ആസാ കീ വർ

(പേജ്: 36)


ਤਿਨੑ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕੋਈ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਿਨੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥
tina kee nindaa koee kiaa kare jina har naam piaaraa |

അവരെ എങ്ങനെ ആരെങ്കിലും അപകീർത്തിപ്പെടുത്തും? കർത്താവിൻ്റെ നാമം അവർക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്.

ਜਿਨ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਸਭ ਦੁਸਟ ਝਖ ਮਾਰਾ ॥
jin har setee man maaniaa sabh dusatt jhakh maaraa |

മനസ്സ് ഭഗവാനോട് ഇണങ്ങി നിൽക്കുന്നവരെ - അവരുടെ എല്ലാ ശത്രുക്കളും അവരെ വെറുതെ ആക്രമിക്കുന്നു.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਰਖਣਹਾਰਾ ॥੩॥
jan naanak naam dhiaaeaa har rakhanahaaraa |3|

സേവകൻ നാനാക്ക് നാമം, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, കർത്താവ് സംരക്ഷകൻ എന്നിവയെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിക്കുന്നു. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

സലോക്, രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਦਾਤਿ ਆਪਸ ਤੇ ਜੋ ਪਾਈਐ ॥
eh kinehee daat aapas te jo paaeeai |

ഇത് എന്ത് തരത്തിലുള്ള സമ്മാനമാണ്, നമ്മുടെ സ്വന്തം ആവശ്യപ്രകാരം മാത്രം നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത്?

ਨਾਨਕ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਸਾਹਿਬ ਤੁਠੈ ਜੋ ਮਿਲੈ ॥੧॥
naanak saa karamaat saahib tutthai jo milai |1|

ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവ് പൂർണ്ണമായി പ്രസാദിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവനിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന ഏറ്റവും മഹത്തായ സമ്മാനമാണിത്. ||1||

ਮਹਲਾ ੨ ॥
mahalaa 2 |

രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:

ਏਹ ਕਿਨੇਹੀ ਚਾਕਰੀ ਜਿਤੁ ਭਉ ਖਸਮ ਨ ਜਾਇ ॥
eh kinehee chaakaree jit bhau khasam na jaae |

കർത്താവിനോടുള്ള ഭയം വിട്ടുമാറാത്ത ഏത് തരത്തിലുള്ള സേവനമാണിത്?

ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਕਾਢੀਐ ਜਿ ਸੇਤੀ ਖਸਮ ਸਮਾਇ ॥੨॥
naanak sevak kaadteeai ji setee khasam samaae |2|

ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവുമായി ലയിക്കുന്ന ദാസൻ എന്ന് അവനെ മാത്രമേ വിളിക്കൂ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

പൗറി:

ਨਾਨਕ ਅੰਤ ਨ ਜਾਪਨੑੀ ਹਰਿ ਤਾ ਕੇ ਪਾਰਾਵਾਰ ॥
naanak ant na jaapanaee har taa ke paaraavaar |

ഓ നാനാക്ക്, കർത്താവിൻ്റെ അതിരുകൾ അറിയാൻ കഴിയില്ല; അവന് അവസാനമോ പരിമിതികളോ ഇല്ല.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਸਾਖਤੀ ਫਿਰਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਮਾਰ ॥
aap karaae saakhatee fir aap karaae maar |

അവൻ തന്നെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു, പിന്നെ അവൻ തന്നെ നശിപ്പിക്കുന്നു.

ਇਕਨੑਾ ਗਲੀ ਜੰਜੀਰੀਆ ਇਕਿ ਤੁਰੀ ਚੜਹਿ ਬਿਸੀਆਰ ॥
eikanaa galee janjeereea ik turee charreh biseeaar |

ചിലരുടെ കഴുത്തിൽ ചങ്ങലകളുണ്ട്, ചിലർ പല കുതിരപ്പുറത്ത് കയറുന്നു.

ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਹਉ ਕੈ ਸਿਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
aap karaae kare aap hau kai siau karee pukaar |

അവൻ തന്നെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ നമ്മെ പ്രവർത്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ആരോടാണ് ഞാൻ പരാതി പറയേണ്ടത്?

ਨਾਨਕ ਕਰਣਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਫਿਰਿ ਤਿਸ ਹੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥੨੩॥
naanak karanaa jin keea fir tis hee karanee saar |23|

ഓ നാനാക്ക്, സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചവൻ - അവൻ തന്നെ പരിപാലിക്കുന്നു. ||23||

ਹਰਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਭਗਤ ਉਪਾਇਆ ਪੈਜ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ਰਾਮ ਰਾਜੇ ॥
har jug jug bhagat upaaeaa paij rakhadaa aaeaa raam raaje |

ഓരോ യുഗത്തിലും അവൻ തൻ്റെ ഭക്തരെ സൃഷ്ടിക്കുകയും അവരുടെ ബഹുമാനം സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, രാജാവേ.

ਹਰਣਾਖਸੁ ਦੁਸਟੁ ਹਰਿ ਮਾਰਿਆ ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਤਰਾਇਆ ॥
haranaakhas dusatt har maariaa prahalaad taraaeaa |

ഭഗവാൻ ദുഷ്ടനായ ഹർണാക്ഷനെ വധിച്ചു, പ്രഹ്ലാദനെ രക്ഷിച്ചു.

ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨਿੰਦਕਾ ਪਿਠਿ ਦੇਇ ਨਾਮਦੇਉ ਮੁਖਿ ਲਾਇਆ ॥
ahankaareea nindakaa pitth dee naamadeo mukh laaeaa |

അഹങ്കാരികളോടും ദൂഷണക്കാരോടും മുഖം തിരിച്ചു, നാം ദേവിന് മുഖം കാണിച്ചു.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸੇਵਿਆ ਅੰਤਿ ਲਏ ਛਡਾਇਆ ॥੪॥੧੩॥੨੦॥
jan naanak aaisaa har seviaa ant le chhaddaaeaa |4|13|20|

സേവകൻ നാനാക്ക് കർത്താവിനെ സേവിച്ചു, അവസാനം അവൻ അവനെ വിടുവിക്കും. ||4||13||20||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ: