आसा की वार

(पान: 22)

ਸਭੁ ਕੋ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥

सभु को सचि समावै ॥

प्रत्येकाला सत्याची इच्छा होती, सत्यात राहून ते सत्यात विलीन झाले.

ਰਿਗੁ ਕਹੈ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥

रिगु कहै रहिआ भरपूरि ॥

ऋग्वेद म्हणतो की देव सर्वत्र व्याप्त आणि व्याप्त आहे;

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇਵਾ ਮਹਿ ਸੂਰੁ ॥

राम नामु देवा महि सूरु ॥

देवतांमध्ये, परमेश्वराचे नाव सर्वात उच्च आहे.

ਨਾਇ ਲਇਐ ਪਰਾਛਤ ਜਾਹਿ ॥

नाइ लइऐ पराछत जाहि ॥

नामस्मरणाने पापे दूर होतात;

ਨਾਨਕ ਤਉ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਹਿ ॥

नानक तउ मोखंतरु पाहि ॥

हे नानक, मग मोक्ष प्राप्त होतो.

ਜੁਜ ਮਹਿ ਜੋਰਿ ਛਲੀ ਚੰਦ੍ਰਾਵਲਿ ਕਾਨੑ ਕ੍ਰਿਸਨੁ ਜਾਦਮੁ ਭਇਆ ॥

जुज महि जोरि छली चंद्रावलि कान क्रिसनु जादमु भइआ ॥

जुजार वेदात यादव वंशातील कान कृष्णाने चंद्रावलीला बळजबरीने फूस लावली.

ਪਾਰਜਾਤੁ ਗੋਪੀ ਲੈ ਆਇਆ ਬਿੰਦ੍ਰਾਬਨ ਮਹਿ ਰੰਗੁ ਕੀਆ ॥

पारजातु गोपी लै आइआ बिंद्राबन महि रंगु कीआ ॥

त्याने आपल्या दुधाच्या दासीसाठी एलिशियन ट्री आणले आणि वृंदाबनमध्ये आनंद झाला.

ਕਲਿ ਮਹਿ ਬੇਦੁ ਅਥਰਬਣੁ ਹੂਆ ਨਾਉ ਖੁਦਾਈ ਅਲਹੁ ਭਇਆ ॥

कलि महि बेदु अथरबणु हूआ नाउ खुदाई अलहु भइआ ॥

कलियुगातील अंधकारमय युगात अथर्ववेद प्रमुख झाला; अल्लाह देवाचे नाव झाले.

ਨੀਲ ਬਸਤ੍ਰ ਲੇ ਕਪੜੇ ਪਹਿਰੇ ਤੁਰਕ ਪਠਾਣੀ ਅਮਲੁ ਕੀਆ ॥

नील बसत्र ले कपड़े पहिरे तुरक पठाणी अमलु कीआ ॥

पुरुष निळे झगे व वस्त्रे घालू लागले; तुर्क आणि पटहानांनी सत्ता ग्रहण केली.

ਚਾਰੇ ਵੇਦ ਹੋਏ ਸਚਿਆਰ ॥

चारे वेद होए सचिआर ॥

चार वेद प्रत्येकी सत्य असल्याचा दावा करतात.

ਪੜਹਿ ਗੁਣਹਿ ਤਿਨੑ ਚਾਰ ਵੀਚਾਰ ॥

पड़हि गुणहि तिन चार वीचार ॥

त्यांचे वाचन व अभ्यास केल्यास चार सिद्धांत सापडतात.

ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਨੀਚੁ ਸਦਾਏ ॥

भाउ भगति करि नीचु सदाए ॥

प्रेमळ भक्तीपूजेने, नम्रतेने,

ਤਉ ਨਾਨਕ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਏ ॥੨॥

तउ नानक मोखंतरु पाए ॥२॥

हे नानक, मोक्ष प्राप्त होतो. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

पउड़ी ॥

पौरी:

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਖਸਮੁ ਸਮਾਲਿਆ ॥

सतिगुर विटहु वारिआ जितु मिलिऐ खसमु समालिआ ॥

मी खऱ्या गुरूला अर्पण करतो; त्याला भेटून, मी स्वामी स्वामींचे पालनपोषण करण्यासाठी आलो आहे.

ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਦੀਆ ਇਨੑੀ ਨੇਤ੍ਰੀ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥

जिनि करि उपदेसु गिआन अंजनु दीआ इनी नेत्री जगतु निहालिआ ॥

त्याने मला शिकवले आहे आणि मला आध्यात्मिक शहाणपणाचे बरे करणारे मलम दिले आहे आणि या डोळ्यांनी मी जग पाहतो.

ਖਸਮੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਡੁਬੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ॥

खसमु छोडि दूजै लगे डुबे से वणजारिआ ॥

जे व्यापारी आपल्या स्वामी स्वामीचा त्याग करून दुसऱ्याशी संलग्न होतात, ते बुडतात.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥

सतिगुरू है बोहिथा विरलै किनै वीचारिआ ॥

खरे गुरु हे नाव आहे, पण हे जाणणारे फार कमी आहेत.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿਆ ॥੧੩॥

करि किरपा पारि उतारिआ ॥१३॥

त्याची कृपा देऊन, तो त्यांना पार पाडतो. ||१३||

ਜਿਨੀ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਸੇ ਕਾਹੇ ਜਗਿ ਆਏ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

जिनी ऐसा हरि नामु न चेतिओ से काहे जगि आए राम राजे ॥

ज्यांनी भगवंताचे नाम स्मरणात ठेवले नाही - हे भगवान राजा, त्यांनी जगात येण्याचा त्रास का केला?