సిధ్ గోష్ట్

(పేజీ: 18)

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਰੰਗੇ ਰਾਤਾ ॥

guraparasaadee range raataa |

గురు కృప వల్ల భగవంతుని ప్రేమకు అనుగుణంగా ఉంటారు.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਸਾਚੇ ਮਾਤਾ ॥

amrit peea saache maataa |

అమృత మకరందాన్ని సేవిస్తూ సత్యాన్ని మత్తులో ముంచెత్తాడు.

ਗੁਰ ਵੀਚਾਰੀ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥

gur veechaaree agan nivaaree |

గురువును ధ్యానిస్తే లోపల ఉన్న అగ్ని ఆరిపోతుంది.

ਅਪਿਉ ਪੀਓ ਆਤਮ ਸੁਖੁ ਧਾਰੀ ॥

apiau peeo aatam sukh dhaaree |

అమృత అమృతాన్ని సేవిస్తే ఆత్మ శాంతిస్తుంది.

ਸਚੁ ਅਰਾਧਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੁ ਤਾਰੀ ॥

sach araadhiaa guramukh tar taaree |

నిజమైన భగవంతుడిని ఆరాధిస్తూ, గురుముఖ్ జీవిత నదిని దాటుతుంది.

ਨਾਨਕ ਬੂਝੈ ਕੋ ਵੀਚਾਰੀ ॥੬੩॥

naanak boojhai ko veechaaree |63|

ఓ నానక్, లోతుగా ఆలోచించిన తర్వాత, ఇది అర్థమైంది. ||63||

ਇਹੁ ਮਨੁ ਮੈਗਲੁ ਕਹਾ ਬਸੀਅਲੇ ਕਹਾ ਬਸੈ ਇਹੁ ਪਵਨਾ ॥

eihu man maigal kahaa baseeale kahaa basai ihu pavanaa |

"ఈ మనస్సు-ఏనుగు ఎక్కడ నివసిస్తుంది? శ్వాస ఎక్కడ నివసిస్తుంది?

ਕਹਾ ਬਸੈ ਸੁ ਸਬਦੁ ਅਉਧੂ ਤਾ ਕਉ ਚੂਕੈ ਮਨ ਕਾ ਭਵਨਾ ॥

kahaa basai su sabad aaudhoo taa kau chookai man kaa bhavanaa |

మనస్సు యొక్క సంచారం ఆగిపోయేలా షాబాద్ ఎక్కడ నివసించాలి?"

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਇਹੁ ਮਨੁ ਪਾਏ ॥

nadar kare taa satigur mele taa nij ghar vaasaa ihu man paae |

భగవంతుడు తన కృపతో ఒకరిని ఆశీర్వదించినప్పుడు, అతను అతన్ని నిజమైన గురువు వద్దకు నడిపిస్తాడు. అప్పుడు, ఈ మనస్సు లోపల తన స్వంత ఇంటిలో నివసిస్తుంది.

ਆਪੈ ਆਪੁ ਖਾਇ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਧਾਵਤੁ ਵਰਜਿ ਰਹਾਏ ॥

aapai aap khaae taa niramal hovai dhaavat varaj rahaae |

వ్యక్తి తన అహంకారాన్ని సేవించినప్పుడు, అతను నిర్మలంగా మారతాడు మరియు అతని సంచరించే మనస్సు నిగ్రహించబడుతుంది.

ਕਿਉ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੈ ਆਤਮੁ ਜਾਣੈ ਕਿਉ ਸਸਿ ਘਰਿ ਸੂਰੁ ਸਮਾਵੈ ॥

kiau mool pachhaanai aatam jaanai kiau sas ghar soor samaavai |

"అన్నింటికీ మూలాధారం, మూలం ఎలా సాక్షాత్కరిస్తాయి? ఆత్మ తనను తాను ఎలా తెలుసుకోగలదు? సూర్యుడు చంద్రుని గృహంలోకి ఎలా ప్రవేశించగలడు?"

