Algúns cantan que El modela o corpo, e despois de novo o reduce a po.
Algúns cantan que El quita a vida, e despois de novo a restaura.
Algúns cantan que El parece tan lonxe.
Algúns cantan que El nos vexa, cara a cara, sempre presente.
Non faltan os que predican e ensinan.
Millóns e millóns ofrecen millóns de sermóns e historias.
O Gran Dador segue dando, mentres que os que reciben cansanse de recibir.
Ao longo dos tempos, os consumidores consumen.
O Comandante, polo seu Mandamento, lévanos a camiñar polo Camiño.
O Nanak, florece, despreocupado e sen problemas. ||3||
Verdadeiro é o Mestre, verdadeiro é o seu Nome, fálao con amor infinito.
A xente suplica e reza: "Dános, dános", e o Gran Dador dá os seus agasallos.
Entón, que ofrenda podemos poñer diante del, pola que poidamos ver o Darbaar da súa corte?
Que palabras podemos falar para evocar o seu amor?
No Amrit Vaylaa, as horas ambrosianas antes do amencer, cantan o Verdadero Nome e contemplan a súa gloriosa grandeza.
Polo karma das accións pasadas, obtense a túnica deste corpo físico. Pola súa Graza, atópase a Porta da Liberación.
O Nanak, sábeo ben: o verdadeiro é todo. ||4||
Non se pode establecer, non pode ser creado.
El mesmo é Inmaculado e Puro.
Os que o serven son honrados.