Mae rhai yn canu ei fod Ef yn ffasiynau'r corff, ac yna eto yn ei leihau i lwch.
Mae rhai yn canu ei fod Ef yn cymryd bywyd i ffwrdd, ac yna eto yn ei adfer.
Mae rhai yn canu ei fod Ef yn ymddangos mor bell i ffwrdd.
Mae rhai yn canu ei fod Ef yn gwylio drosom, wyneb yn wyneb, byth-bresennol.
Nid oes prinder y rhai sydd yn pregethu ac yn dysgu.
Mae miliynau ar filiynau yn cynnig miliynau o bregethau a straeon.
Mae'r Rhoddwr Mawr yn dal i roi, tra bod y rhai sy'n derbyn yn blino ar dderbyn.
Ar hyd yr oesoedd, mae defnyddwyr yn bwyta.
Y mae y Cadlywydd, trwy ei Orchymyn Ef, yn ein harwain i rodio ar y Uwybr.
O Nanac, mae'n blodeuo allan, Yn ddiofal a di-drafferth. ||3||
Gwir yw'r Meistr, Gwir yw ei Enw - llefara 'n anfeidrol gariad.
Mae pobl yn erfyn ac yn gweddïo, "Rho i ni, rhowch i ni", a'r Rhoddwr Mawr yn rhoi Ei Anrhegion.
Felly pa offrwm a allwn ni ei roddi ger ei fron Ef, trwy yr hwn y gallem weled Darbaar ei Lys ?
Pa eiriau allwn ni eu siarad i atgofio Ei Gariad?
Yn yr Amrit Vaylaa, yr oriau ambrosaidd cyn y wawr, llafarganwch y Gwir Enw, a myfyriwch ar Ei Fawrhydi Gogoneddus.
Trwy karma gweithredoedd y gorffennol, ceir gwisg y corff corfforol hwn. Trwy ei ras Ef y ceir Porth y Rhyddhad.
O Nanac, gwybydd hyn yn dda: y Gwir Un Ei Hun yw'r Cyfan. ||4||
Nis gellir ei sefydlu, He cannot be created.
Mae Ef ei Hun yn Ddihalog a Phur.
Anrhydeddir y rhai sy'n ei wasanaethu.