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਵੈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥੬੪॥

guramukh haumai vichahu khovai tau naanak sahaj samaavai |64|

గురుముఖ్ అహంకారాన్ని లోపల నుండి తొలగిస్తాడు; అప్పుడు, ఓ నానక్, సూర్యుడు సహజంగా చంద్రుని ఇంటిలోకి ప్రవేశిస్తాడు. ||64||

ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਿਹਚਲੁ ਹਿਰਦੈ ਵਸੀਅਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣਿ ਰਹੈ ॥

eihu man nihachal hiradai vaseeale guramukh mool pachhaan rahai |

మనస్సు స్థిరంగా మరియు స్థిరంగా మారినప్పుడు, అది హృదయంలో ఉంటుంది, ఆపై గురుముఖుడు అన్నింటికీ మూలమైన మూలాన్ని తెలుసుకుంటాడు.

ਨਾਭਿ ਪਵਨੁ ਘਰਿ ਆਸਣਿ ਬੈਸੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਤ ਤਤੁ ਲਹੈ ॥

naabh pavan ghar aasan baisai guramukh khojat tat lahai |

శ్వాస నాభి యొక్క ఇంటిలో కూర్చుంది; గురుముఖ్ శోధిస్తాడు మరియు వాస్తవికత యొక్క సారాంశాన్ని కనుగొంటాడు.

ਸੁ ਸਬਦੁ ਨਿਰੰਤਰਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਆਛੈ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਜੋਤਿ ਸੁ ਸਬਦਿ ਲਹੈ ॥

su sabad nirantar nij ghar aachhai tribhavan jot su sabad lahai |

ఈ షాబాద్ తన స్వంత ఇంటిలో లోతుగా స్వీయ కేంద్రకంలో వ్యాపిస్తుంది; ఈ శబ్దం యొక్క కాంతి మూడు లోకాలను వ్యాపిస్తుంది.

ਖਾਵੈ ਦੂਖ ਭੂਖ ਸਾਚੇ ਕੀ ਸਾਚੇ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸਿ ਰਹੈ ॥

khaavai dookh bhookh saache kee saache hee tripataas rahai |

నిజమైన ప్రభువు కోసం ఆకలి మీ బాధను తినేస్తుంది మరియు నిజమైన ప్రభువు ద్వారా మీరు సంతృప్తి చెందుతారు.

ਅਨਹਦ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀ ਬਿਰਲੋ ਕੋ ਅਰਥਾਵੈ ॥

anahad baanee guramukh jaanee biralo ko arathaavai |

గురుముఖ్‌కు బాని యొక్క అన్‌స్ట్రక్ సౌండ్ కరెంట్ తెలుసు; అర్థం చేసుకునే వారు ఎంత అరుదు.

ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਸਚੁ ਸੁਭਾਖੈ ਸਚਿ ਰਪੈ ਰੰਗੁ ਕਬਹੂ ਨ ਜਾਵੈ ॥੬੫॥

naanak aakhai sach subhaakhai sach rapai rang kabahoo na jaavai |65|

నానక్ మాట్లాడుతూ, నిజం మాట్లాడే వ్యక్తి సత్యం యొక్క రంగులో ఉంటాడు, అది ఎప్పటికీ మసకబారదు. ||65||

ਜਾ ਇਹੁ ਹਿਰਦਾ ਦੇਹ ਨ ਹੋਤੀ ਤਉ ਮਨੁ ਕੈਠੈ ਰਹਤਾ ॥

jaa ihu hiradaa deh na hotee tau man kaitthai rahataa |

"ఈ హృదయం మరియు శరీరం లేనప్పుడు, మనస్సు ఎక్కడ ఉండేది?

ਨਾਭਿ ਕਮਲ ਅਸਥੰਭੁ ਨ ਹੋਤੋ ਤਾ ਪਵਨੁ ਕਵਨ ਘਰਿ ਸਹਤਾ ॥

naabh kamal asathanbh na hoto taa pavan kavan ghar sahataa |

నాభి కమలం ఆసరా లేనప్పుడు, శ్వాస ఏ ఇంటిలో ఉండేది?