आसा की वार

(पान: 21)


ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਪੜਿਆ ਹੋਵੈ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਤਾ ਓਮੀ ਸਾਧੁ ਨ ਮਾਰੀਐ ॥
पड़िआ होवै गुनहगारु ता ओमी साधु न मारीऐ ॥

जर सुशिक्षित माणूस पापी असेल तर अशिक्षित पवित्र पुरुषाला शिक्षा होऊ नये.

ਜੇਹਾ ਘਾਲੇ ਘਾਲਣਾ ਤੇਵੇਹੋ ਨਾਉ ਪਚਾਰੀਐ ॥
जेहा घाले घालणा तेवेहो नाउ पचारीऐ ॥

जशी कर्मे केली जातात, तशीच प्रतिष्ठा मिळते.

ਐਸੀ ਕਲਾ ਨ ਖੇਡੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਗਹ ਗਇਆ ਹਾਰੀਐ ॥
ऐसी कला न खेडीऐ जितु दरगह गइआ हारीऐ ॥

तेव्हा असा खेळ खेळू नकोस, ज्यामुळे परमेश्वराच्या दरबारात तुमचा नाश होईल.

ਪੜਿਆ ਅਤੈ ਓਮੀਆ ਵੀਚਾਰੁ ਅਗੈ ਵੀਚਾਰੀਐ ॥
पड़िआ अतै ओमीआ वीचारु अगै वीचारीऐ ॥

सुशिक्षित आणि अशिक्षित लोकांचा हिशोब परलोकात होईल.

ਮੁਹਿ ਚਲੈ ਸੁ ਅਗੈ ਮਾਰੀਐ ॥੧੨॥
मुहि चलै सु अगै मारीऐ ॥१२॥

जो हट्टीपणे स्वतःच्या मनाला अनुसरतो त्याला परलोकात दुःख भोगावे लागते. ||12||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥
आसा महला ४ ॥

Aasaa, Fourth Mehl:

ਜਿਨ ਮਸਤਕਿ ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥
जिन मसतकि धुरि हरि लिखिआ तिना सतिगुरु मिलिआ राम राजे ॥

ज्यांच्या कपाळावर भगवंताचे पूर्वनियोजित भाग्य लिहिलेले असते, ते खरे गुरु, भगवान राजा भेटतात.

ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਕਟਿਆ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਘਟਿ ਬਲਿਆ ॥
अगिआनु अंधेरा कटिआ गुर गिआनु घटि बलिआ ॥

गुरू अज्ञानाचा अंधार दूर करतात आणि अध्यात्मिक ज्ञान त्यांच्या अंतःकरणाला प्रकाशित करते.

ਹਰਿ ਲਧਾ ਰਤਨੁ ਪਦਾਰਥੋ ਫਿਰਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਚਲਿਆ ॥
हरि लधा रतनु पदारथो फिरि बहुड़ि न चलिआ ॥

त्यांना परमेश्वराच्या दागिन्यांची संपत्ती सापडते आणि नंतर ते भटकत नाहीत.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਆਰਾਧਿਆ ਆਰਾਧਿ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ॥੧॥
जन नानक नामु आराधिआ आराधि हरि मिलिआ ॥१॥

सेवक नानक भगवंताच्या नामाचे चिंतन करतो आणि ध्यानात तो परमेश्वराला भेटतो. ||1||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਨਾਨਕ ਮੇਰੁ ਸਰੀਰ ਕਾ ਇਕੁ ਰਥੁ ਇਕੁ ਰਥਵਾਹੁ ॥
नानक मेरु सरीर का इकु रथु इकु रथवाहु ॥

हे नानक, शरीराच्या आत्म्याला एक रथ आणि एक सारथी आहे.

ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਫੇਰਿ ਵਟਾਈਅਹਿ ਗਿਆਨੀ ਬੁਝਹਿ ਤਾਹਿ ॥
जुगु जुगु फेरि वटाईअहि गिआनी बुझहि ताहि ॥

वयानुसार ते बदलतात; आध्यात्मिकदृष्ट्या ज्ञानी हे समजतात.

ਸਤਜੁਗਿ ਰਥੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਰਮੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
सतजुगि रथु संतोख का धरमु अगै रथवाहु ॥

सत्युगाच्या सुवर्णयुगात समाधान हा सारथी होता आणि धर्माचा सारथी होता.

ਤ੍ਰੇਤੈ ਰਥੁ ਜਤੈ ਕਾ ਜੋਰੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
त्रेतै रथु जतै का जोरु अगै रथवाहु ॥

त्रयता युगाच्या रौप्य युगात, ब्रह्मचर्य हा सारथी होता आणि सारथीची शक्ती होती.

ਦੁਆਪੁਰਿ ਰਥੁ ਤਪੈ ਕਾ ਸਤੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
दुआपुरि रथु तपै का सतु अगै रथवाहु ॥

द्वापर युगाच्या पितळ युगात, तपश्चर्या हा सारथी होता आणि सत्य सारथी होता.

ਕਲਜੁਗਿ ਰਥੁ ਅਗਨਿ ਕਾ ਕੂੜੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥੧॥
कलजुगि रथु अगनि का कूड़ु अगै रथवाहु ॥१॥

कलियुगातील लोहयुगात अग्नी हा रथ आहे आणि सारथी असत्य आहे. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਸਾਮ ਕਹੈ ਸੇਤੰਬਰੁ ਸੁਆਮੀ ਸਚ ਮਹਿ ਆਛੈ ਸਾਚਿ ਰਹੇ ॥
साम कहै सेतंबरु सुआमी सच महि आछै साचि रहे ॥

समावेद म्हणतो की, स्वामींना पांढरे वस्त्र परिधान केले आहे; सत्याच्या युगात,