جپ جی صاحب

(صفحه: 2)

ਗਾਵੈ ਕੋ ਸਾਜਿ ਕਰੇ ਤਨੁ ਖੇਹ ॥

gaavai ko saaj kare tan kheh |

برخی می خوانند که او بدن را می سازد، و سپس دوباره آن را به خاک تبدیل می کند.

ਗਾਵੈ ਕੋ ਜੀਅ ਲੈ ਫਿਰਿ ਦੇਹ ॥

gaavai ko jeea lai fir deh |

برخی آواز می خوانند که او زندگی را از بین می برد، و سپس دوباره آن را بازسازی می کند.

ਗਾਵੈ ਕੋ ਜਾਪੈ ਦਿਸੈ ਦੂਰਿ ॥

gaavai ko jaapai disai door |

برخی می خوانند که او خیلی دور به نظر می رسد.

ਗਾਵੈ ਕੋ ਵੇਖੈ ਹਾਦਰਾ ਹਦੂਰਿ ॥

gaavai ko vekhai haadaraa hadoor |

برخی آواز می خوانند که او مراقب ماست، چهره به چهره، همیشه حاضر.

ਕਥਨਾ ਕਥੀ ਨ ਆਵੈ ਤੋਟਿ ॥

kathanaa kathee na aavai tott |

موعظه و تعلیم کم نیست.

ਕਥਿ ਕਥਿ ਕਥੀ ਕੋਟੀ ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ॥

kath kath kathee kottee kott kott |

میلیون ها میلیون نفر میلیون ها موعظه و داستان ارائه می دهند.

ਦੇਦਾ ਦੇ ਲੈਦੇ ਥਕਿ ਪਾਹਿ ॥

dedaa de laide thak paeh |

بخشنده بزرگ به دادن ادامه می دهد، در حالی که کسانی که دریافت می کنند از دریافت خسته می شوند.

ਜੁਗਾ ਜੁਗੰਤਰਿ ਖਾਹੀ ਖਾਹਿ ॥

jugaa jugantar khaahee khaeh |

در طول اعصار، مصرف کنندگان مصرف می کنند.

ਹੁਕਮੀ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਏ ਰਾਹੁ ॥

hukamee hukam chalaae raahu |

فرمانده به فرمان خود ما را به راه رفتن در راه هدایت می کند.

ਨਾਨਕ ਵਿਗਸੈ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੩॥

naanak vigasai veparavaahu |3|

ای نانک، او شکوفا می شود، بی دغدغه و بی دردسر. ||3||

ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੁ ਨਾਇ ਭਾਖਿਆ ਭਾਉ ਅਪਾਰੁ ॥

saachaa saahib saach naae bhaakhiaa bhaau apaar |

حق است استاد، درست است نام او - آن را با عشق بی پایان صحبت کنید.

ਆਖਹਿ ਮੰਗਹਿ ਦੇਹਿ ਦੇਹਿ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥

aakheh mangeh dehi dehi daat kare daataar |

مردم التماس می کنند و دعا می کنند: «به ما بده، به ما بده» و بخشنده بزرگ هدایای خود را می دهد.

ਫੇਰਿ ਕਿ ਅਗੈ ਰਖੀਐ ਜਿਤੁ ਦਿਸੈ ਦਰਬਾਰੁ ॥

fer ki agai rakheeai jit disai darabaar |

پس چه هدایایی در پیشگاه او قرار دهیم تا دربار بارگاه او را ببینیم؟

ਮੁਹੌ ਕਿ ਬੋਲਣੁ ਬੋਲੀਐ ਜਿਤੁ ਸੁਣਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

muhau ki bolan boleeai jit sun dhare piaar |

چه کلماتی می توانیم بگوییم که محبت او را برانگیزد؟

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲਾ ਸਚੁ ਨਾਉ ਵਡਿਆਈ ਵੀਚਾਰੁ ॥

amrit velaa sach naau vaddiaaee veechaar |

در Amrit Vaylaa، ساعت‌های پیش از طلوع آفتاب، نام واقعی را بخوانید و عظمت شکوهمند او را در نظر بگیرید.

ਕਰਮੀ ਆਵੈ ਕਪੜਾ ਨਦਰੀ ਮੋਖੁ ਦੁਆਰੁ ॥

karamee aavai kaparraa nadaree mokh duaar |

با کارمای اعمال گذشته، ردای این بدن فیزیکی به دست می آید. به لطف او دروازه رهایی پیدا شد.

ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਸਭੁ ਆਪੇ ਸਚਿਆਰੁ ॥੪॥

naanak evai jaaneeai sabh aape sachiaar |4|

ای نانک، این را خوب بدان که حق خود همه است. ||4||

ਥਾਪਿਆ ਨ ਜਾਇ ਕੀਤਾ ਨ ਹੋਇ ॥

thaapiaa na jaae keetaa na hoe |

او را نمی توان ایجاد کرد، او را نمی توان ایجاد کرد.

ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਇ ॥

aape aap niranjan soe |

او خود پاک و منزه است.

ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਪਾਇਆ ਮਾਨੁ ॥

jin seviaa tin paaeaa maan |

کسانی که به او خدمت می کنند، محترم هستند.