Asa Ki Var

(Seite: 36)


ਤਿਨੑ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕੋਈ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥
tina kee nindaa koee kiaa kare jina har naam piaaraa |

Wie kann man sie verleumden? Der Name des Herrn ist ihnen lieb.

ਜਿਨ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਸਭ ਦੁਸਟ ਝਖ ਮਾਰਾ ॥
jin har setee man maaniaa sabh dusatt jhakh maaraa |

Diejenigen, deren Geist im Einklang mit dem Herrn ist, werden von allen Feinden vergeblich angegriffen.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਰਖਣਹਾਰਾ ॥੩॥
jan naanak naam dhiaaeaa har rakhanahaaraa |3|

Diener Nanak meditiert über Naam, den Namen des Herrn, des Beschützers. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

Salok, Zweiter Mehl:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਦਾਤਿ ਆਪਸ ਤੇ ਜੋ ਪਾਈਐ ॥
eh kinehee daat aapas te jo paaeeai |

Was ist das für ein Geschenk, das wir nur erhalten, wenn wir selbst darum bitten?

ਨਾਨਕ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਸਾਹਿਬ ਤੁਠੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ॥੧॥
naanak saa karamaat saahib tutthai jo milai |1|

O Nanak, dies ist das wundervollste Geschenk, das man vom Herrn erhält, wenn er vollkommen zufrieden ist. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

Zweites Mehl:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਚਾਕਰੀ ਜਿਤੁ ਭਉ ਖਸਮ ਨ ਜਾਇ ॥
eh kinehee chaakaree jit bhau khasam na jaae |

Was ist das für ein Dienst, bei dem man die Furcht vor dem Herrn nicht verliert?

ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਕਾਢੀਐ ਜਿ ਸੇਤੀ ਖਸਮ ਸਮਾਇ ॥੨॥
naanak sevak kaadteeai ji setee khasam samaae |2|

O Nanak, nur derjenige wird ein Diener genannt, der mit dem Herrn Meister verschmilzt. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

Pauree:

ਨਾਨਕ ਅੰਤ ਨ ਜਾਪਨੑੀ ਹਰਿ ਤਾ ਕੇ ਪਾਰਾਵਾਰ ॥
naanak ant na jaapanaee har taa ke paaraavaar |

O Nanak, die Grenzen des Herrn sind unbekannt. Er hat kein Ende und keine Begrenzung.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਫਿਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਮਾਰ ॥
aap karaae saakhatee fir aap karaae maar |

Er selbst erschafft und dann zerstört er selbst.

ਇਕਨੑਾ ਗਲੀ ਜੰਜੀਰੀਆ ਇਕਿ ਤੁਰੀ ਚੜਹਿ ਬਿਸੀਆਰ ॥
eikanaa galee janjeereea ik turee charreh biseeaar |

Manche haben Ketten um den Hals, während andere auf vielen Pferden reiten.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
aap karaae kare aap hau kai siau karee pukaar |

Er selbst handelt, und er selbst veranlasst uns, zu handeln. Bei wem sollte ich mich beschweren?

ਨਾਨਕ ਕਰਣਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਫਿਰਿ ਤਿਸ ਹੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥੨੩॥
naanak karanaa jin keea fir tis hee karanee saar |23|

Nanak, Du hast die Schöpfung erschaffen – Er Selbst kümmert sich darum. ||23||

ਹਰਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਭਗਤ ਉਪਾਇਆ ਪੈਜ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥
har jug jug bhagat upaaeaa paij rakhadaa aaeaa raam raaje |

In jedem Zeitalter erschafft er seine Anhänger und bewahrt ihre Ehre, oh Herr und König.

ਹਰਣਾਖਸੁ ਦੁਸਟੁ ਹਰਿ ਮਾਰਿਆ ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਤਰਾਇਆ ॥
haranaakhas dusatt har maariaa prahalaad taraaeaa |

Der Herr tötete den bösen Harnaakhash und rettete Prahlaad.

ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨਿੰਦਕਾ ਪਿਠਿ ਦੇਇ ਨਾਮਦੇਉ ਮੁਖਿ ਲਾਇਆ ॥
ahankaareea nindakaa pitth dee naamadeo mukh laaeaa |

Er kehrte den Egoisten und Verleumdern den Rücken und zeigte Naam Dayv sein Gesicht.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸੇਵਿਆ ਅੰਤਿ ਲਏ ਛਡਾਇਆ ॥੪॥੧੩॥੨੦॥
jan naanak aaisaa har seviaa ant le chhaddaaeaa |4|13|20|

Der Diener Nanak hat dem Herrn so gedient, dass Er ihn am Ende erlösen wird. ||4||13||20||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

Salok, Erster Mehl: