کِ (بھاو، ستجگ وچ) جگت دے مالک (سوامی) دا نام 'سیتمبرُ' (پرسدھّ) ہے (بھاو، تدوں ربّ نوں 'سیتمبر' منّ کے پوجا ہو رہی سی)، جو سدا 'سچّ' وچ ٹکیا رہندا ہے؛