ಆಸಾ ಕೀ ವಾರ್

(ಪುಟ: 21)

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

ಪೂರಿ:

ਪੜਿਆ ਹੋਵੈ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਤਾ ਓਮੀ ਸਾਧੁ ਨ ਮਾਰੀਐ ॥

parriaa hovai gunahagaar taa omee saadh na maareeai |

ವಿದ್ಯಾವಂತನು ಪಾಪಿಯಾಗಿದ್ದರೆ, ಅನಕ್ಷರಸ್ಥ ಪವಿತ್ರ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਜੇਹਾ ਘਾਲੇ ਘਾਲਣਾ ਤੇਵੇਹੋ ਨਾਉ ਪਚਾਰੀਐ ॥

jehaa ghaale ghaalanaa teveho naau pachaareeai |

ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮಗಳಂತೆಯೇ ಒಬ್ಬನು ಗಳಿಸುವ ಖ್ಯಾತಿಯೂ ಇರುತ್ತದೆ.

ਐਸੀ ਕਲਾ ਨ ਖੇਡੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਗਹ ਗਇਆ ਹਾਰੀਐ ॥

aaisee kalaa na kheddeeai jit daragah geaa haareeai |

ಆದ್ದರಿಂದ ಇಂತಹ ಆಟವನ್ನು ಆಡಬೇಡಿ, ಅದು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ਪੜਿਆ ਅਤੈ ਓਮੀਆ ਵੀਚਾਰੁ ਅਗੈ ਵੀਚਾਰੀਐ ॥

parriaa atai omeea veechaar agai veechaareeai |

ವಿದ್ಯಾವಂತರ ಮತ್ತು ಅನಕ್ಷರಸ್ಥರ ಖಾತೆಗಳನ್ನು ಮುಂದಿನ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಣಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਮੁਹਿ ਚਲੈ ਸੁ ਅਗੈ ਮਾਰੀਐ ॥੧੨॥

muhi chalai su agai maareeai |12|

ಮೊಂಡುತನದಿಂದ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವವನು ಮುಂದಿನ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಬಳಲುತ್ತಾನೆ. ||12||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

ಆಸಾ, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:

ਜਿਨ ਮਸਤਕਿ ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jin masatak dhur har likhiaa tinaa satigur miliaa raam raaje |

ಭಗವಂತನ ಆಶೀರ್ವಾದ ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ತಮ್ಮ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದವರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಭಗವಂತ ರಾಜನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਕਟਿਆ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਘਟਿ ਬਲਿਆ ॥

agiaan andheraa kattiaa gur giaan ghatt baliaa |

ಗುರುವು ಅಜ್ಞಾನದ ಅಂಧಕಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯು ಅವರ ಹೃದಯವನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುತ್ತದೆ.

ਹਰਿ ਲਧਾ ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੋ ਫਿਰਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਚਲਿਆ ॥

har ladhaa ratan padaaratho fir bahurr na chaliaa |

ಅವರು ಭಗವಂತನ ಆಭರಣದ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಅಲೆದಾಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਆਰਾਧਿਆ ਆਰਾਧਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ॥੧॥

jan naanak naam aaraadhiaa aaraadh har miliaa |1|

ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਨਾਨਕ ਮੇਰੁ ਸਰੀਰ ਕਾ ਇਕੁ ਰਥੁ ਇਕੁ ਰਥਵਾਹੁ ॥

naanak mer sareer kaa ik rath ik rathavaahu |

ಓ ನಾನಕ್, ದೇಹದ ಆತ್ಮವು ಒಂದು ರಥ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ಸಾರಥಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਫੇਰਿ ਵਟਾਈਅਹਿ ਗਿਆਨੀ ਬੁਝਹਿ ਤਾਹਿ ॥

jug jug fer vattaaeeeh giaanee bujheh taeh |

ವಯಸ್ಸಿನ ನಂತರ ಅವರು ಬದಲಾಗುತ್ತಾರೆ; ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਸਤਜੁਗਿ ਰਥੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਰਮੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥

satajug rath santokh kaa dharam agai rathavaahu |

ಸತ್ಯುಗದ ಸ್ವರ್ಣಯುಗದಲ್ಲಿ ಸಂತೃಪ್ತಿಯೇ ರಥವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಸದಾಚಾರ ಸಾರಥಿಯಾಗಿತ್ತು.

ਤ੍ਰੇਤੈ ਰਥੁ ਜਤੈ ਕਾ ਜੋਰੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥

tretai rath jatai kaa jor agai rathavaahu |

ತ್ರಯತಾ ಯುಗದ ರಜತ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯವು ಸಾರಥಿ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯಾಗಿತ್ತು.

ਦੁਆਪੁਰਿ ਰਥੁ ਤਪੈ ਕਾ ਸਤੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥

duaapur rath tapai kaa sat agai rathavaahu |

ದ್ವಾಪರಯುಗದ ಹಿತ್ತಾಳೆ ಯುಗದಲ್ಲಿ ತಪಸ್ಸು ರಥವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಸತ್ಯ ಸಾರಥಿಯಾಗಿತ್ತು.

ਕਲਜੁਗਿ ਰਥੁ ਅਗਨਿ ਕਾ ਕੂੜੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥੧॥

kalajug rath agan kaa koorr agai rathavaahu |1|

ಕಲಿಯುಗದ ಕಬ್ಬಿಣಯುಗದಲ್ಲಿ, ಬೆಂಕಿಯು ರಥ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಸಾರಥಿ. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਸਾਮ ਕਹੈ ਸੇਤੰਬਰੁ ਸੁਆਮੀ ਸਚ ਮਹਿ ਆਛੈ ਸਾਚਿ ਰਹੇ ॥

saam kahai setanbar suaamee sach meh aachhai saach rahe |

ಸಾಮವೇದವು ಭಗವಾನ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಬಿಳಿಯ ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ; ಸತ್ಯಯುಗದಲ್ಲಿ,