ആസാ കീ വർ

(പേജ്: 21)

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

പൗറി:

ਪੜਿਆ ਹੋਵੈ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਤਾ ਓਮੀ ਸਾਧੁ ਨ ਮਾਰੀਐ ॥

parriaa hovai gunahagaar taa omee saadh na maareeai |

വിദ്യാസമ്പന്നനായ ഒരാൾ പാപിയാണെങ്കിൽ, നിരക്ഷരനായ വിശുദ്ധനെ ശിക്ഷിക്കേണ്ടതില്ല.

ਜੇਹਾ ਘਾਲੇ ਘਾਲਣਾ ਤੇਵੇਹੋ ਨਾਉ ਪਚਾਰੀਐ ॥

jehaa ghaale ghaalanaa teveho naau pachaareeai |

ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾ പോലെതന്നെയാണ് ഒരുവൻ നേടുന്ന കീർത്തിയും.

ਐਸੀ ਕਲਾ ਨ ਖੇਡੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਗਹ ਗਇਆ ਹਾਰੀਐ ॥

aaisee kalaa na kheddeeai jit daragah geaa haareeai |

അതിനാൽ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ നിങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്ന അത്തരം ഒരു കളി കളിക്കരുത്.

ਪੜਿਆ ਅਤੈ ਓਮੀਆ ਵੀਚਾਰੁ ਅਗੈ ਵੀਚਾਰੀਐ ॥

parriaa atai omeea veechaar agai veechaareeai |

വിദ്യാസമ്പന്നരുടെയും നിരക്ഷരരുടെയും കണക്കുകൾ പരലോകത്ത് വിധിക്കപ്പെടും.

ਮੁਹਿ ਚਲੈ ਸੁ ਅਗੈ ਮਾਰੀਐ ॥੧੨॥

muhi chalai su agai maareeai |12|

ശാഠ്യത്തോടെ സ്വന്തം മനസ്സിനെ പിന്തുടരുന്നവൻ പരലോകത്ത് കഷ്ടപ്പെടും. ||12||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

ആസാ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਜਿਨ ਮਸਤਕਿ ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

jin masatak dhur har likhiaa tinaa satigur miliaa raam raaje |

ഭഗവാൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി നെറ്റിയിൽ എഴുതിയവർ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവായ ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു.

ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਕਟਿਆ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਘਟਿ ਬਲਿਆ ॥

agiaan andheraa kattiaa gur giaan ghatt baliaa |

ഗുരു അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരം നീക്കുന്നു, ആത്മീയ ജ്ഞാനം അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു.

ਹਰਿ ਲਧਾ ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੋ ਫਿਰਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਚਲਿਆ ॥

har ladhaa ratan padaaratho fir bahurr na chaliaa |

അവർ കർത്താവിൻ്റെ രത്നത്തിൻ്റെ സമ്പത്ത് കണ്ടെത്തുന്നു, പിന്നെ, അവർ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നില്ല.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਆਰਾਧਿਆ ਆਰਾਧਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ॥੧॥

jan naanak naam aaraadhiaa aaraadh har miliaa |1|

സേവകൻ നാനാക്ക് ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു, ധ്യാനത്തിൽ അവൻ ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:

ਨਾਨਕ ਮੇਰੁ ਸਰੀਰ ਕਾ ਇਕੁ ਰਥੁ ਇਕੁ ਰਥਵਾਹੁ ॥

naanak mer sareer kaa ik rath ik rathavaahu |

ഓ നാനാക്ക്, ശരീരത്തിൻ്റെ ആത്മാവിന് ഒരു രഥവും ഒരു സാരഥിയും ഉണ്ട്.

ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਫੇਰਿ ਵਟਾਈਅਹਿ ਗਿਆਨੀ ਬੁਝਹਿ ਤਾਹਿ ॥

jug jug fer vattaaeeeh giaanee bujheh taeh |

പ്രായത്തിനനുസരിച്ച് അവ മാറുന്നു; ആത്മീയ ജ്ഞാനികൾ ഇത് മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ਸਤਜੁਗਿ ਰਥੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਰਮੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥

satajug rath santokh kaa dharam agai rathavaahu |

സത്യുഗത്തിൻ്റെ സുവർണ്ണയുഗത്തിൽ, സംതൃപ്തി രഥവും ധർമ്മം സാരഥിയും ആയിരുന്നു.

ਤ੍ਰੇਤੈ ਰਥੁ ਜਤੈ ਕਾ ਜੋਰੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥

tretai rath jatai kaa jor agai rathavaahu |

ത്രൈതയുഗത്തിലെ വെള്ളിയുഗത്തിൽ, ബ്രഹ്മചര്യമായിരുന്നു രഥവും സാരഥിയുടെ ശക്തിയും.

ਦੁਆਪੁਰਿ ਰਥੁ ਤਪੈ ਕਾ ਸਤੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥

duaapur rath tapai kaa sat agai rathavaahu |

ദ്വാപരയുഗത്തിലെ പിച്ചള യുഗത്തിൽ തപസ്സായിരുന്നു രഥവും സത്യം സാരഥിയും.

ਕਲਜੁਗਿ ਰਥੁ ਅਗਨਿ ਕਾ ਕੂੜੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥੧॥

kalajug rath agan kaa koorr agai rathavaahu |1|

കലിയുഗത്തിലെ ഇരുമ്പുയുഗത്തിൽ അഗ്നി രഥവും അസത്യം സാരഥിയുമാണ്. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

mahalaa 1 |

ആദ്യ മെഹൽ:

ਸਾਮ ਕਹੈ ਸੇਤੰਬਰੁ ਸੁਆਮੀ ਸਚ ਮਹਿ ਆਛੈ ਸਾਚਿ ਰਹੇ ॥

saam kahai setanbar suaamee sach meh aachhai saach rahe |

സാമവേദം പറയുന്നത് ഭഗവാൻ മാസ്റ്റർ വെള്ള വസ്ത്രം ധരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നാണ്; സത്യയുഗത്തിൽ,