ஆசா கி வார

(பக்கம்: 36)

ਤਿਨੑ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕੋਈ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥

tina kee nindaa koee kiaa kare jina har naam piaaraa |

அவர்களை எப்படி யாரால் அவதூறு செய்ய முடியும்? இறைவனின் திருநாமம் அவர்களுக்குப் பிரியமானது.

ਜਿਨ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਸਭ ਦੁਸਟ ਝਖ ਮਾਰਾ ॥

jin har setee man maaniaa sabh dusatt jhakh maaraa |

யாருடைய மனம் இறைவனுடன் ஒத்துப்போகிறதோ - அவர்களின் எதிரிகள் அனைவரும் அவர்களை வீணாகத் தாக்குகிறார்கள்.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਰਖਣਹਾਰਾ ॥੩॥

jan naanak naam dhiaaeaa har rakhanahaaraa |3|

சேவகன் நானக், இறைவனின் நாமம், இறைவன் பாதுகாவலன் என்று தியானிக்கிறார். ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਹਲਾ ੨ ॥

salok mahalaa 2 |

சலோக், இரண்டாவது மெஹல்:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਦਾਤਿ ਆਪਸ ਤੇ ਜੋ ਪਾਈਐ ॥

eh kinehee daat aapas te jo paaeeai |

இது என்ன வகையான பரிசு, நாம் சொந்தமாக கேட்டு மட்டுமே பெறுகிறோம்?

ਨਾਨਕ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਸਾਹਿਬ ਤੁਠੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ॥੧॥

naanak saa karamaat saahib tutthai jo milai |1|

ஓ நானக், அதுவே மிகவும் அற்புதமான பரிசு, இது இறைவன் முழுவதுமாக மகிழ்ந்திருக்கும் போது அவரிடமிருந்து பெறப்படுகிறது. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥

mahalaa 2 |

இரண்டாவது மெஹல்:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਚਾਕਰੀ ਜਿਤੁ ਭਉ ਖਸਮ ਨ ਜਾਇ ॥

eh kinehee chaakaree jit bhau khasam na jaae |

இது என்ன வகையான சேவை, இதன் மூலம் ஆண்டவனின் பயம் விலகாது?

ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਕਾਢੀਐ ਜਿ ਸੇਤੀ ਖਸਮ ਸਮਾਇ ॥੨॥

naanak sevak kaadteeai ji setee khasam samaae |2|

ஓ நானக், அவர் ஒரு வேலைக்காரன் என்று அழைக்கப்படுகிறார், அவர் இறைவனுடன் இணைகிறார். ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

பூரி:

ਨਾਨਕ ਅੰਤ ਨ ਜਾਪਨੑੀ ਹਰਿ ਤਾ ਕੇ ਪਾਰਾਵਾਰ ॥

naanak ant na jaapanaee har taa ke paaraavaar |

ஓ நானக், இறைவனின் எல்லைகளை அறிய முடியாது; அவருக்கு முடிவோ வரம்புகளோ இல்லை.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਫਿਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਮਾਰ ॥

aap karaae saakhatee fir aap karaae maar |

அவரே உருவாக்குகிறார், பின்னர் அவரே அழிக்கிறார்.

ਇਕਨੑਾ ਗਲੀ ਜੰਜੀਰੀਆ ਇਕਿ ਤੁਰੀ ਚੜਹਿ ਬਿਸੀਆਰ ॥

eikanaa galee janjeereea ik turee charreh biseeaar |

சிலரின் கழுத்தில் சங்கிலிகள் உள்ளன, சிலர் பல குதிரைகளில் சவாரி செய்கிறார்கள்.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

aap karaae kare aap hau kai siau karee pukaar |

அவரே செயல்படுகிறார், அவரே நம்மை செயல்பட வைக்கிறார். நான் யாரிடம் முறையிட வேண்டும்?

ਨਾਨਕ ਕਰਣਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਫਿਰਿ ਤਿਸ ਹੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥੨੩॥

naanak karanaa jin keea fir tis hee karanee saar |23|

ஓ நானக், படைப்பைப் படைத்தவன் - அவனே அதைக் கவனித்துக்கொள்கிறான். ||23||

ਹਰਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਭਗਤ ਉਪਾਇਆ ਪੈਜ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥

har jug jug bhagat upaaeaa paij rakhadaa aaeaa raam raaje |

ஒவ்வொரு யுகத்திலும், அவர் தனது பக்தர்களை உருவாக்கி, அவர்களின் மரியாதையைக் காப்பாற்றுகிறார், ஓ ராஜா.

ਹਰਣਾਖਸੁ ਦੁਸਟੁ ਹਰਿ ਮਾਰਿਆ ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਤਰਾਇਆ ॥

haranaakhas dusatt har maariaa prahalaad taraaeaa |

இறைவன் தீய ஹர்நாகஷனைக் கொன்று, பிரஹலாதனைக் காப்பாற்றினான்.

ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨਿੰਦਕਾ ਪਿਠਿ ਦੇਇ ਨਾਮਦੇਉ ਮੁਖਿ ਲਾਇਆ ॥

ahankaareea nindakaa pitth dee naamadeo mukh laaeaa |

அவர் அகங்காரவாதிகள் மற்றும் அவதூறுகளை புறக்கணித்து, நாம் டேவுக்கு தனது முகத்தை காட்டினார்.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸੇਵਿਆ ਅੰਤਿ ਲਏ ਛਡਾਇਆ ॥੪॥੧੩॥੨੦॥

jan naanak aaisaa har seviaa ant le chhaddaaeaa |4|13|20|

வேலைக்காரன் நானக் கர்த்தருக்கு எவ்வளவு சேவை செய்திருக்கிறான், அவன் இறுதியில் அவனை விடுவிப்பார். ||4||13||20||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

salok mahalaa 1 |

சலோக், முதல் மெஹல்: