हे निर्माता, दयाळू प्रभु - तुझा नम्र सेवक प्रार्थना करतो;
नानक: तुझ्या कृपेने, मला वाचवा. ||6||
आपला साहाय्य व आधार परमेश्वर सदैव आपल्या पाठीशी असतो, परंतु मनुष्य त्याचे स्मरण करत नाही.
तो त्याच्या शत्रूंना प्रेम दाखवतो.
तो वाळूच्या वाड्यात राहतो.
तो आनंदाचे खेळ आणि मायेची चव चाखतो.
तो त्यांना कायमस्वरूपी मानतो - हा त्याच्या मनाचा विश्वास आहे.
मुर्खाच्या मनातही मृत्यू येत नाही.
द्वेष, संघर्ष, लैंगिक इच्छा, राग, भावनिक आसक्ती,
असत्य, भ्रष्टाचार, अपार लोभ आणि कपट:
त्यामुळे अनेकांचे आयुष्य या मार्गाने वाया जाते.
नानक: त्यांना उन्नत करा, आणि त्यांना सोडवा, हे प्रभु - तुझी दया दाखव! ||7||
तू आमचा स्वामी आणि स्वामी आहेस; तुला, मी ही प्रार्थना करतो.
हे शरीर आणि आत्मा ही सर्व तुझी संपत्ती आहे.
तुम्ही आमचे आई वडील आहात; आम्ही तुझी मुले आहोत.
तुझ्या कृपेत, खूप आनंद आहेत!
तुमच्या मर्यादा कोणालाच माहीत नाहीत.
हे सर्वोच्च, परम उदार देव,
सारी सृष्टी तुझ्या धाग्यावर बांधलेली आहे.
जे तुझ्याकडून आले आहे ते तुझ्या आज्ञेत आहे.