જપ જી સાહિબ

(પાન: 2)

ਗਾਵੈ ਕੋ ਸਾਜਿ ਕਰੇ ਤਨੁ ਖੇਹ ॥

gaavai ko saaj kare tan kheh |

કેટલાક ગાય છે કે તે શરીરને બનાવે છે, અને પછી તેને ફરીથી ધૂળમાં ઘટાડી દે છે.

ਗਾਵੈ ਕੋ ਜੀਅ ਲੈ ਫਿਰਿ ਦੇਹ ॥

gaavai ko jeea lai fir deh |

કેટલાક ગાય છે કે તે જીવન છીનવી લે છે, અને પછી ફરીથી તેને પુનઃસ્થાપિત કરે છે.

ਗਾਵੈ ਕੋ ਜਾਪੈ ਦਿਸੈ ਦੂਰਿ ॥

gaavai ko jaapai disai door |

કેટલાક ગાય છે કે તે ખૂબ દૂર લાગે છે.

ਗਾਵੈ ਕੋ ਵੇਖੈ ਹਾਦਰਾ ਹਦੂਰਿ ॥

gaavai ko vekhai haadaraa hadoor |

કેટલાક ગાય છે કે તે આપણી ઉપર નજર રાખે છે, રૂબરૂ, હંમેશા હાજર છે.

ਕਥਨਾ ਕਥੀ ਨ ਆਵੈ ਤੋਟਿ ॥

kathanaa kathee na aavai tott |

ઉપદેશ આપનારા અને શીખવનારાઓની કોઈ કમી નથી.

ਕਥਿ ਕਥਿ ਕਥੀ ਕੋਟੀ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ॥

kath kath kathee kottee kott kott |

લાખો લોકો લાખો ઉપદેશો અને વાર્તાઓ આપે છે.

ਦੇਦਾ ਦੇ ਲੈਦੇ ਥਕਿ ਪਾਹਿ ॥

dedaa de laide thak paeh |

મહાન આપનાર આપતો રહે છે, જ્યારે જે મેળવે છે તેઓ પ્રાપ્ત કરવામાં કંટાળી જાય છે.

ਜੁਗਾ ਜੁਗੰਤਰਿ ਖਾਹੀ ਖਾਹਿ ॥

jugaa jugantar khaahee khaeh |

યુગો દરમિયાન, ગ્રાહકો ઉપભોગ કરે છે.

ਹੁਕਮੀ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਏ ਰਾਹੁ ॥

hukamee hukam chalaae raahu |

સેનાપતિ, તેમની આજ્ઞાથી, આપણને માર્ગ પર ચાલવા દોરી જાય છે.

ਨਾਨਕ ਵਿਗਸੈ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੩॥

naanak vigasai veparavaahu |3|

ઓ નાનક, તે નિશ્ચિંત અને અસ્વસ્થ છે. ||3||

ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੁ ਨਾਇ ਭਾਖਿਆ ਭਾਉ ਅਪਾਰੁ ॥

saachaa saahib saach naae bhaakhiaa bhaau apaar |

સાચો છે ગુરુ, સાચું છે તેનું નામ-અનંત પ્રેમથી બોલો.

ਆਖਹਿ ਮੰਗਹਿ ਦੇਹਿ ਦੇਹਿ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥

aakheh mangeh dehi dehi daat kare daataar |

લોકો ભીખ માંગે છે અને પ્રાર્થના કરે છે, "અમને આપો, અમને આપો", અને મહાન આપનાર તેમની ભેટો આપે છે.

ਫੇਰਿ ਕਿ ਅਗੈ ਰਖੀਐ ਜਿਤੁ ਦਿਸੈ ਦਰਬਾਰੁ ॥

fer ki agai rakheeai jit disai darabaar |

તો આપણે તેમની સમક્ષ કયું પ્રસાદ મૂકી શકીએ, જેના દ્વારા આપણે તેમના દરબારના દર્શન કરી શકીએ?

ਮੁਹੌ ਕਿ ਬੋਲਣੁ ਬੋਲੀਐ ਜਿਤੁ ਸੁਣਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

muhau ki bolan boleeai jit sun dhare piaar |

તેમના પ્રેમને જગાડવા માટે આપણે કયા શબ્દો બોલી શકીએ?

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲਾ ਸਚੁ ਨਾਉ ਵਡਿਆਈ ਵੀਚਾਰੁ ॥

amrit velaa sach naau vaddiaaee veechaar |

અમૃત વયલામાં, સૂર્યોદયના કલાકો પહેલાં, સાચા નામનો જાપ કરો અને તેમની ભવ્ય મહાનતાનું ચિંતન કરો.

ਕਰਮੀ ਆਵੈ ਕਪੜਾ ਨਦਰੀ ਮੋਖੁ ਦੁਆਰੁ ॥

karamee aavai kaparraa nadaree mokh duaar |

ભૂતકાળની ક્રિયાઓના કર્મ દ્વારા, આ ભૌતિક શરીરનો ઝભ્ભો પ્રાપ્ત થાય છે. તેમની કૃપાથી મુક્તિનો દરવાજો મળે છે.

ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਸਭੁ ਆਪੇ ਸਚਿਆਰੁ ॥੪॥

naanak evai jaaneeai sabh aape sachiaar |4|

ઓ નાનક, આ સારી રીતે જાણો: સાચા એક પોતે જ છે. ||4||

ਥਾਪਿਆ ਨ ਜਾਇ ਕੀਤਾ ਨ ਹੋਇ ॥

thaapiaa na jaae keetaa na hoe |

તેને સ્થાપિત કરી શકાતો નથી, તેને બનાવી શકાતો નથી.

ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਇ ॥

aape aap niranjan soe |

તે પોતે નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે.

ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਪਾਇਆ ਮਾਨੁ ॥

jin seviaa tin paaeaa maan |

જેઓ તેમની સેવા કરે છે તેમને સન્માનિત કરવામાં આવે છે.